Reklama

Niedziela Częstochowska

Dźbów – parafia z tradycjami

Wprawdzie ta częstochowska parafia pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus powstała w 1957 r. Niemniej jednak o Dźbowie pisał już w XV wieku sam Jan Długosz, a Henryk Sienkiewicz wspomina o nim w „Potopie”

Niedziela częstochowska 39/2015, str. 4-5

[ TEMATY ]

parafia

Adrianna Zawadzka

Prezbiterium świątyni pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Prezbiterium świątyni pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Początkowo mieszkający tu wierni należeli do parafii pw. św. Zygmunta. Następnie zaś do parafii pw. św. Barbary w Częstochowie. Ludzie pracowali na roli, ale już od XVI stulecia i w kolejnych wiekach dobrze prosperowały kopalnie rudy żelaza oraz zakłady przetapiania tego surowca. Źródła historyczne podpowiadają, że pierwsza kuźnia w Dźbowie powstała właśnie w XVI wieku. Natomiast wydobycie rudy na skalę przemysłową zaistniało pod koniec XIX stulecia. Osiedle górnicze „Dźbów” wybudowano zaś w latach 50. ubiegłego wieku.

Życie parafialne

Parafia św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Częstochowie liczy ok. 3 tys. wiernych. Od lipca tego roku duszpasterzami w Dźbowie są: proboszcz – ks. Krzysztof Knurzyński oraz wikariusz – ks. Grzegorz Kośny. – Parafianie dbają o świątynię i jej otoczenie. Chętnie sprzątają kościół pod kierunkiem nowego kościelnego Jerzego Wysockiego – mówi w rozmowie z „Niedzielą” Ksiądz Proboszcz. – Obecnie trwają intensywne prace remontowe na plebanii, porządkowanie otoczenia kościoła. Planujemy też w najbliższym czasie wymianę nagłośnienia w kościele – precyzuje ks. Knurzyński.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

W parafii są obecne tradycyjne grupy, poczynając od Liturgicznej Służby Ołtarza, a kończąc na Żywym Różańcu. Aktywne są też Dzieci Maryi, a w pierwsze piątki miesiąca duszpasterze odwiedzają z Najświętszym Sakramentem ok. 30 chorych. Warto zaznaczyć, że spora grupa wiernych uczestniczy w codziennej porannej Mszy św., a w sobotę po wieczornej Eucharystii jest Apel Jasnogórski.

Pracę księży wspiera Parafialna Rada Duszpasterska. Z parafią współpracują czynnie i twórczo: Szkoła Podstawowa nr 52 im. Małego Powstańca i Gimnazjum nr 21 im. Orląt Lwowskich. Szkoły w Dźbowie, wraz z parafią, pielęgnują wartości patriotyczne. W życie religijne parafii czynnie włączają się też tutejsze Ochotnicze Straże Pożarne w Dźbowie i w Liszce.

1 października wspólnota w Dźbowie będzie przeżywać odpust parafialny ku czci św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Uroczystościom będzie przewodniczył bp Antoni Długosz, biskup pomocniczy naszej archidiecezji. Wtedy też młodzież ze szkół ponadgimnazjalnych przyjmie z jego rąk sakrament bierzmowania. Warto także wiedzieć, że w październiku z racji synodu, który dotyczy rodziny, świętymi zostaną ogłoszeni rodzice św. Teresy, patronki parafii. Wierni przywołują jej wstawiennictwa szczególnie podczas specjalnych czwartkowych nabożeństw.

Nieco historii

Dźbowską parafię powołał do istnienia 4 marca 1957 r. bp Zdzisław Goliński. Wydzielił jej terytorium z parafii pw. św. Barbary. Trzeba zaznaczyć, że potrzebę stałego duszpasterstwa w podczęstochowskich miejscowościach Dźbowie i Sabinowie dostrzegał już przed II wojną światową bp Teodor Kubina, pierwszy biskup częstochowski. Powołał on bowiem 14 lipca 1937 r. na tych terenach tzw. ekspozyturę. Dlatego też w latach 1937-46 funkcję kościoła pełniła kaplica mieszcząca się w budynku szkoły.

Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej, staraniem ks. Stanisława Guzika, rozpoczęto wznoszenie murów kościoła. Prac nie dokończono. Niemcy w 1942 r. rozebrali jego fundamenty i część postawionych już ścian. W 1946 r. ks. Franciszek Rąpała pobudował tymczasową kaplicę, prowizoryczną plebanię i zakrystię. Bp Teodor Kubina poświęcił tę świątynię 6 października 1946 r.

Obecny kościół zbudowano w latach 1957-59 staraniem ks. Gustawa Musiała według projektu architektów: Władysława Kobzdeja, Jana Bajdy i Wiktora Samotyja. Nowy kościół poświęcił rytem zwykłym 12 października 1958 r. bp Stanisław Czajka. Uroczystym natomiast 9 października 1966 r. bp Franciszek Musiel.

2015-09-24 12:02

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rodzinnie w legnickim Świętym Krzyżu

[ TEMATY ]

parafia

Monika Łukaszów

Konkursy dla dzieci, bezpłatne badanie wzroku a przede wszystkim dużo muzyki – to tylko niektóre atrakcje festynu rodzinnego, jaki zorganizowała legnicka parafia Podwyższenia Krzyża św. w Legnicy.
CZYTAJ DALEJ

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku

2025-05-01 16:30

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Karol Porwich/Niedziela

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, kiedy myśli, że Go nie ma lub że umarł, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. Oto wyryłem cię na obu dłoniach, twe mury są ustawicznie przede Mną (Iz 49, 15-16) – powie Bóg.

Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
CZYTAJ DALEJ

Artystyczne podziękowanie

Premierowe wykonanie Oratorium dla Rodzin „Żywy obraz Tajemnicy” miało miejsce 4 maja w bazylice archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie. Muzykę do libretta napisanego przez s. Miriam od Jezusa OCD skomponowali Piotr Pałka i Paweł Bębenek, którzy podczas koncertu poprowadzili Zespół Kameralny Filharmonii Częstochowskiej wraz z czterema połączonymi chórami: Voce Angeli i Animabile z Krakowa, Cantate Deo z Opola, i Chór Środowisk Twórczych z Częstochowy. Partie solowe zaśpiewali: Joanna Klin, Magdalena Este, Andrzej Lampert i Marcin Wasilewski-Kruk, a narratorem był częstochowski aktor Adam Hutyra.

Piękna atmosfera, która towarzyszyła koncertowi, była dowodem na duchowe zaangażowanie wykonawców, którzy identyfikowali się z treścią oratorium. – Tak naprawdę było to święto rodziny, a jednocześnie moment, kiedy poprzez ten utwór i wszystkie dźwięki, jakie skomponowałem, zawierzaliśmy Matce Bożej nasze rodziny i rodziny tych wszystkich, którzy doświadczają różnych trudności, utraty dziecka albo starają się o potomstwo. I taka była intencja, aby w artystyczny sposób oddać Panu Bogu chwałę i ogarnąć modlitwą tych wszystkich, którzy tego potrzebują – wyjaśnia Piotr Pałka. Paweł Bębenek z kolei podkreśla, że utwór niósł za sobą słowo w sensie logos. – I myślę, że w pełni to się udało, zarówno w warstwie lirycznej, jak i instrumentalnej, za co jesteśmy bardzo wdzięczni wszystkim naszym przyjaciołom, którzy pomagali w przygotowaniu koncertu – dodaje kompozytor.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję