Reklama

Prymas Polski konfratrem Zakonu Paulinów

Niedziela Ogólnopolska 9/2015, str. 23

Br. Adam Kurzyk/ Archiwum Klasztoru Paulinów

Dla abp. Wojciecha Polaka Zakon Paulinów stanowi ważne duchowe zaplecze

Dla abp. Wojciecha Polaka Zakon Paulinów stanowi ważne duchowe zaplecze

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Biechowie w archidiecezji gnieźnieńskiej 15 lutego br. odbyła się uroczystość przyjęcia prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka do grona konfratrów Zakonu Paulinów. Eucharystię sprawowaną pod jego przewodnictwem koncelebrował m.in. o. Arnold Chrapkowski, generał Zakonu Paulinów, który wygłosił również homilię. We wprowadzeniu do uroczystości Ojciec Generał przedstawił zasługi Księdza Prymasa dla zakonu i przypomniał, że historia Konfraterni Zakonu Paulinów sięga XIV wieku. Przyjęcie do konfraterni jest wyrazem wdzięczności i uznania za dobrodziejstwa wyświadczone paulińskiej wspólnocie i pomoc w realizowaniu posłannictwa zakonu. Do konfraterni należeli królowie, kardynałowie, biskupi, księża, zakonnicy, a także ludzie nauki i rolnicy – bo kryterium decydującym o przyjęciu do duchowej rodziny paulińskiej nie był status społeczny, ale żywy i autentyczny kult Jasnogórskiej Bogarodzicy Dziewicy oraz chęć współpracy z paulinami w realizowaniu maryjnych zadań apostolskich. – Dziś, jako paulińska wspólnota, czujemy ogromny zaszczyt, włączając w poczet konfratrów JE Księdza Arcybiskupa Wojciecha Polaka, metropolitę gnieźnieńskiego, prymasa Polski – podkreślił o. Chrapkowski.

W homilii Ojciec Generał przypomniał m.in. słowa św. Pawła Apostoła: „Bądźcie naśladowcami moimi, tak jak ja jestem naśladowcą Chrystusa” (1 Kor 11, 1). W myśli tej zawarte jest zadanie każdego chrześcijanina: przyprowadzanie innych do Chrystusa. Przypomniał o nim Sobór Watykański II, mówił o tym św. Jan Paweł II w katechezach na temat Dekalogu oraz w Skoczowie, gdzie wołał o ludzi sumienia. To zadanie realizował św. Paweł Pierwszy Pustelnik, który żyjąc w odosobnieniu, pokutował i modlił się o zbawienie innych, żył życiem drugiego człowieka i dla drugiego człowieka. To samo dotyczy życia bł. Euzebiusza, założyciela Zakonu Paulinów, i jego naśladowców, którzy uczą, jak mamy żyć w teraźniejszości.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

W imieniu całej wspólnoty Ojciec Generał podziękował Księdzu Prymasowi za wsparcie i życzliwość okazywane Zakonowi Paulinów od wielu lat, za wierne pielgrzymowanie na Jasną Górę i duszpasterską posługę w sanktuarium, nawiedzanie paulińskich sanktuariów za granicą. – Nasz zakon staje się dla Księdza Prymasa nie tylko domem, ale i duchowym zapleczem – podkreślił o. Chrapkowski.

Abp Wojciech Polak podziękował za przyjęcie go do konfraterni paulińskiej oraz za to, że uroczystość odbyła się, na terenie archidiecezji gnieźnieńskiej, „we wspólnocie, w której posługują ojcowie paulini, gdzie Matka Boża Pocieszenia gromadzi wierny lud”. Przypomniał, że słowa modlitwy zawierzenia Maryi, którą ułożył, gdy przygotowywał się do święceń diakonatu, towarzyszą mu przez całe kapłańskie życie. Podkreślił, że czuje się obdarowany wspólnotą braci i sióstr włączonych w duchowe dobra Zakonu Paulinów.

Na uroczystość przybyli także o. Mariusz Tabulski i o. Ryszard Bortkiewicz – definitorzy generalni Zakonu Paulinów, o. Paweł Przygodzki – sekretarz generalny, o. Marian Waligóra – przeor Jasnej Góry, o. Krystian Gwioździk – podprzeor, a także ojcowie pochodzący z Wrześni: o. Samuel Pacholski – przeor ze Świdnicy, o. Dariusz Szuba – przełożony z Łukęcina oraz o. Dariusz Nowicki i o. Piotr Urbanek z Wągrowca. Obecni byli również ks. Krzysztof Redlak – dziekan dekanatu miłosławskiego oraz ks. Kazimierz Głów z Wrześni – konfrater paulińskiego zakonu.

2015-02-24 12:46

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Wierny, aż po odmęt wód

Lekko zgarbiony, z wieńcem pięciu gwiazd nad głową w birecie. Ubrany w sutannę, rokietę i mucet – sięgającą łokcia, zapinaną na guziki z przodu pelerynę – tuli do serca krzyż albo palmową gałązkę. Czasem trzyma zamkniętą kłódkę, zapieczętowaną kopertę albo palec na ustach. Męczennik z Czech, który oddał życie za zachowanie tajemnicy spowiedzi – św. Jan Nepomucen

Co przydarzyło się Janowi?

CZYTAJ DALEJ

Patronka Dnia: Święta Rita, drogocenna perła Umbrii

2024-05-22 07:39

[ TEMATY ]

św. Rita

fot. s. Amata J. Nowaszewska CSFN

Św. Rita

Św. Rita

Posiadała umiejętność przebaczania w stopniu heroicznym - pisze ks. Arkadiusz Nocoń w felietonie dla portalu www.vaticannews.va/pl i Radia Watykańskiego. 22 maja przypada wspomnienie św. Rity z Cascii, zakonnicy (ok. 1380-1457). Beatyfikował ją Papież Urban VIII w 1627 r., a kanonizował Leon XIII w 1900. Jej relikwie znajdują się w sanktuarium św. Rity w Cascii. Jest patronką przeżywających kryzysy małżeńskie i trudności życiowe oraz chorych na ospę.

Gdy Rita przyszła na świat w Roccaporena di Cascia jej rodzice byli już w podeszłym wieku. Przez całe życie modlili się o syna, ale kiedy Pan Bóg obdarzył ich córką przyjęli to jako wolę Bożą, tym bardziej że ich dziecku od samego początku towarzyszyły dziwne znaki. Kiedyś, na przykład, gdy była jeszcze niemowlęciem usiadł na niej rój pszczół, ale nie wyrządził jej najmniejszej krzywdy.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję