Produkcja oparta jest głównie na zdjęciach i dokumentach archiwalnych. Ukazuje heroiczne postawy Polaków ratujących Żydów w czasie niemieckiej okupacji, skupiając się na tych, którzy tę pomoc nieśli - m.in. bł. Rodzinie Ulmów, m. Matyldzie Getter czy ks. Marcelim Godlewskim, proboszczu parafii Wszystkich Świętych w Warszawie.

Choć w debacie publicznej pojawiają się często głosy, że Polacy za mało ratowali Żydów, prawda jest taka, że ratowali ich najwięcej, a wymagało to nieprawdopodobnej odwagi. Żydzi, uwięzieni w gettach, odcięci od zewnętrznego świata, nie mieli szans na ucieczkę, przetrwanie bez pomocy Polaków. Za pomoc Żydom groziła śmierć, zarówno pomagającemu, jak i jego rodzinie. Mimo to tysiące zdecydowały się tej pomocy udzielić. Polacy stanowią największą grupę odznaczonych medalem „Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata”.

Działania takich osób, jak ks. Marceli Godlewski, s. Matydla Getter, czy Rodzina Ulmów symbolizują postawy społeczeństwa, które angażowało się w pomoc Żydom. Była to część szerszego zjawiska, które miało miejsce w okupowanej Polsce i świadczyło o tym, że nawet w najbardziej nieludzkich warunkach można pozostać człowiekiem i stawiać czoła złu z odwagą i współczuciem, bardzo często płacąc za to najwyższą cenę.

Dlaczego na miejsce premiery wybrano właśnie śródmiejski kościół Wszystkich Świętych? Powodów jest kilka. Świątynia zbudowana w drugiej połowie XIX wieku w czasie okupacji niemieckiej odegrała szczególną rolę. Stała się domem życia dla tych, którzy potrzebowali schronienia. Osobą, która organizowała pomoc dla ludności żydowskiej, zgromadzonej na początku także na terenie parafii w małym getcie, był ówczesny proboszcz ks. Marceli Godlewski, który za swoją działalność został odznaczony przez Instytut Yad Vashem medalem „Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata”.

Ks. Godlewski po wydaniu encykliki Leona XIII „Rerum Novarum” organizował stowarzyszenia robotnicze i życie parafialne w różnych stowarzyszeniach i grupach. Gdy nastała okupacja hitlerowska, włączył się w pomoc tym, którzy byli prześladowani i zagrożeni. Jak długo było to możliwe, działał przez Caritas, który na plebanii kościoła Wszystkich Świętych organizował jadłodajnie. Udostępnił także plebanię przy kościele dla przesiedlanych, wysiedlanych ze swoich domów Żydów. Wystawiał fałszywe metryki dla tych, którzy byli wyprowadzani z getta. W Aninie udostępnił swój dom Zgromadzeniu Sióstr Rodziny Maryi, który posłużył w czasie okupacji niemieckiej jako sierociniec dla dzieci, także dzieci żydowskich, uciekinierów z getta. Proboszczem śródmiejskiej parafii Wszystkich Świętych ks. Godlewski został w 1915 r. Był nim przez 30 lat. Nie porzucił parafii nawet wtedy, gdy kościół został otoczony murem wyznaczającym granice getta.

Także sam kościół Wszystkich Świętych został wyróżniony przez Fundację im. Raoula Wallenberga, zajmująca się utrwalaniem pamięci o tych, którzy nieśli pomoc Żydom. Otrzymał zaszczytny tytuł House of Life – Dom Życia. Jest to pierwsze miejsce w Polsce odznaczone takim tytułem. Był jednym z trzech kościołów chrześcijańskich, który znalazł się na terenie getta.

Premiera dokumentalnego filmu „Ratuję człowieka. Ludzie Kościoła wobec Zagłady”, którego producentem jest Fundacja Opoka, odbędzie się 30 września o godz. 13.00 w sali kinowej w podziemiach kościoła Wszystkich Świętych przy pl. Grzybowskim w Warszawie. Wstęp wolny. Zgłoszenia na adres: biuro@opoka.org.pl. Film będzie miał również swoją premierę równolegle na kanale You Tube Opoki. Dzięki współpracy z telewizją EWTN dotrze do widzów na całym świecie.