Reklama

tajemnice Watykanu

Watykański klucznik

Niedziela Ogólnopolska 28/2018, str. 13

Włodzimierz Rędzioch

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Gianni Crea urodził się w Rzymie, ale dzieciństwo spędził na południu Włoch, na samym końcu włoskiego „buta” – w Melito di Porto Salvo w Kalabrii. Jako dziecko nie wiedział, że pewnego dnia wróci z tych zapomnianych peryferii kraju do Rzymu – „caput mundi” i centrum chrześcijaństwa. Młody Gianni przyjechał do Rzymu na studia, lecz aby opłacić swoją naukę, musiał znaleźć pracę. Z pomocą księdza ze swojej parafii przy Appia Nuova w 1992 r. zdobył pracę jako pomocnik w Bazylice św. Piotra – to tymczasowe zajęcie wielu studentów, którzy pomagają w utrzymaniu porządku w watykańskiej świątyni. Podczas pięciu lat służby Gianni Crea miał okazję uczestniczyć we Mszach św. celebrowanych przez Jana Pawła II i się z nim spotkać. Spotkania z Papieżem, którego Kościół już ogłosił świętym, przekonały go, że jego przeznaczeniem – jako człowieka i osoby wierzącej – ma być służenie Ojcu Świętemu. Dlatego gdy nadarzyła się okazja, Crea wziął udział w konkursie na strażnika w Muzeach Watykańskich. Został zatrudniony w takim właśnie charakterze, ale z czasem przeniesiono go do grupy muzealnych kluczników – to ludzie, którzy każdego ranka otwierają wszystkie pomieszczenia muzealne, a wieczorem kontrolują je i zamykają na klucz. Kiedy siedem lat temu prof. Antonio Paolucci, ówczesny dyrektor Muzeów, mianował Gianniego szefem zespołu kluczników, powiedział: „Od dziś masz w swoich rękach klucze do artystycznego raju muzeów papieża”. Słowa dyrektora wywołały w nim wielkie emocje – do dziś, pomimo upływu lat, czuje się zaszczycony i dumny z tej szczególnej pracy, którą inni mogliby uznać za monotonną i nudną.

Praca kluczników zmieniła się nieco od czasu, gdy ks. prał. Paolo Nicolini, szef działu administracji i zarządzania Muzeów Watykańskich, wpadł na wspaniały pomysł, aby zaoferować odwiedzającym ekskluzywną usługę: poranną przechadzkę z klucznikiem, by uczestniczyć w otwarciu drzwi i zapalaniu świateł w pomieszczeniach muzealnych. Projekt nazwany „Good Morning Vatican Museums” – „Dzień dobry, Muzea Watykańskie” – zatwierdzony przez przewodniczącego Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego kard. Giuseppe Bertella, sekretarza generalnego Gubernatoratu Państwa Watykańskiego bp. Fernanda Vérgeza Alzagę oraz dyrektor Muzeum Barbarę Jattę – okazał się wielkim sukcesem, a poranne wizyty są już zarezerwowane do stycznia 2019 r. Dzięki pomysłowi ks. Nicoliniego od tego roku niewielka grupa zwiedzających w towarzystwie klucznika z nieodzownym pękiem żelaznych kluczy może być świadkiem otwarcia niezliczonych bram i drzwi, aż do wejścia do tego wyjątkowego skarbca sztuki, którym jest Kaplica Sykstyńska. Wizyta, która trwa ok. 1,5 godz., kończy się śniadaniem serwowanym w bistro na monumentalnym dziedzińcu Szyszki (Cortile della Pigna).

O pracy kluczników i szczególnym sposobie zwiedzania Muzeów Watykańskich rozmawiałem z Giannim Creą, któremu towarzyszyłem w jego codziennym porannym obchodzie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2018-07-10 12:29

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Watykan: oskarżenia wobec kanadyjskiego kardynała okazały się bezpodstawne

2024-05-21 12:25

[ TEMATY ]

kardynał

sąd

oskarżenie

Kanada

made by © Peter Potrowl/pl.wikipedia.org

Kard. Gérald Lacroix

Kard. Gérald Lacroix

Oskarżenia wysuwane wobec arcybiskupa Quebecu, kardynała Géralda C. Lacroix okazały się bezpodstawne - wynika z komunikatu opublikowanego dzisiaj przez Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej. Wynika to z wniosków ze wstępnego dochodzenia kanonicznego w sprawie anonimowego oskarżenia przeciwko arcybiskupowi Québecu.

W watykańskim komunikacie przypomniano, że 8 lutego 2024 r. Ojciec Święty powierzył emerytowanemu sędziemu Sądu Najwyższego prowincji Québec, André Denisowi, misję wyjaśnienia zarzutu postawionego w kontekście pozwu zbiorowego wniesionego przeciwko archidiecezji Québec. Sprawozdanie ze wstępnego dochodzenia kanonicznego przeprowadzonego przez sędziego zostało zakończone 6 maja 2024 r. i przekazane w następnych dniach Ojcu Świętemu.

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 22.): Wierny pies

2024-05-21 20:50

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

#PodcastUmajony

Mat. prasowy

Która modlitwa zmiękcza nawet najtrudniejsze charaktery? Czy istnieją zmarnowane adoracje? Po co w ogóle patrzeć na Jezusa? I co to wszystko ma wspólnego z narkozą? Zapraszamy na dwudziesty drugi odcinek „Podcastu umajonego”, w którym ks. Tomasz Podlewski opowiada o adoracji, której uczy Maryja.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję