Międzynarodowy Nieprzetarty Szlak – całoroczny cykl działań artystycznych: plastycznych, muzycznych i teatralnych, których bohaterami są osoby niepełnosprawne – realizowany jest już od 25 lat. Liczne wydarzenia, ze względu na swój poziom artystyczny i organizacyjny, wpływają na odbiór osób niepełnosprawnych w społeczeństwie Polski, Ukrainy, Białorusi i innych krajów Europy. Dzięki zaangażowaniu wielu osób, wciąż powstają nowe metody pracy i rehabilitacji osób niepełnosprawnych, przy jednoczesnej popularyzacji pomysłów już sprawdzonych.

Nieprzetarty Szlak

W 1989 r. zaczynaliśmy od jednej imprezy – Wojewódzkiego Przeglądu Teatrów Osób Niepełnosprawnych. Wzięło w niej udział pięć zespołów. W tym roku Międzynarodowy Nieprzetarty Szlak obejmuje swoim zasięgiem ponad tysiąc niepełnosprawnych artystów, 120 instruktorów i ponad 200 wolontariuszy.

Zgodnie z tradycją, w przeglądzie nie chodzi o wybranie najlepszych, ale o pełne radości spotkania miłośników teatru. Przerwy między spektaklami wypełnia wspólna zabawa, piosenki, konkursy. Przeglądom towarzyszą parady ulicami miast, bale, wystawy plastyczne i fotograficzne. Te ostatnie koncentrują się na ukazywaniu pracy artystów zarówno na scenie, jak i w garderobie czy podczas przygotowań. Równocześnie dla instruktorów organizowane są warsztaty prowadzone przez wybitnych specjalistów z zakresu terapii, teatru, reżyserii, muzyki, plastyki. Każdego roku, wspólnie z instruktorami, wybierana jest konwencja Nieprzetartego Szlaku. Jubileuszowy 25. Międzynarodowy Nieprzetarty Szlak odbywa się pod hasłem: „W starym kinie”.

Promieniści

Od 25 lat teatr „Promienistych”, który działa przy Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym nr 1 w Lublinie, organizuje dla artystów Nieprzetartego Szlaku bal. Początki były zwyczajne; scena zbita z kilku desek, proste kostiumy szyte ręcznie lub wyjęte z kufra babci. Dziś bal to duży projekt, w którym uczestniczy ok. 150 gości. Spektakl teatralny utrzymany w konwencji starego kina był połączony z animacją całej sali. Dopracowane w każdym calu kostiumy były zasługą Anny Goral, wysmakowana muzyka – Katarzyny Rak, a scenariusz – Jagienki Maślak. Całość wyreżyserowała Barbara Adamczyk – wieloletni instruktor teatralny w SOSW nr 1 w Lublinie.

Ideą, która przyświecała powstaniu teatru, była integracja. Pod tym tak modnym pojęciem kryje się istota działania teatru „Promienistych”. Grupę od początku tworzą uczniowie SOSW nr 1 w Lublinie oraz lubelscy licealiści i studenci pedagogiki specjalnej. Ci ostatni, dzięki współpracy z teatrem, nabywają praktyki w zakresie swoich studiów. Drugim, ale najważniejszym powodem założenia teatru, była chęć nauczania poprzez zabawę w teatr. Przykład wielu wychowanków, którzy ukończyli już naukę w ośrodku, to dowód na to, że młodzież nabyła takich umiejętności jak samodzielność, komunikatywność, przekonanie o własnej wartości; poznała normy funkcjonowania w społeczeństwie i wiele innych. Obcowanie ze sztuką w decydującym stopniu ma wpływ na uwrażliwienie młodych, którzy te wartości przeniosą na dalsze swoje życie.

Przez 25 lat istnienia „Promienistych”, teatr wystawił na szkolnych deskach dziesiątki spektakli, a także reprezentował ośrodek w Niemczech, na Ukrainie i w Polsce. Brał udział w licznych festiwalach, zdobywając nagrody i wyróżnienia. Stale współpracuje z wieloma instytucjami, m.in. z UMCS i „Chatką żaka”, Centrum Artterapii Lublin czy szkołą muzyczną. Przyszłość teatru nadal będzie wiązała się z realizacją dotychczasowych założeń, a więc idei integracji, kształtowaniu przyjaźni, życzliwości międzyludzkiej, a także poszerzaniu wiedzy teatralnej, rozbudzaniu wrażliwości, poczucia estetyki i nabywaniem nowych doświadczeń.