Reklama

Aspekty

Żniwo wprawdzie wielkie...

... ale i robotników raczej nie zabraknie. Wnioskuję tak po wizycie na obozie adaptacyjnym dla alumnów I roku naszego seminarium w Łagowie, który odbył się w dniach 1-16 września. Wraz z ojcem duchownym ks. Arturem Adamczakiem, wychowawcą ks. Radosławem Gabryszem oraz starszymi kolegami z seminarium nowi alumni starali się wdrożyć w życie kleryckie, by już od października rozpocząć zwyczajny żywot alumna

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kandydaci do naszego seminarium stawili się w Łagowie dokładnie 1 września. Po krótkim przywitaniu i zapoznaniu się z kolegami rozpoczęto normalne zajęcia adaptacyjne. Cały okres adaptacyjny podzielono na trzy części. Pierwsze pięć dni przeznaczone zostało na wzajemne poznanie się i integrację. Przez kolejne pięć dni wszyscy kandydaci odprawili swoje rekolekcje święte. Ostatni okres został poświęcony bezpośredniemu przygotowaniu się do przyjazdu do seminarium. – To czas bardzo praktycznych porad. Staramy się odpowiedzieć na pytanie, jak odnaleźć się w seminarium, na czym polega życie kleryckie, a także omawiane są poszczególne punkty dnia i wymagania regulaminu seminaryjnego – wyjaśnił ks. Radosław Gabrysz, prefekt nowych alumnów.

Ważne informacje

Dla uczestników obozu adaptacyjnego najważniejsze informacje dotyczyły oczywiście spraw najistotniejszych, czyli studiów, życia duchowego oraz formacji ludzkiej. Jednak nie mniej ważne były te codzienne, związane z praniem, sprzątaniem czy też zasadami panującymi między klerykami. – Próbujemy tu, w Łagowie, odtworzyć program życia seminaryjnego, oczywiście na ile to możliwe – zaznacza ks. Gabrysz. – Mamy poranną medytację, Jutrznię i Nieszpory, codzienną Eucharystię, uczymy ich pewnych zachowań właściwych klerykom. Jest również codzienne czytanie duchowne, jest także blok „dzielenie się życiem”, polegający na dzieleniu się we wspólnocie swoimi doświadczeniami życiowymi oraz duchowymi. Na zakończenie dnia odmawiamy modlitwę wieczorną, czyli kompletę – dodał ks. Gabrysz.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ważnym punktem dnia kandydatów do seminarium był blok „wprowadzenie do życia seminaryjnego”. Podczas tych zajęć dokładnie tłumaczono, jak wygląda codzienność w seminarium i jak można się jeszcze lepiej do pobytu w seminarium przygotować. Chodzi czasami o tak podstawowe informacje, jak potrzeba zaopatrzenia się we własną pościel, zabrania przyborów do pisania czy też obowiązkowo garnituru.

Reklama

Powołani spośród nas

Nowi alumni pochodzą w większości z naszej diecezji. Jak sami mówią – wybór seminarium w Paradyżu był dla nich oczywisty. Nowy rok akademicki rozpoczną zatem: Bartłomiej Babiak z parafii Lipka, Tomasz Błażuk z parafii pw. Pierwszych Męczenników Polskich w Gorzowie, Michał Doligała z parafii w Zaborze, Tomasz Dragańczuk z parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Lubsku, Mateusz Kisiel z parafii pw. Ducha Świętego w Zielonej Górze, Paweł Marciniak z parafii w Lubiszynie, Bartłomiej Mazurek z parafii w Cigacicach, Mikołaj Ostapczuk z parafii pw. św. Maksymiliana Kolbego w Gorzowie, Bartosz Prokop z parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Gorzowie, Patryk Wadecki z parafii w Świdnicy, Karol Wozikowski z parafii pw. Chrystusa Miłosiernego w Chojnicach, Paweł Włoch z parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Drezdenku, Marcin Woźniak z parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Zielonej Górze, Jakub Zdolski z parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Sulechowie oraz Dawid Żelek z parafii w Rzepinie.

Pierwsze doświadczenia

Mateusz Kisiel wspomina, że pierwsze myśli o powołaniu pojawiały się już w dzieciństwie. Wszystko to jednak z czasem przygasło. Myśl ta nawet nie występowała. Mateusz sądził, że sprawa powołania sama ustała. W liceum myślał nawet o studiach prawniczych. Jednak – jak sam stwierdził – Bóg tak zadziałał w jego życiu, że wybrał formację do kapłaństwa. Bartłomiej Babiak, opowiadając o swoim odkrywaniu powołania, wspomina czas szkoły średniej. To wówczas pojawiła się myśl o kapłaństwie. Bartłomiejowi w odkryciu powołania bardzo pomogli inni ludzie, których spotkał w technikum, a którzy naprowadzili go na Boga i pytania o przyszłość. Bartosz Prokop wspomina, że od zawsze był blisko Boga. Pochodzi z mocno religijnej rodziny. Od 8. roku życia służył przy ołtarzu. Myśl o powołaniu kilka razy pojawiła się w jego głowie, jednak zawsze starał się ją odrzucić. Nawet po maturze poszedł na studia do Gdańska, gdzie studiował logopedię. Jednak myśl o kapłaństwie zwyciężyła.

Nowym alumnom naszego seminarium Czytelnicy i Redaktorzy Tygodnika Katolickiego „Niedziela” – „Aspekty” życzą wielu łask Bożych, mocy Ducha Świętego i świętego kapłaństwa!

2016-09-22 10:24

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jak towarzyszyć młodemu człowiekowi?

Z kl. Dawidem Lewandowskim i kl. Pawłem Górzyńskim z Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego w Szczecinie rozmawia ks. Adrian Put

KS. ADRIAN PUT: – W tym roku na oazy wakacyjne dla młodzieży z diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, obok kleryków z Paradyża, przyjechali także klerycy ze Szczecina. Mam zaszczyt rozmawiać z kl. Dawidem i kl. Pawłem, którzy uczestniczyli w oazie w Tylmanowej. Czy mogą Księża Klerycy powiedzieć kilka słów o sobie?

CZYTAJ DALEJ

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Watykan: oskarżenia wobec kanadyjskiego kardynała okazały się bezpodstawne

2024-05-21 12:25

[ TEMATY ]

kardynał

sąd

oskarżenie

Kanada

made by © Peter Potrowl/pl.wikipedia.org

Kard. Gérald Lacroix

Kard. Gérald Lacroix

Oskarżenia wysuwane wobec arcybiskupa Quebecu, kardynała Géralda C. Lacroix okazały się bezpodstawne - wynika z komunikatu opublikowanego dzisiaj przez Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej. Wynika to z wniosków ze wstępnego dochodzenia kanonicznego w sprawie anonimowego oskarżenia przeciwko arcybiskupowi Québecu.

W watykańskim komunikacie przypomniano, że 8 lutego 2024 r. Ojciec Święty powierzył emerytowanemu sędziemu Sądu Najwyższego prowincji Québec, André Denisowi, misję wyjaśnienia zarzutu postawionego w kontekście pozwu zbiorowego wniesionego przeciwko archidiecezji Québec. Sprawozdanie ze wstępnego dochodzenia kanonicznego przeprowadzonego przez sędziego zostało zakończone 6 maja 2024 r. i przekazane w następnych dniach Ojcu Świętemu.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję