W poniedziałek 28 września 2015 r. o godz. 18 nastąpiło uroczyste wprowadzenie figury św. Michała Archanioła z Groty Objawień na górze Gargano do parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Szczecinie
Procesja z figurą przeszła z domu parafialnego ulicami: św. Kingi, gen. Leopolda Okulickiego i Tarnobrzeską do kościoła. Wzięli w niej udział: abp Andrzej Dzięga, kapłani zaproszeni i z naszej parafii, służba liturgiczna, orkiestra, członkowie chóru, goście i licznie zgromadzeni parafianie. Figurę św. Michała Archanioła nieśli Rycerze Kolumba, by w kościele ustawić ją na postumencie obok ołtarza.
Proboszcz parafii ks. prał. Zygmunt Wichrowski poprosił Księdza Arcybiskupa o przewodniczenie uroczystości. W homilii Metropolita uwypuklił kwestię walki duchowej. Zwrócił uwagę na kuszenie diabła, jego podstępne działanie, manipulację i kłamstwo, w które wciągnął pierwszych rodziców. Tak się dzieje od początku, aby człowiek zwątpił w dobroć i miłość Boga – zerwał ufną relację ze swoim Stwórcą. W Księdze Rodzaju mamy zapowiedź tego, że nieposłuszeństwo Ewy zostanie zwyciężone posłuszeństwem Niewiasty, która stanie do walki w obronie potomstwa Boga.
Abp Dzięga dokonał poświęcenia figury św. Michała Archanioła. Ponadto w uroczystym akcie poświęcił naszą wspólnotę parafialną Obrońcy Kościoła świętego. Metropolita poświęcił również obraz Matki Bożej Rozwiązującej Węzły i nastawę ołtarzową ukazującą tajemnicę Przemienienia Pańskiego na górze Tabor. Figura św. Michała Archanioła jest wierną kopią figury znajdującej się w sanktuarium św. Michała Archanioła we Włoszech.
Ks. prał. Wichrowski przeczytał polski tekst z certyfikatu towarzyszącemu figurze św. Michała Archanioła.
Ksiądz Arcybiskup przed błogosławieństwem końcowym powiedział uczestnikom uroczystości, że fakt przybycia figury św. Michała Archanioła do parafii jest dopiero początkiem. Następnego dnia, 29 września, w święto Świętych Archaniołów: Michała, Gabriela i Rafała, po wieczornej Mszy św., figura została przeniesiona do kaplicy Matki Bożej Rozwiązującej Węzły i ustawiona na cokole od dawna dla niej przygotowanym.
Pierwsze modlitwy przez wstawiennictwo św. Michała Archanioła popłynęły do tronu Bożego. Został wystawiony Najświętszy Sakrament i wspólnota Odnowy w Duchu Świętym poprowadziła wieczór uwielbienia, który był zwieńczeniem tego wspaniałego wydarzenia w życiu naszej parafii!
Na obrazie Matki Bożej Rozwiązującej Węzły Maryja miażdży nogą głowę węża (szatana) i jednocześnie rozwiązuje węzły wstążki. Węzeł nieposłuszeństwa Ewy zostaje rozwiązany posłuszeństwem Niewiasty. Obecny archanioł Gabriel podaje Maryi wstążkę z węzłami (ludzkie problemy), a archanioł Michał otrzymuje wstążkę bez węzłów.
Reklama
Tak jak w Augsburgu w Niemczech, w naszej parafii przyczynkiem do namalowania tego obrazu były trudności pewnego małżeństwa. Stąd głównym charyzmatem, łask płynących za przyczyną Matki Bożej Rozwiązującej Węzły, jest ratowanie małżeństw i rodzin – ujawnianie się Bożego Miłosierdzia.
W dniach 8-16 grudnia 2014 r. została odprawiona pierwsza Nowenna do Matki Bożej Rozwiązującej Węzły i każdego miesiąca jest ponawiana. Pierwszego dnia przed Eucharystią są zawiązywane węzły i składane na ołtarzu. Jeśli modlitwa jest wysłuchana, na koniec trwania nowenny węzeł jest rozwiązywany. W nowennie biorą udział również osoby spoza naszej parafii.
Skoro św. Michał Archanioł jest obecny na obrazie, to po co nam jeszcze Jego figura? W maju 2013 r. w sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie odbyła się 3-dniowa peregrynacja figury św. Michała Archanioła z Gargano. Dwie parafianki przyszły do Księdza Proboszcza z prośbą o przyjęcie figury św. Michała Archanioła w naszej parafii. Ksiądz Prałat rozeznał tę oddolną inicjatywę i poszedł dalej – zamiast 1 lub 3-dniowej peregrynacji figura św. Michała Archanioła jest w parafii na stałe!
Maryja jest pogromczynią mocy piekielnych i św. Michał jest „pogromcą Lucyfera z jego diabłami”. Oboje stoją przy Panu Jezusie Chrystusie i prowadzą walkę duchową o każdą duszę, którą trwa i jest zacięta.
Nasza radość jest wielka, gdy mamy pośród siebie takiego Obrońcę, który nie przestaje nam przypominać – gdy słabniemy w drodze – „Któż jak Bóg!”.
Każdego 29. dnia miesiąca będziemy zanosić do Boga prośby o Jego miłosierdzie i składać dziękczynienie przez wstawiennictwo św. Michała Archanioła.
Sumie odpustowej przewodniczył ks. prof. Włodzimierz Wołyniec
Parafia pw. św. Michała Archanioła na wrocławskim Muchoborze Wielkim przeżywała wczoraj swój odpust. Uroczystej Mszy św. przewodniczył ks. prof. Włodzimierz Wołyniec, rektor PWT.
Kapłan rozpoczynając homilię powtórzył fragment Słowa Bożego, w którym Jezus zwraca się do Natanaela: ,,Zaprawdę, zaprawdę powiadam Wam: ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących I zstępujących na Syna Człowieczego”. - To Słowo Boże pozwala nam odkryć w Bogu bardzo ważny przymiot, który powinniśmy dostrzegać i za który winniśmy Bogu dziękować. To przymiot hojności Boga. Chodzi o to, że On daje więcej, chce abyśmy doświadczali Go w naszym życiu, abyśmy nie ograniczali się tylko do tego, co ziemskie, ale odkrywali wartości duchowe. Pan Bóg w swoim bogactwie miłości stwarza nie tylko to, co widzialne, ale także to, co nie jest widoczne – mówił kapłan, zaznaczając, że dziś pragniemy, by te dwa światy (widzialny i niewidzialny) stawały się jednym. - Dzisiejsze Słowo zaprasza nas do współdziałania ze światem niewidzialnym, ze światem aniołów. Dlatego też uczmy się od nich, a zwłaszcza od patrona tej parafii, jak przezwyciężać w życiu szatana i coraz głębiej odkrywać w nim Pana Boga – nauczał ks. prof. Włodzimierz Wołyniec.
15 sierpnia obchodzimy w Kościele uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej
Maryi Panny. Uroczystość ta należy do centralnych świąt maryjnych
w roku kościelnym. O ile święto Bożego Narodzenia jest najwspanialszym
i największym świętem Boga Ojca, Wielkanoc - Syna Bożego, Zielone
Świątki - świętem Ducha Świętego, o tyle Wniebowzięcie jest największym
świętem Matki Bożej.
Pierwotnie było to święto dla uczczenia Maryi jako Matki
Boga. Na początku VI wieku w Palestynie i Syrii święto to staje się
wspomnieniem zaśnięcia Maryi i pod tym tytułem przyjęło się w Rzymie
w połowie VII wieku, a w VIII wieku zaczęto je obchodzić jako Wniebowzięcie
Najświętszej Maryi Panny.
Uroczystość ta koncentruje naszą uwagę na zakończeniu ziemskiego
życia Maryi, obejmuje wspomnienie Jej narodzin dla nieba (dies natalis)
. 1 listopada 1950 r. papież Pius XII ogłosił dogmat o Wniebowzięciu
Konstytucją Apostolską "Munificentissimus Deus" (Najszczodrobliwszy
Bóg): "Na chwalę Boga Wszechmogącego, który szczególną swą łaskawość
Maryi Pannie okazał (...), ogłaszamy, określamy i definiujemy jako
objawiony przez Boga dogmat wiary, że Niepokalana Boża Rodzicielka,
zawsze Dziewica, Maryja, po wypełnieniu żywota ziemskiego, została
wzięta z ciałem i duszą do chwały niebieskiej". Powyższe słowa potwierdziły
prawdę, w którą od wieków wierzyli chrześcijanie. My dziś wypowiadamy
Bogu i Kościołowi wdzięczność za uroczyste ogłoszenie tej prawdy.
Fakt, że Maryja została wzięta z ciałem i duszą do nieba
nadaje dzisiejszemu świętu charakter niespotykanej radości. Dlatego
śpiewem dominującym w uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi
Panny jest "Magnificat" (Łk 1, 39 - 56). Nie zaznała skażenia grobu,
a ten nowy przywilej wypływa z pierwszego. Maryja zachowana została
od zmazy grzechu pierworodnego, dlatego też teraz nie ponosi jego
skutków. Porodziła Syna Bożego, Dawcę wszelkiego życia, dlatego śmierć
nie może Jej dotknąć. Uczestniczyła najpełniej w zbawczej tajemnicy
Chrystusa i stąd w Niej już teraz objawia się pełnia zbawienia przyniesionego
przez Chrystusa. Maryja pierwsza osiągnęła zbawienie, stała się obrazem
Kościoła w chwale, a dla ludu pielgrzymującego - znakiem nadziei. "
Na koniec Niepokalana Dziewica - jak mówi Konstytucja dogmatyczna
o Kościele - zachowana wolną od wszelkiej skazy winy pierworodnej,
dopełniwszy biegu życia ziemskiego z ciałem i duszą wzięta została
do chwały niebieskiej i wywyższona przez Pana jako Królowa wszystkiego,
aby bardziej upodobniła się do Syna swego, Pana panujących oraz Zwycięzcy
grzechu i śmierci" (nr 59).
"W odniesieniu do osoby Maryi Wniebowzięcie (tajemnica eschatologiczna)
oznacza osiągnięcie kresu, pełnionego przez Nią w Bożym planie zbawienia,
posłannictwa i uwieńczenie wszystkich Jej przywilejów. Z punktu widzenia
chrystologicznego, chwała Wniebowzięcia i królewskości Maryi oznacza
wypełnienie owego jedynego przeznaczenia, które wiąże życie, przywileje,
współpracę Maryi nie tylko z historycznym życiem i dziełem Chrystusa,
ale również- z Jego królewskością i chwałą Pana. Wniebowzięcie jest
eschatologiczną konkluzją owego stopniowego upodobnienia się do Chrystusa,
które na etapach historycznej drogi Maryi wyraziło się w bolesnych
próbach, przez jakie przeszła Jej wiara. Jej nadzieja i miłość, w
Jej zgodzie i gotowości wobec zbawczej woli Boga, w Jej wspaniałomyślności
i odpowiedzialnej służbie odkupieńczemu dziełu Syna" (Jan Paweł II)
.
Z uroczystością Wniebowzięcia łączy się zwyczaj święcenia
w tym dniu ziół i pierwocin płodów rolnych, zwłaszcza zbóż i owoców.
Zwyczaj ten powstał w X wieku i nawiązuje genetycznie do ogólnoludzkiej
wiary w dobroczynne, terapeutyczne działanie ziół. Dokonuje się to
w sierpniu, gdy żniwa wieńczą trud pracy rolnika, a zioła i owoce
osiągają szczytowa fazę letniej wegetacji. Błogosławienie ich staje
się w najpełniejszym tego słowa znaczeniu błogosławieniem Boga za
coroczne zbiory, za wszystko, "co z Bożej mamy ręki". Wybór dnia
Wniebowzięcia dla ich benedykcji wykazuje związek z porą żniwną i
odnoszoną do Maryi pochwałą Kościoła, który nazywa Matkę Bożą Kwiatem
pól i Lilią dolin (Pnp 2, 1), spośród zaś wszystkich kwiatów łączy
z Jej postacią wdzięk róży i lilii.
Nastąpiło przedziwne zespolenie w duszy ludu polskiego Wniebowzięcia
Najświętszej Maryi Panny z dożynkami. Piękny wyraz daje temu poetka:
Zamroczyło nam Panną Nietkniętą
rozmarynem, maruhą t miętą
od kadzideł i kwiatów, i zielska
zachorzała nam Panna Anielska!
Zachorzała chwalebnie przy święcie
na tęsknotę i sen i wniebowzięcie,
w kwietnym durze, w obciążeniu powiek,
śmierć ze snem Ją naszły po połowie.....
Nim Ją błękit kadzidłem podpłynął,
z rąk nam parną zwisła zieleniną,
z rąk Ją potem żywą a umarłą -
srebrny poszum skrzydłami podgarnął...
Oczadziułą tak w kwiatach i pieśni
Śpiacą w niebo Anieli ponieśl (B. Obertyńska)
Ossów. Kaplica matki Boskiej zwycięskiej i cmentarz Poległych w Bitwie Warszawskiej
W uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i w 105. rocznicę Bitwy Warszawskiej bp Romuald Kamiński, ordynariusz warszawsko-praski, przewodniczył uroczystej Mszy św. w Sanktuarium Matki Bożej Zwycięskiej w Ossowie, na polu „wielkich dziejowych zmagań”. „Moc nasza nie jest z nas, ale jest darem od Boga” - podkreślił w kazaniu, dodając, że zwycięstwo 1920 r. było poprzedzone „wielką modlitwą” i szczególną opieką Maryi, której przypisał rolę Strażniczki Polski w wielu momentach dziejowych - od Grunwaldu po odsiecz wiedeńską.
W homilii bp Kamiński przypomniał, że Maryja jest nie tylko Matką Zbawiciela, ale - w myśl testamentu Jezusa spod krzyża - także naszą Matką i „dana jest ku obronie Narodu naszego”. „Miejmy świadomość, że zgromadzeni na modlitwie stajemy się świętym Ludem Bożym, świętym zgromadzeniem. (…) Nie dajmy się zwieść i nie wybierajmy innej drogi poza tą - do Nieba” - apelował.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
