O tym, że wakacje to dobry czas, by czytać książki, nie trzeba nikogo przekonywać. Urlop, czas wolny, do tego leżak i słońce... czegóż trzeba więcej? Trzeba dobrej książki. Skąd ją wziąć? Propozycji jest kilka. Kupić - niestety dziś nie każdego na to stać. Wypożyczyć - tu potrzeba trochę więcej zachodu i formalności. Można też „uwolnić książki”, które się posiada w swojej biblioteczce i wymienić je na inne.
Idea bookcrossingu, czyli wymiana książek, książkokrążenie ma już ponad dziesięć lat. Zainicjował ją Ron Hornbakerw Stanach Zjednoczonych. Bookcrossing polega na zostawianiu swoich przeczytanych książek w miejscach publicznych, np. w parkach, kawiarniach, galeriach, wybranych sklepach, teatrach, kinach czy komunikacji miejskiej, w miejscach w tym celu przygotowanych, stolikach, półkach czy regałach po to, by znalazca mógł je przeczytać i przekazać dalej.
Zwolennicy takiej metody wychodzą z założenia, iż książki nie lubią być „więzione” w domu na półkach, wolą krążyć z rąk do rąk i być czytane. Jest to niekonwencjonalna forma popularyzowania książki i czytelnictwa, bez biblioteki, regałów i kart bibliotecznych.
Reklama
Idea bookcrossingu pojawiła się w Polsce w 2003 r. Od tego czasu w wielu miejscowościach, w różnych miejscach tworzone są punkty, do których można przynieść swoje, przeczytane już książki i zabrać inne (np. gdańska biblioteka wystawiła regał na plaży).
Półki z „uwolnionymi książkami” kilka lat temu pojawiały się w Zielonej Górze. Miejsca te tworzone były przeważnie przy punktach bibliotecznych. W lipcu br. powstał w mieście pierwszy plenerowy punkt bookcrossingowy. W parku Tysiąclecia stanął specjalnie do tego celu przeznaczony letni pawilon. Obok pawilonu znajdują się ławki i trawniki, gdzie w ciszy i otoczeniu zieleni można pogrążyć się w lekturze. Inicjatorem przedsięwzięcia są: Mediateka „Szklana Pułapka”, Fundacja Salony i Biuro Wystaw Artystycznych.
Zielonogórzanie przynieśli już kilkadziesiąt książek, które zostały oznaczone i odstawione na półki. W ciągu kilku tygodni zniknęła już większość pozycji, a organizatorzy mają nadzieję, że niebawem pojawią się kolejne, nowe tytuły.
Reklama
Takie działania inicjowane przez biblioteki na świecie są znakiem czasów. Wynikają z potrzeby i sugestii społeczeństwa. - Dzisiaj człowiek jest przyzwyczajony do tego, że idzie do sklepu i ma na półkach to, czego potrzebuje, niczego nie musi szukać, nie musi stać w kolejkach. To myślenie przenosi się również na inne dziedziny życia - mówi Andrzej Buck, dyrektor Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Cypriana Kamila Norwida w Zielonej Górze. - Stąd też biblioteki propagują obecnie nieco inny sposób obecności wśród swoich czytelników. Obok tradycyjnego gromadzenia i udostępniania literatury i czasopism pojawiają się nowe formy, czynowe nośniki. Biblioteka staje się miejscem otwartym, „miejscem spotkań”. Jednym z wielu elementów, które realizujemy, jest podjęcie takich działań, dzięki którym zyskamy i zachęcimy czytelnika do korzystania z naszej oferty.
Pod koniec lipca w bibliotecznym patio przy alei Wojska Polskiego zainaugurowana została działalność Letniej Czytelni Norwida. Czynna będzie ona od poniedziałku do piątku, od godziny dziewiątej do szesnastej, do końca wakacji. - To jest kolejne miejsce, które powstało z potrzeby wskazywanej przez naszych czytelników. Letnia Czytelnia Norwida to miejsce przyjazne zarówno najmłodszym dzieciom, na które czekają kolorowe zabawki, jak i dorosłym, chcącym na trawie, wśród leżaków i ogrodowych mebli poczytać książki, prasę lub po prostu posiedzieć z przyjaciółmi na świeżym powietrzu - mówi Katarzyna Michalak z działu promocji WiMBP. W Czytelnia dostępna jest z książkami, które w ramach akcji „Uwolnij książkę na lato” można będzie przeczytać na miejscu lub zabrać ze sobą w zamian za inną, pozostawioną w bibliotece. - Zachęcamy naszych czytelników, by podzielili się przeczytanymi książkami i dali im drugie życie. Dużą popularnością na pewno cieszyłyby się bajki, książki przygodowe, przyrodnicze i kryminały - zachęca Michalak. Letnia oferta biblioteki skierowana jest do wszystkich zainteresowanych takim spędzaniem czasu, nie tylko do stałych czytelników, a korzystanie z Letniej Czytelni Norwida jest bezpłatne i nie wymaga zapisów czy okazywania dokumentów.
Idea bookcrossingu powoli zadomawia się w Zielonej Górze. Jest to ciekawa forma, której propagowanie może przyczynić się nie tylko do wzrostu czytelnictwa, ale również otwartości na drugiego człowieka. Propozycja ta może sprawdzić się również w mniejszych miejscowościach, bo przecież każdy ma w domu jakąś przeczytaną już książkę, z którą może się rozstać i bezpłatnie zamienić ją na inną.
„Kapłaństwo może być piękne. Twórcza moc, ośmiu błogosławieństw” – prezentacja książki ks. Andrzeja Dobrzyńskiego, wydanej przez Wydawnictwo Redemptorystów Homo Dei we współpracy z Fundacją Jana Pawła II – Ośrodkiem Dokumentacji i Studium Pontyfikatu w Rzymie, odbędzie się w Rzymie w auli przy kościele św. Stanisława BM (Via delle Botteghe Oscure 15)w piątek, 3 czerwca 2016 r. o godz. 19.00.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
Tradycyjna ceremonia zaprzysiężenia nowych członków Gwardii Szwajcarskiej w Watykanie odbędzie się 4 października 2025 roku. W sposób symboliczny ta data pokrywa się z liturgicznym wspomnieniem św. Franciszka z Asyżu, poinformowała 30 maja gwardia papieska. Po śmierci papieża Franciszka 21 kwietnia zaprzysiężenie, które zwykle ma miejsce 6 maja, zostało przełożone początkowo na czas nieokreślony.
„W tych dniach żałoby i refleksji, po śmierci naszego ukochanego Ojca Świętego, papieża Franciszka, Papieska Gwardia Szwajcarska jest w pełni skupiona na swojej misji i jednoczy się w modlitwie o jego wieczny odpoczynek” - stwierdzono wówczas. W związku z ceremoniami pogrzebowymi Franciszka, Gwardia miała wiele dodatkowych zadań, w tym przy trumnie zmarłego papieża i przy jego pogrzebie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
