Urodzony i wychowany w diecezji kieleckiej – w Lelowie (woj. śląskie) – był jego piewcą, monografistą, miłośnikiem. Ksiądz diecezji częstochowskiej, wpisał się także w historię diecezji kieleckiej. Niestrudzony badacz regionu, autor wielu książek, rysownik, podróżnik, fotograf, gorliwy kapłan, który musiał pokonać przeciwności chłopskiego losu i biednego trudnego dzieciństwa w Lelowie. Dożył pięknego wieku 103 lat, zmarł 26 lipca 2013 r. w Domu Księży Seniorów w Częstochowie.

Ks. dr Zygmunt Zaborski urodził się w 1911 r. w Lelowie. Po ukończeniu szkoły powszechnej w rodzinnej miejscowości uczęszczał do Gimnazjum im. Romualda Traugutta w Częstochowie. Naukę kontynuował – jako kleryk – w Częstochowskim Seminarium Duchownym z siedzibą w Krakowie. Był także studentem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (ukończył seminarium naukowe z zakresu historii Kościoła).

Tamte lata ciekawie opisuje w swoistej kronice epoki pt. „Wspomnienia ks. Zygmunta Zaborskiego” (Częstochowa 2011). Jest tam i klimat ciasnych, błotnistych uliczek „zaściankowego Lelowa”, szkolnych zabaw, kolegów, trudności w nauce (do czego się sumiennie przyznaje), surowej, ale sprawiedliwej, pełnej miłości i religijności atmosfery rodzinnej. Tak np. pisze o fascynacji jazdą na łyżwach, na które chłopca z wielodzietnej rodziny zupełnie nie było stać: „To moje wystawanie na lodzie i przyglądanie się jeżdżącym na łyżwach spowodowało odmrożenie palców u nóg. Gdy przyszedłem do domu, matka skrzyczała mnie, ale zaraz zabrała się do ratowania moich palców. Przygotowała w miednicy gorącej wody i nalała do niej nafty. Krzyczałem z bólu, ale ten zabieg okazał się pomocny i palce zostały uratowane”. Książkę ilustrują akwarelki i rysunki autora oraz fotografie z licznych podróży po całej Europie (m.in. do Francji, Niemiec, Włoch, Danii).

Święcenia kapłańskie Zygmunt Zaborski otrzymał 7 lipca 1935 r. na Jasnej Górze z rąk bp. Teodora Kubiny. Jego praca duszpasterska związana była m.in. z parafiami: Żytno, Praszka, Strzemieszyce, Sosnowiec (Nowy Sielec), Chotów, Wiewiec, Będzin, Cykarzew, Opatów. Ślady i świadectwa z tej posługi odnajdziemy w publikacjach i artykułach prasowych ks. Zaborskiego. Był on również kapelanem Sióstr Nazaretanek w Częstochowie. W 1952 r. został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa i osadzony na kilka miesięcy w więzieniu. Posługę kapłańską, niemal od dnia święceń, ks. Zygmunt Zaborski łączył z ogromnym zamiłowaniem do historii. Jest autorem wielu publikacji, dotyczących głównie dziejów i ciekawostek z życia parafii, które poznał na swej kapłańskiej drodze. To m.in.: „Z dziejów parafii Lelów i Staromieście” (1998 r.), „Parafia Wiewiec. Zarys dziejów” (1999 r.), „Trudne czasy. Parafialna kronika z Chotowa i Będzina oraz wspomnienia z połowy XX wieku” (2000 r.), „Nie z ciała ani z wiedzy. Wspomnienia o Marcjannie Grzanka (1882-1941)” (2000 r.), „Parafia Chotów. Zarys dziejów” (2005 r.)

Pisarską przygodę rozpoczął ambitnie – i od dużej pracy – w okresie kończonych studiów teologicznych w Krakowie. Podjął zamiar monografii rodzinnej miejscowości i parafii, czyli Lelowa. Przedsięwzięcie było dużym i wymagającym wyzwaniem, a z czasem stało się dziełem życia ks. Zygmunta. W wyniku wieloletnich badań i licznych kwerend w wielu archiwach został zgromadzony ogromny materiał źródłowy. Ks. Zaborski zebrał go w obszerną monografię pt. „Z dziejów parafii Lelów i Staromieście”, która jednocześnie stała się podstawą do przeprowadzenia przewodu doktorskiego w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie w 1996 r. Na podstawie zebranego materiału źródłowego ukazała się też wcześniej publikacja pt. „Metryka altarii Danielowskiej w Lelowie”, Kraków 1993.

Ostatnie lata życia ks. dr Zygmunt Zaborski spędził w Domu Księży Seniorów w Częstochowie. Pomimo sędziwego wieku, zachowywał aktywność pisarską i troskę o losy ukochanej miejscowości oraz żywy kontakt z lelowianami. Życie i działalność ks. Zygmunta Zaborskiego zostały docenione przez zarząd Lelowskiego Towarzystwa Historyczno-Kulturalnego im. Walentego Zwierkowskiego, który za wybitne zasługi dla Ziemi Lelowskiej przyznał mu w 2006 r. złoty medal im. Walentego Zwierkowskiego.

Z kolei 13 lutego 2010 r. Rada Gminy Lelów, honorując 75 lat kapłaństwa ks. Zaborskiego i jego ogromne zasługi dla rozsławienia i zbadania dziejów ziemi lelowskiej, przyznała mu tytuł Honorowego Obywatela Lelowa.

Tak podczas jubileuszu 75 lat kapłaństwa mówił Bohater uroczytości: „Do pracy duszpasterskiej nie jestem już sposobny, ale dokąd będę przy zdrowym umyśle, będę wzywał Imienia Bożego i na ołtarzu Pańskim będę składał wszystkie dolegliwości starszego wieku oraz szeptał paciorki za moich dobrodziejów, ufny w nieskończoną Dobroć i Miłosierdzie Boże”.