W staszowskim szpitalu otwarto i poświęcono Centrum Badań Klinicznych – jedyne takie w województwie świętokrzyskim.
Placówkę prowadzić będzie firma KO-MED. Jej prezes dr Marek Konieczny zaznacza, że dzięki uruchomieniu centrum, pacjenci z terenu ziemi staszowskiej, zyskają możliwość bezpłatnego korzystania z najnowocześniejszych technologii dostępnych we współczesnej medycynie i standardów leczenia identycznych, jak te które stosowane są na przykład w krajach zachodniej Europy.
Dla Marka Tombarkiewicza, dyrektora szpitala w Staszowie, otwarcie centrum oznacza nowe szanse na zwiększenie środków przekazywanych przez NFZ. Zdaniem dyrektora, placówka stwarza też lekarzom możliwość zdobywania nowych kwalifikacji.
W otwarciu centrum wzięli udział m.in.: wiceminister zdrowia Aleksander Solpiński, liczni parlamentarzyści, a także przedstawiciele lokalnego samorządu ze starostą staszowskim Andrzejem Kruzlem i burmistrzem Staszowa Romualdem Garczewskim na czele. Centrum poświęcił kapelan staszowskiej lecznicy ks. Roman Hnat.
W drugiej części uroczystości odbyła się konferencja naukowa, podczas której swoje referaty zaprezentowało kilkoro prelegentów. Jednym z nich był ks. Mirosław Kalinowski z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, który mówił o etycznych aspektach badań klinicznych.
Głównym punktem konferencji było wręczenie dyrektorowi Markowi Tombarkiewiczowi, przez wiceministra Aleksandra Soplińskiego, Certyfikatu Akredytacyjnego Ministerstwa Zdrowia, potwierdzającego, że Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Staszowie, spełnia wymagania standardów akredytacyjnych dla lecznictwa szpitalnego. Drugim potwierdzeniem jakości i poziomu leczenia było przyznanie szpitalowi dyplomu za zajęcie 48 miejsca w najnowszym ogólnopolskim rankingu szpitali. Sklasyfikowanych zostało w nim łącznie 750 jednostek.
Trumnę, nekrolog i wezwanie do powstrzymania egzekucji w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym można było zobaczyć przy wejściu do placówki przy ul. Kamieńskiego we Wrocławiu. Fundacja Pro – Prawo do życia zorganizowała pikietę przed szpitalem, w którym dziecko przeżyło własną aborcję. Ratowane następnie przez lekarzy, zmarło po kilku tygodniach.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
Ponad 1000 osób przeszło ulicami Wrocławia w Akademickiej Drodze Krzyżowej.
Duży drewniany krzyż nieśli studenci ze wszystkich duszpasterstw akademickich, razem z nimi modląc się szli wrocławianie, klerycy, kapłani, siostry zakonne, towarzyszył im bp Maciej Małyga. Rozważając kolejne stacje Drogi Krzyżowej – w tym roku przygotowane przez ks. Wojciecha Brzoskiego, duszpasterza akademickiego z Poznania – przeszli spod Kościoła Uniwersyteckiego ulicami Rynku do Bazyliki Garnizonowej, gdzie Eucharystii przewodniczył o. kardynał Andres Arborelius, karmelita bosy ze Szwecji, ordynariusz Sztokholmu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
