Reklama

Polak, Brytyjczyk – dwa bratanki?

O tym, że obecny polski rząd przestał płynąć z prądem i zaczął stawać w obronie polskiego interesu narodowego w Europie i na świecie z Syedem Kamallem – szefem frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów (ECR) w Parlamencie Europejskim – rozmawia ks. Cezary Chwilczyński

Niedziela Ogólnopolska 17/2016, str. 38-39

[ TEMATY ]

polityka

Unia Europejska

Archiwum Parlamentu Europejskiego

Nie ma sensu zabiegać o posiadanie wpływów, zanim nie jest się gotowym na ich użycie – mówi Syed Kamall

Nie ma sensu zabiegać o posiadanie wpływów, zanim nie jest się gotowym na ich użycie –
mówi Syed Kamall

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KS. CEZARY CHWILCZYŃSKI: – Czy Polacy mieszkający w Wielkiej Brytanii powinni obawiać się scenariusza, w którym Zjednoczone Królestwo opuszcza Unię? Ocenia się, że przeszło 8 mln osób zamieszkujących Wyspy tam się nie urodziło, w tym ok. 800 tys. Polaków.

SYED KAMALL: – Od zawsze mówiłem, że ogromna liczba Polaków przybyłych do Wielkiej Brytanii to ludzie ciężko pracujący i dający z siebie to, co najlepsze. Jestem z Londynu i kocham to, że miasto nad Tamizą wprost pulsuje różnorodnością społeczności, wśród których polska jest jedną z najważniejszych. Myślę, że – niezależnie od tego, czy jesteśmy w Unii, czy też nie – istotność polskiej wspólnoty nie straci na znaczeniu. Jeśli pozostaniemy członkiem UE, swobodny przepływ ludzi będzie trwał, prawdopodobnie z pewnymi zmianami w przepisach socjalnych, które spowodują konieczność uprzedniego dołożenia do systemu świadczeń, zanim zacznie się z niego pobierać. Nie zapominajmy jednak, że Polacy byli obecni w Wielkiej Brytanii wiele lat wcześniej, zanim Zjednoczone Królestwo i Polska zostały członkami Unii. Zostawiali tam swój istotny wkład, jak choćby polscy piloci latający w RAF-ie w obronie naszej wolności. Jeśli opuścilibyśmy UE, sądzę, że nasze szczególne relacje nie doznają uszczerbku i – gdybym był Polakiem – nie martwiłbym się o to.

Reklama

– Kryzys imigracyjny coraz bardziej ogarnia Europę. Jak Unia mogłaby sobie poradzić z tak wielką i wciąż wzrastającą falą uchodźców? Jakie stanowisko zajmuje frakcja ECR w tej sprawie? Jak ocenia Pan pomysł Komisji Europejskiej ustanowienia stałych kwot liczbowych relokacji imigrantów?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

– W mojej ocenie, zmuszenie poszczególnych krajów do przyjmowania określonej liczby imigrantów było jednym z największych błędów Unii. Nie rozwiążemy tego kryzysu ani przymusem, ani wskazywaniem palcami, ale współpracą. Jasne jest, że problem ten dotyczy nas wszystkich – nawet mojego wyspiarskiego kraju – i przez to jesteśmy sobie wzajemnie winni znalezienie rozwiązania korzystnego dla wszystkich. Kryzys wymknął się spod kontroli z chwilą, gdy kanclerz Merkel wystosowała w przestrzeń publiczną zaproszenie do Niemiec, bez uprzednich konsultacji z innymi krajami członkowskimi. Od tego momentu granica między uchodźcami ratującymi swoje życie a imigrantami chcącymi polepszyć swój byt materialny zaczęła się zupełnie zacierać. Nie ma tu prostej odpowiedzi, ale myślę, że powinniśmy wrócić do podstaw, zatrzymując na granicach ludzi przybywających do Europy, rozpatrywać ich podania znacznie szybciej i odsyłać tych, którzy nie spełniają warunków. Potrzebna jest także współpraca z krajami spoza Unii, aby upewnić się, że przyjmą z powrotem migrantów ekonomicznych. My musimy mieć pewność, że dla tych uchodźców, którzy pozostaną w Europie, mamy przygotowane działania na poziomie społeczności, które będą włączać ich w nasze społeczeństwa. Bezwzględnie potrzebujemy odzyskać kontrolę nad zewnętrznymi granicami strefy Schengen, zerwać ze znakiem równości pomiędzy znalezieniem się na łódce a przyznaniem prawa do pozostania w Europie. Myślę, że możemy to uczynić, wzmacniając ochronę granic, a także zabierając najbardziej zagrożonych uchodźców wprost z terenów objętych działaniami zbrojnymi, zgodnie z planem przesiedleń UNHCR. Tak uczynił mój kraj i dał w ten sposób sygnał, że obejmiemy ochroną naprawdę potrzebujących, natomiast odeślemy nieuprawnionych. Obawiam się, że UE staje się tak zdesperowana, iż zapłaci Turcji, aby rozwiązała ten kryzys za nią. Musimy podjąć liczne działania w Europie, nie możemy tak po prostu płacić Ankarze wysokiej ceny w zamian za zajęcie się naszymi problemami. To po prostu nie zadziała.

– Jak ocenia Pan dzisiejszą pozycję Polski na arenie międzynarodowej?

– Byłem niedawno w Polsce i jestem zdziwiony, jak bardzo wzrosła stabilność waszego kraju w porównaniu z moją poprzednią wizytą. Obecny rząd przestał wreszcie płynąć z prądem i zaczął stawać w obronie polskiego interesu narodowego w Europie i na świecie. Podoba mi się to, ponieważ nie ma sensu zabiegać o posiadanie wpływów, zanim nie jest się gotowym na ich użycie. Mój kraj oraz Polska są wieloletnimi sojusznikami, a nasze relacje są bardzo mocne – zwłaszcza z tego powodu, że partie rządzące naszych krajów zasiadają w tej samej rodzinie partii w Europie. Bez wątpienia należy oczekiwać negatywnych reakcji osób, którym nie podoba się to, że wasz kraj dba o własne interesy, natomiast sprzeciw ten osłabnie, a ja wierzę, że dzięki temu Polska będzie silniejsza.

– Które z instytucji unijnych są w stanie lub powinny powstrzymać eksterminację chrześcijan i wyznawców innych mniejszości religijnych na Bliskim Wschodzie?

– Sytuacja na Bliskim Wschodzie jest straszna. Obserwujemy, jak społeczności istniejące tam od setek, a nawet tysięcy lat są zabijane lub wyganiane. Oczywiście, siły zbrojne niektórych krajów członkowskich bombardują ISIS w Iraku i Syrii oraz trenują Kurdów i armię iracką do walki lądowej z Państwem Islamskim. Instytucje unijne mogą zapewnić pomoc finansową, np. obozom ONZ, niemniej jednak sądzę, że największe efekty mogą przynieść działania płynące z tzw. miękkiej siły – czyli wpływów ekonomicznych i dyplomatycznych. Prześladowania religijne spotykają się z odpowiedzią militarną, ale osobiście uważam, że Unia i jej państwa członkowskie powinny zajmować wyraźniejsze stanowisko we wzajemnych stosunkach z takimi krajami, jak Irak, Iran czy Arabia Saudyjska. Powinniśmy otwarcie mówić: traktujcie we właściwy sposób swoje mniejszości, wszystkie z nich, bo w przeciwnym wypadku my ograniczymy naszą pomoc na rozwój. Parlament Europejski orzekł w zeszłym miesiącu, że ISIS dokonuje ludobójstwa na chrześcijanach i jazydach. Zawnioskowaliśmy o wystosowanie aktu oskarżenia przez Międzynarodowy Trybunał Karny w celu lepszej ochrony mniejszości na Bliskim Wschodzie. Oczywiście, nie doprowadzi to do ogromnej zmiany, ale mam nadzieję, że popchnie Unię Europejską do wykorzystania wszelkich wpływów, którymi dysponuje, aby zmniejszyć skalę prześladowań. Sojusz partyjny, do którego należą zarówno moja partia, jak i PiS, przebywał niedawno w Turcji, gdzie stworzyliśmy inicjatywę polegającą na pokazywaniu partiom na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej, że nie istnieje żadna sprzeczność między islamem a otwartym, pluralistycznym społeczeństwem. Sądzę, że ten ważny przekaz powinien być nagłaśniany.

2016-04-20 08:33

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Komitet Polityczny PiS przyjął uchwałę ws. przynależności Polski do Unii Europejskiej

[ TEMATY ]

Unia Europejska

artjazz/pl.fotolia.com

Podczas środowego posiedzenia Komitet Polityczny PiS przyjął uchwałę ws. przynależności Polski do Unii Europejskiej oraz suwerenności RP – poinformowała rzeczniczka ugrupowania Anita Czerwińska.

Po zakończeniu środowego posiedzenia Komitetu Politycznego PiS, Czerwińska przekazała dziennikarzom, że podjęto dwie uchwały.
CZYTAJ DALEJ

Co ze wstrzemięźliwością od pokarmów mięsnych w piątek 2 maja?

2025-04-28 09:41

[ TEMATY ]

post

majówka

wstrzemięźliwość

Adobe Stock

Zgodnie z obowiązującymi przepisami wstrzemięźliwość od spożywania mięsa lub innych pokarmów w Kościele katolickim należy zachowywać we wszystkie piątki całego roku.

Piątkowa wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych nie obowiązuje w trzech przypadkach: w piątki, w które wypada uroczystość; dni w randze uroczystości (np. piątek w Oktawie Wielkanocy) oraz gdy zostanie udzielona dyspensa zgodnie z przepisami prawa kanonicznego.
CZYTAJ DALEJ

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku

2025-05-01 16:30

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Karol Porwich/Niedziela

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, kiedy myśli, że Go nie ma lub że umarł, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. Oto wyryłem cię na obu dłoniach, twe mury są ustawicznie przede Mną (Iz 49, 15-16) – powie Bóg.

Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję