Reklama

Niedziela Legnicka

Zakończenie Roku Wiary

Nieszpory i uroczysta Msza św., podczas której ustanowiono 26 stałych lektorów, były ostatnim wydarzeniem kończącym Rok Wiary w diecezji legnickiej. W niedzielę 24 listopada Liturgii w katedrze legnickiej przewodniczył legnicki biskup pomocniczy Marek Mendyk

Niedziela legnicka 49/2013, str. 1

[ TEMATY ]

Rok Wiary

Ks. Piotr Nowosielski

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W uroczystości wzięli udział: legniccy proboszczowie, przełożeni i klerycy legnickiego seminarium duchownego, przedstawiciele legnickiej kurii, siostry zakonne oraz proboszczowie i rodziny nowo wybranych lektorów.

Odkryć radość wiary

Przypominając najważniejsze wydarzenia związane z przeżywanym Rokiem Wiary w Kościele powszechnym i diecezjalnym, Ksiądz Biskup zwrócił się też z pytaniem do zgromadzonych: – Dzisiejsza uroczystość uświadamia nam, że świadectwo ludzi wierzących powinno być bardziej wiarygodne i czytelne. Pytamy się więc o nasze relacje z Panem Bogiem. Czy naprawdę w tym czasie wypłynęliśmy na głębię naszej wiary? Czy przyprowadziliśmy choć jedną osobę do Chrystusa? Czy dzięki mnie przyszedł ktoś do kościoła? Czy zaczął żyć wiarą na co dzień i stał się chrześcijaninem?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Nawiązując do rozpoczęcia tego szczególnego okresu w życiu Kościoła, mówił: – Kiedy przed rokiem Kościół zaproponował Rok Wiary i nową ewangelizację, to nie uczynił tego tylko po to, żeby uczcić 50. rocznicę rozpoczęcia Soboru Watykańskiego II, ale uczynił to po to, aby na nowo rozbudzić wiarę w tych, którzy na jej drogach się pogubili. Sami widzimy, jak w świecie rozprzestrzenia się pustka, jak świat zmienia kierunek. Zamiast wartości, ochrony życia i rodziny, wiary i patriotyzmu, promuje się dewiacje, zabijanie, rozpustę i chaos. Ale wychodząc od tego doświadczenia pustyni i pustki, możemy na nowo odkryć radość wiary i jej życiowe znaczenia dla nas. Na pustyni bowiem odkrywa się wartość tego, co jest konieczne do życia – mówił bp Marek Mendyk.

Zachęcając zaś do dalszego podejmowania wysiłków na drodze pogłębiania i rozwijania swej wiary, mówił do zgromadzonych: – Dziś z wiarą i miłością chciejmy potwierdzić naszą wolę wytrwałego kroczenia za Panem. Odczytujmy z coraz większą wiarą tajemnicę Chrystusa, nie zatrzymując się jedynie na niektórych jej fragmentach. Chrystus jest zawsze aktualny, gdyż wszystko z woli i miłości Ojca jest Mu poddane. I wszystko w Nim ma swój początek i spełnienie.

Reklama

Nowi lektorzy

Podczas tej uroczystości zostało też ustanowionych 26 stałych lektorów. To grono dorosłych mężczyzn, którzy po 3-letniej formacji i kursie od tej pory będą mogli w swoich rodzinnych parafiach czytać Pismo Święte w zgromadzeniu liturgicznym, rozwijać swoją pobożność i wiernych, np. przez prowadzenie kręgów biblijnych, a także służyć proboszczom pomocą w przygotowaniu wiernych do przyjęcia niektórych sakramentów czy też przez angażowanie się w pomoc potrzebującym. Przygotowanie do tych posług obejmowało nie tylko formację intelektualną, bliższe poznawanie Pisma Świętego i liturgii, czas rekolekcji, ale także miało wymiar praktyczny przez odwiedziny domu opieki prowadzonego przez diecezjalną Caritas, schroniska dla bezdomnych czy też przygotowanie do prowadzenia punktów pomocy rodzinom i osobom uzależnionym.

Zwracając się do nich bp Marek Mendyk, mówił: – Będziecie w zgromadzeniu odczytywać Słowo Boże, będziecie pomagać biskupom, prezbiterom i diakonom głosić orędzie zbawienia. Otrzymujecie urząd szczególny. Będziecie pomagać w głoszeniu wiary, która swoje korzenie ma w Słowie Bożym. Bądźcie najpierw pilnymi słuchaczami tego Słowa. Stale się go uczcie. Pozwólcie się Jemu prowadzić. Pilnie je rozważajcie, abyście najpierw wy sami znajdowali w nim radość i moc. Dziś modlimy się za was i wraz z wami i waszymi rodzinami, abyście przyjęli to Słowo Życia jako fundament chrześcijańskiego życia, rodzinnego i społecznego.

Ustanowieniu stałych lektorów towarzyszyło symboliczne wręczenie księgi Pisma Świętego i nałożenie krzyży.

Uroczystość zakończyło złożenie podziękowań przez przedstawicieli lektorów na ręce Księdza Biskupa i wykładowców Szkoły Lektora oraz pasterskie błogosławieństwo.

2013-12-05 11:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Na Rok Wiary (1)

W liście apostolskim „Porta Fidei” Ojciec Święty Benedykt XVI zapowiada Rok Wiary, który rozpoczął się w całym Kościele 11 października br., w 50. rocznicę otwarcia Soboru Watykańskiego II, a zakończy się 24 listopada 2013 r. w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. „Rok Wiary jest zachętą do autentycznego i nowego nawrócenia się do Pana jedynego Zbawiciela świata... Zwłaszcza w tym roku każdy wierzący powinien ponownie odkryć treść wiary, którą wyznaje, celebruje, przeżywa, przemadla, i zastanowić się nad samym aktem wiary” (Porta Fidei, p. 9, www.vatican.va). Wchodząc w ten czas rozważań, modlitwy i umacniania więzi z Bogiem należy przyjrzeć się własnej wierze i temu wszystkiemu, co wynika z przynależności do Kościoła.
Dlaczego wierzę? Spotykamy przecież na co dzień także ludzi niewierzących w Boga, niektórzy z nich są nawet szlachetni i dobrzy, wielu jest też takich, którzy zieją nienawiścią do wszystkiego, co jest inne i z nimi nie związane. Odpowiedzmy sobie na pytanie - dlaczego ja wierzę? Czy to tylko kwestia tego, że wierzyli dziadkowie i rodzice? A może dlatego, że np. podczas wojny ktoś został cudownie, w niezwykły sposób ocalony, gdy inni zginęli? Takich pytań można postawić bardzo wiele, będą też różne odpowiedzi.
Wiara nie jest dziełem tylko samego człowieka, ale przede wszystkim Bożym darem. To Bóg, który jest Miłością objawia się człowiekowi i zaprasza go do relacji osobowych ze Sobą. Gdy te relacje zostaną nawiązane On nieskończony, wieczny i kochający oddaje się do naszej dyspozycji, obdarza nas tym wszystkim, co sam posiada. To On wysyła „zaproszenie”, które trafia do nas różnymi drogami. „Wiara jest aktem osobowym, wolną odpowiedzią człowieka na inicjatywę Boga, który się objawia... Nikt nie dał wiary samemu sobie, tak jak nikt nie dał sam sobie życia” (KKK).
Każde zaproszenie najprościej można wysłać pocztą, można też wysłać przez posłańca, albo w jakiś inny sposób. Taką „Bożą pocztą” jest Kościół, któremu Bóg powierzył cały depozyt wiary. Kościół ma obowiązek pilnowania tego depozytu, ale ma też obowiązek udzielania go wszystkim, którzy o to poproszą. „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28, 19). W przedsoborowej liturgii chrzcielnej, na samym jej początku, kapłan stawiał pytania: „Czego żądasz od Kościoła Bożego?”. Odpowiadano: „Wiary”. „Co ci daje wiara?” - „Życie wieczne”.
Zaproszenia można różnie potraktować. Jedne przyjmujemy z zadowoleniem, np. na sylwestrowy bal lub na wesele. Wtedy panie szykują piękne stroje a panowie zrobią wszystko, by dobrze się bawić. Można też zaproszenie zlekceważyć, po prostu wyrzucić do kosza i o nim zapomnieć. Bywają także zaproszenia dostarczone bardzo późno, albo zagubione. Wszystkie Boże zaproszenia są wysłane w podobny sposób, ale ich realizacja jest nieco odmienna z powodu różnych warunków i okoliczności. Nie wszyscy ludzie mieli takie szczęście, aby od razu zostać obdarzonymi Bożą miłością, bo na tej drodze pojawiły się różne przeszkody obiektywne lub subiektywne. Z doświadczenia wiemy, że to zaproszenie bardzo szybko dociera do rodzin wierzących, które z radością przyjmują nowe życie i od razu decydują o chrzcie swego dziecka.
Ze zwykłych zaproszeń korzystamy wówczas, gdy spodziewamy się np. dobrej zabawy, przyjaznej atmosfery itp. Po prostu ufamy zapraszającemu, że będzie fajnie, rozrywkowo itd. Przyjmując Boże zaproszenie także trzeba zaufać bezgranicznie Temu, który zaprasza. Nie ma wiary bez zaufania, bez oddania się do całkowitej dyspozycji, nawet w sytuacji, gdy nie wszystko rozumiemy. Jeśli ufamy np. lekarzowi, kierowcy autobusu czy bankom, to dlaczego nie mielibyśmy zaufać Bogu, który jest Miłością? Przykładem takiego zaufania jest Maryja. Ona znalazła się w dość trudnej sytuacji, gdy Anioł Gabriel oznajmił Jej, że zostanie Matką Jezusa, nie rozumiała do końca Bożego planu, ale zaufała Bogu mówiąc: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa” (Łk 1, 38). Im bardziej człowiek ufa Bogu, tym bardziej jest wierzący. Warto tu przypomnieć kazanie pewnego pastora w okolicach wodospadu Niagara, który obydwa brzegi rzeki połączył grubą stalową liną. W pewnym momencie zapytał licznie zebranych wiernych: Wierzycie, że mogę po tej linie przejść na drugą stronę? Wszyscy gromko odpowiedzieli: - Wierzymy! Potem przyprowadził zwykłą taczkę i znowu zadał pytanie: - Wierzycie, że mogę na tę taczkę posadzić człowieka i przetransportować go po linie na drugi brzeg? I tym razem zebrani odpowiedzieli, że wierzą. Następnie zaproponował, aby ktoś wsiadł do tej taczki i zechciał wraz z nim udać się na drugą stronę. Oczywiście, tym razem chętnych nie było. Wszyscy wierzyli, ale nikt nie zaufał. Nie przypadkowo „Ojcem wiary” nazywa się Abrahama. Bóg zażądał od niego porzucenia swego kraju, majątku, pozycji i zaproponował mu wędrówkę w nieznane. „Wyjdź z twej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci wskażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród...” (Rdz 12, 1). Jego sytuacja stała się jeszcze bardziej trudna, gdy Bóg zażądał, aby w ofierze złożył swego jedynego syna Izaaka, który przecież miał być ojcem narodu wybranego. „Chrześcijanin nigdy nie może uważać, że wiara jest sprawą prywatną… Wiara jest decyzją o tym, że żyje się z Nim. To bycie z Nim prowadzi do zrozumienia powodów, dla których się wierzy” (Porta Fidei).

CZYTAJ DALEJ

Znamy datę prawnego objęcia urzędu biskupa sosnowieckiego przez bp. Artura Ważnego

2024-04-25 15:40

[ TEMATY ]

diecezja sosnowiecka

bp Artur Ważny

diecezja.sosnowiec.pl/ks. Przemysław Lech, ks. Paweł Sproncel

- Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie – słowami z 1 Listu św. Piotra Apostoła bp Artur Ważny pozdrowił wszystkich zebranych na auli w Kurii Diecezjalnej w Sosnowcu. W spotkaniu, które odbyło się przed południem 25 kwietnia br. wziął udział abp Adrian Galbas SAC, administrator apostolski diecezji sosnowieckiej oraz pracownicy instytucji diecezjalnych, m.in.: kurii, sądu biskupiego, archiwum, Caritasu i mediów diecezjalnych.

To pierwsza oficjalna wizyta biskupa nominata na terenie diecezji sosnowieckiej. Bp Ważny miał więc okazję do wstępnego zapoznania się z pracownikami lokalnych instytucji kościelnych.

CZYTAJ DALEJ

Kard. Stanisław Dziwisz kończy 85 lat

2024-04-26 23:45

[ TEMATY ]

kard. Stanisław Dziwisz

Karol Porwich/Niedziela

Kard. Stanisław Dziwisz był przez 39 lat najbliższym współpracownikiem Karola Wojtyły, najpierw jako sekretarz arcybiskupa krakowskiego, a następnie osobisty sekretarz Ojca Świętego. Jako metropolita krakowski w latach 2005 – 2016 pełnił rolę strażnika pamięci Jana Pawła II i inicjatora wielu dzieł jemu poświęconych. Zwieńczeniem jego posługi była organizacja Światowych Dni Młodzieży Kraków 2016, które zgromadziły 2, 5 mln młodych z całego świata.

W Rabie Wyżnej i w Krakowie

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję