Drogi krzyżowe ulicami Warszawy

Droga Krzyżowa ulicami Żoliborza. Tegoroczne nabożeństwo odbędzie się po raz XV. – Hasło przewodnie naszej Drogi Krzyżowej to „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”, a modlić będziemy się w intencji przemiany ludzkich serc – mówi „Niedzieli” ks. Marcin Brzeziński, proboszcz żoliborskiej parafii. Zanim 27 marca wierni wyruszą spod grobu bł. ks. Jerzego Popiełuszki, to wcześniej wezmą udział w Mszy św., która rozpocznie się w kościele św. Stanisława Kostki o godz. 17.00. Kolejne stacje będą na ulicach: Felińskiego, al. Wojska Polskiego i Kozietulskiego. W żoliborskim nabożeństwie tradycyjnie wezmą udział przedstawiciele NSZZ „Solidarność”.

Droga Krzyżowa na Służewcu

Ona także odbędzie się 27 marca. Nabożeństwo poprzedzi Msza św. o godz.19.30. Krzyż będą niosły grupy i wspólnoty działające przy klasztorze Ojców Dominikanów. – W tym roku będziemy się modlić w intencji pokoju na świecie – mówi „Niedzieli” proboszcz o. Witold Słabig OP. – Wierni przejdą m.in. ulicami: Dominikańską, Nosowskiego, Bacha a zakończenie służewieckiej Drogi Krzyżowej odbędzie się w amfiteatrze.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ekumeniczna Droga Krzyżowa

Reklama

Na nabożeństwo 27 marca zaprasza Stowarzyszenie Pokoju i Pojednania „Effatha” oraz Ojcowie Orioniści. Modlitwa, w której wspólnie wezmą udział przedstawiciele różnych wyznań chrześcijańskich, zacznie się o godz. 17.00 w kościele św. Orione, ul. Lindley’a 12. Następne stacje będą na terenie Szpitala Dzieciątka Jezus.

Droga Krzyżowa ulicami Boernerowa

Wyruszy 27 marca spod kościoła Matki Bożej Ostrobramskiej i przejdzie ulicami: Kutrzeby, Natalii, Grotowska, Westerplatte, Akantu i powrócił do kościoła ul. Gen. Sylwestra Kaliskiego. Krzyż będą niosły poszczególne grupy parafialne oraz jednostki i instytucje wojskowe: podchorążowie i oficerowie Wojskowej Akademii Technicznej, żołnierze Centralnego Ośrodka Analizy Skażeń, żołnierze Centrum Reagowania Epidemiologicznego Sił Zbrojnych i młodzież Duszpasterstwa WAT oraz grupy parafialne działające przy wojskowo-cywilnej parafii. A także także nauczyciele Zespołu Szkół nr. 46, rodzice dzieci przygotowujących się do Pierwszej Komunii św., młodzież przygotowująca się do sakramentu bierzmowania oraz Liturgiczna Służba Ołtarza. – Rozważać będziemy słowa z ostatniej Drogi Krzyżowej św. Jana Pawła II w Koloseum z 2005 r. A modlić się będziemy o pokój na świecie przez orędownictwo Papieża Polaka w 10. rocznicę jego odejścia do Domu Ojca. – Tegorocznym hasłem będą słowa: Św. Jan Paweł II – Papież Pokoju – mówi ks. płk Ireneusz Biruś. – Na zakończenie nabożeństwa uczestnicy będą mogli zabrać do swoich domów poświęcone krzyże.

Droga Krzyżowa ulicami Pragi. Odbędzie się 27 marca. Rozpocznie się o godz. 19.00 w katedrze św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika inscenizacją pt. „Proces obywatela J.” – Tegoroczne nabożeństwo będzie początkiem obchodów XXX ŚDM w diecezji – mówi ks. Emil Parafiniuk, koordynator przygotowań do ŚDM w diecezji. Praska DK rozpocznie się z katedry, a następnie przejdzie ulicami: Sierakowskiego, Kłopotowskiego i Floriańską. Jej hasło przewodnie to: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą”. Nabożeństwu przewodniczyć będzie abp Henryk Hoser SAC.

Centralna Droga Krzyżowa

Przejdzie ulicami stolicy w Wielki Piątek 3 kwietnia. Jej uczestnicy wyruszą o godz. 20.00 sprzed kościoła akademickiego św. Anny przy Krakowskim Przedmieściu 68. Wierni przejdą ulicami: Miodową, Senatorską, przez plac Teatralny, Wierzbową, Tokarzewskiego-Karaszewicza przy kurii polowej WP, aby na koniec powrócić na Krakowskie Przedmieście. Tradycyjnie drewniany krzyż ważący ponad 100 kg pomiędzy kolejnymi stacjami będą nieść m.in.: metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz wraz z kapłanami archidiecezji warszawskiej, siostry zakonne, studenci, Straż Miejska, prawnicy i pracownicy służby zdrowia oraz przedstawiciele stołecznych ruchów i wspólnot. Przed kościołem św. Anny kard. Kazimierz Nycz wygłosi słowo pasterskie.

Niewielu chyba artystów może pochwalić się tym, że ich dzieła trafiają do muzeów, a tym bardziej do Muzeum Narodowego. Taka sytuacja zdarzyła się mieszkającemu na terenie naszej diecezji artyście Andrzejowi Boj-Wojtowiczowi z Borowic. Artysta kilka lat temu zasłynął z pomysłu stworzenia galerii osób mieszkających w Borowicach. Do muzeum nie trafią jednak malowane przez niego portrety, ale szczególna droga krzyżowa. Pytamy więc go, kiedy i jak zrodził się pomysł na taką drogę krzyżową? - W dorobku mam 4 drogi krzyżowe, które znajdują się w różnych miejscach. Począwszy od pierwszej w Kowarach, skończywszy na ostatniej, która znajduje się w Jeleniej Górze na osiedlu Czarne, w kościele pw. św. Judy Tadeusza. Po tej ostatniej drodze krzyżowej stwierdziłem, że czas namalować coś dla siebie, w odróżnieniu od tamtych prac wykonywanych oficjalnie. Chciałem stworzyć drogę krzyżową z potrzeby serca. Punktem wyjścia były rozważania wielkopostne o. Raniero Cantalamessy - kaznodziei Domu Papieskiego. Z pomysłem chodziłem długo, aż olśnienie przyszło na moje imieniny. Pojawiły się pierwsze szkice, pierwsze projekty. Wówczas odwiedziłem Siostry Benedyktynki w Krzeszowie - chcąc zrobić dokumentację fotograficzną do cyklu portretowego obejmującego ludzi wielkiej wiary. W trakcie rozmów wynikła sprawa wnętrza kaplicy Sióstr. Już w tym momencie stało się oczywiste, gdzie zostanie umieszczona nowa droga krzyżowa. Bardzo piękna sytuacja, która w naturalny sposób powstała, niewymuszona, sprawiła więc, że mając już konkretne miejsce, zacząłem realizować mój projekt w tej wersji, którą można aktualnie zobaczyć. Droga krzyżowa powstała przed świętami wielkanocnymi. Jeśli zapadną takie decyzje, droga krzyżowa zostanie umieszczona w kaplicy Sióstr Benedyktynek. Gdy kończyłem drogę, odwiedziła mnie rodzina Łozowskich, która jest rodziną kolekcjonerów - kontynuuje artysta. Zobaczywszy to, co powstało, zakupili ode mnie ową wersję projektową. Do Sióstr bowiem, jeśli będzie taka ich wola, ta praca trafi już namalowana na deskach, szlachetnymi materiałami, farbami. Projekt ten zaś - taką mam wstępną deklarację - będzie pokazywany w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Będzie opisany, wyeksponowany i będzie można oglądać go jako dzieło sztuki współczesnej, z tą szczególną ikonografią drogi krzyżowej. W czasie naszego spotkania, mogliśmy obejrzeć rysunki. Od początku było widać, że te stacje drogi krzyżowej różnią się od stacji znanych z naszych kościołów. Pytamy więc o te różnice. - Droga określana jest mianem drogi krzyżowej biblijnej Via Crucis Biblica. To Droga Krzyżowa, którą Jan Paweł II w Wielki Piątek1991 r. odprawił podczas nabożeństwa w Koloseum w Rzymie. Potem została ona kilka razy powtórzona. Wywiedziona jest wprost z Ewangelii. A więc każda stacja ma ewangeliczny odnośnik. Jest to droga ukierunkowana na Chrystusa i zawiera inny układ ikonograficzny. I stacja - Jezus w Ogrodzie Oliwnym; II - Jezus zdradzony przez Judasza; III - Jezus skazany przez Sanhedryn; IV - Piotr zapiera się Jezusa; V - Jezus osądzony przez Piłata; VI - Jezus biczowany i koronowany cierniem; VII - Jezus bierze swój krzyż; VIII - Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi; IX - Jezus spotyka niewiasty jerozolimskie; X - Jezus przybity do krzyża; XI - Jezus obiecuje swoje Królestwo żałującemu łotrowi; XII - Matka i umiłowany uczeń pod krzyżem Jezusa; XIII - Jezus umiera na krzyżu; XIV - Jezus zdjęty z krzyża i złożony do grobu. Osobiście tą ostatnią scenę, łączę ze Zmartwychwstaniem, jako jeden ciąg do medytacji, do modlitwy. Cała droga jest przesycona symboliką na wielu poziomach. Nie jest łatwa. Nie ma nic wspólnego z jakimś sentymentalizmem, łatwością, cukierkowatością. Trzeba wykonać pewną wewnętrzną pracę, aby się do niej zbliżyć i pójść dalej. Uwagę zwraca inny układ stacji. Zatrzymujemy się przy stacji V, przy Poncjuszu Piłacie. Prosimy autora, o krótkie wyjaśnienie symboliki w niej zawartej. - Przedstawia ona szczególną postawę człowieka - jest tu forma dialogu z historycznością tej postaci, ale nie do końca. Elementy, które się pojawiają i są składową częścią obrazu, np. wiszące po lewej i prawej stronie kruki, przypominają, że były to w Piśmie Świętym ptaki przedstawiane, jako posłane przez Boga, aby żywić np. proroków. W tym szczególnym momencie, gdy myślimy o śmierci Chrystusa, im bliżej jego śmierci, tym bardziej czujemy, że pewien rozdział dziejów się kończy, ale jednocześnie otwiera nowy. W sztuce, w osobistych personifikacjach, w wiekach przeszłych, dwa kruki wyrażały wątpliwości. Poncjusz Piłat, jak przekazują autorzy Biblii, był targany wątpliwościami. Tą wewnętrzną walkę przedstawia też odbicie w misie. Przy czym, nie jest ono w osi głowy Poncjusza, co jest zaskakujące, bo z reguły jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że patrząc na odbicie w wodzie mamy je przed sobą. Tymczasem tutaj tak nie jest. Odbiciem Piłata w misie, nie na wprost, jest ktoś inny. To tylko taki tryb wprowadzenia, są tu jeszcze inne elementy, o których nie chciałbym mówić, gdyż pozostawiam to każdemu, który tą drogą podąża. Skoro autorowi udało się osiągnąć taki sukces w pracy, już na etapie projektu, pytamy artystę o najbliższe plany. Pan Andrzej zdradza nam, iż chciałby w najbliższym czasie pokazać projekt drogi, ołtarzyki domowe, przywrócenie starej dobrej tradycji modlitewnej w domu, krucyfiksy oraz projekt fresków do Kaplicy Sióstr Benedyktynek - wszystko to towarzyszyłoby poświęceniu ołtarza do tejże kaplicy - wykonanego przez jego żonę - rzeźbiarkę. Ma jeszcze inne marzenie. Rozpoczął realizację wystawy poświęconej ikonografii katolickiej, która będzie obejmowała ilustracje do Apokalipsy św. Jana, tematy jak Sacra Conversatione, Agnus Dei, Dies Irae, Cor Iesu Sacratissimum. - Marzy mi się - mówi - namalowanie obrazu Immaculaty - Matki Bożej Niepokalanej. Co ciekawe, współczesna sztuka dość mocno się dystansuje od takich tematów, a realizacje w kościołach, niestety, są miernej jakości. Dlaczego Immaculata? - Siostry Benedyktynki są w Kongregacji Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia, więc ten obraz byłby dopełnieniem przestrzeni sakralnej, która z jednej strony otwierałaby się figurą Chrystusa Jerozolimskiego - którą mają u siebie i jest to sukcesja polwowska - a z drugiej strony odpowiadałaby temu postać Matki Bożej z ich Kongregacji, jako współczesna propozycja Immaculaty. Artystka w planach na przyszłość ma wybudowanie pracowni galerii, w której byłoby miejsce na prace, warsztaty i stałą ekspozycję portretów ludzi z Borowic. Cykl cały czas się rozwija i aktualizuje - do grupy dochodzi p. Gertruda 101-latka z Sosnówki. Panu Andrzejowi gratulujemy wszystkich dotychczasowych sukcesów artystycznych i życzymy następnych. Do tematu sztuki w jego wydaniu jeszcze powrócimy.