Polska usłyszała wołanie Jana Pawła II z początku jego pontyfikatu: „Nie bójcie się, otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi”. I przyszedł dzień, gdy Naród wypowiedział uroczyście Jubileuszowy Akt Przyjęcia Chrystusa za Króla i Pana. Stanowi to potwierdzenie historycznego wydarzenia sprzed 1050 lat, gdy Mieszko I przyjął Chrzest św. Właśnie wtedy na polskiej ziemi zaczęło się królowanie Chrystusa. Od każdego z nas zależy, czy zaprosimy Go do swojego życia i pozwolimy królować. On stoi u drzwi i kołacze. – Wystarczy otworzyć drzwi, przyjąć Pana, dać Mu pierwsze miejsce we wszystkich sferach naszego życia: rodzinnej, zawodowej i społecznej, a On je uporządkuje i rozwinie; wprowadzi Boży ład, napełni swym Duchem i pokojem – wskazuje bp Andrzej Czaja, przewodniczący Zespołu KEP ds. Ruchów Intronizacyjnych. Jednocześnie przestrzega, byśmy nie dryfowali w kierunku, który oznacza oddalanie się od Boga.

Jakże czytelne są dzisiaj przekazy polskiej mistyczki – służebnicy Bożej Rozalii Celakówny. Przestrzegała ona, że „ostoją się tylko państwa, w których będzie Chrystus królował”. W 1938 r. miała wizję „pękniętego globu”. „Z jego wnętrza wybuchnął ogromny ogień, za nim polała się obrzydliwa lawa jak z wulkanu, niszcząc doszczętnie wszystkie państwa, które nie uznały Chrystusa. Widziałam zniszczone Niemcy i inne zachodnie państwa Europy” – zapisała mistyczka. Najnowsze polskie świadectwo przynależności do Chrystusa, właśnie to z 19 listopada 2016 r., jest potrzebne światu. Niedawno bowiem kard. Robert Sarah, prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, autor słynnej książki „Bóg albo nic”, ostrzegł, że Zachód umiera. Wyraził swoje obawy o przyszłość cywilizacji dotąd chrześcijańskiej. Dziś Europejczycy tylko liczą pieniądze i prześcigają się w osiągnięciach technicznych. – Europa się zagubiła i już nie wie, skąd pochodzi. Straciła własne korzenie, a drzewo bez korzeni obumiera – zauważa kard. Sarah. Musimy zdecydowanie mówić, że Chrystus jest Królem, gdyż niektóre elity tzw. nowoczesnych społeczeństw chcą być jak bogowie, działając na szkodę stworzenia, co przejawia się nawet w gwałceniu porządku natury. – Trzeba się obudzić i uderzyć w dzwony – woła z kolei bp Czaja. Jego zdaniem, jednorazowa proklamacja niczego nie zmieni, jeśli nie podejmiemy radykalnego nawrócenia. W związku z przyjęciem Chrystusa za Króla i Pana przypomnijmy słynnego duszpasterza młodzieży – o. Jana Górę OP, który przy źródłach chrzcielnych Polaków, nad Jeziorem Lednickim k. Gniezna, wybudował Bramę Rybę. Od 1997 r. przechodzą przez nią ludzie Lednicy i wybierają Chrystusa na swoje dalsze życie. Ludzie wyboru Chrystusa to zupełnie nowi ludzie, dla których celem jest dom Ojca, czyli wieczność – tak to widział o. Góra.

Zakończenie Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia i roku 1050-lecia Chrztu Polski to zarazem nowy początek. W pierwszą niedzielę Adwentu rozpoczyna się rok duszpasterski 2016/2017, który będzie przebiegał pod hasłem: „Idźcie i głoście”. Obdarowani zdrojem łask chrzcielnych, miłosierdziem i Bożą czułością, teraz, gdy już pozwoliliśmy Chrystusowi królować w naszym osobistym życiu oraz we wszystkim, co Polskę stanowi, musimy opuścić kanapę, włożyć wyczynowe buty i wyruszyć, aby dawać świadectwo i zdobywać himalaje wiary. Zamknięcie Bram Miłosierdzia to jednocześnie otwarcie drzwi dla Chrystusa.