Reklama

Kościół wobec objawień i orędzi Maryjnych

Po ukazaniu się wywiadu z o. Flavio Ubodim na temat płaczącej figurki i objawień Matki Bożej w Civitavecchia jego autor otrzymał wiele listów z pytaniem, czy zostały one uznane oficjalnie przez Kościół. Warto więc wyjaśnić sprawę uznania domniemanych objawień przez władze kościelne

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tradycja głosi, że 2 stycznia 40 r. Matka Boża objawiła się apostołowi Jakubowi podczas jego pobytu na Półwyspie Iberyjskim i prosiła, aby zbudować świątynię na Jej cześć w miejscu, gdzie stoi dzisiaj Bazylika Matki Bożej na Kolumnie (Nuestra Señora del Pilar) w Saragossie. Pierwsze historycznie udokumentowane wiadomości o objawieniu maryjnym pochodzą natomiast od Grzegorza z Nyssy (335-92): pisze on o innym greckim biskupie – Grzegorzu Uzdrowicielu, któremu w 231 r. miała ukazać się Matka Boża. Od początku chrześcijaństwa Madonna objawiła się niezliczenie wiele razy – jeden z najwybitniejszych mariologów ks. René Laurentin wymienia ponad 2 tys. Jej nadzwyczajnych interwencji, przy czym należy podkreślić, że Kościół uznał oficjalnie tylko 15 z nich. Oto ich wykaz w porządku chronologicznym i z nazwiskami widzących: Laus (Francja), 1664 – 1718 r., Benoîte Rencurel; Rzym (Włochy), 1842 r., Alphonse Ratisbonne; La Salette (Francja), 1846 r., Massimino Giraud i Melania Calvat; Lourdes (Francja), 1858 r., Bernadetta Soubirous; Champion (Usa), 1859 r., Adèle Brisé; Pontmain (Francja), 1871 r., Eugène i Joseph Barbedette oraz François Richer i Jeanne Lebossé; Gietrzwałd (Polska), 1877 r., Justyna Szafryńska i Barbara Samulowska; Knock (Irlandia), 1879 r., Margaret Beirne i inne osoby; Fatima (Portugalia), 1917 r., Lucia Dos Santos, Francesco i Giacinta Marto; Beauraing (Belgia), 1932 r., Fernande, Gilberte i Albert Voisin, Andrée i Gilberte Degeimbre; Banneux (Belgia), 1933 r., Mariette Béco; Amsterdam (Holandia), 1945-59 r., Ida Peerdeman; Akita (Japonia), 1973-81 r., Agnes Sasagawa; Betania (Wenezuela), 1976-88 r., Maria Esperanza Medrano de Bianchini; Kibeho (Rwanda), 1981-86 r., Alphonsine Mumureke, Nathalie Mukamazimpaka i Marie-Claire Mukangango.

Co to znaczy, że objawienia zostały uznane oficjalnie? Są to objawienia, co do których Kościół wypowiedział się pozytywnie przez odpowiednie dekrety. O. Ubodi wyjaśnia: – To biskup ma obowiązek zbadać dany przypadek i podjąć odpowiednie działania. Konferencja episkopatu lub Stolica Apostolska mogą interweniować tylko wtedy, gdy wyraźnie zażąda tego biskup ordynariusz. I kontynuuje: – Przewidziane są trzy oceny domniemanych objawień: „constat de non supernaturalitate” znaczy, że objawienie nie ma charakteru nadprzyrodzonego; „non constat de supernaturalitate” – ta formuła dotyczy przypadków, gdy nie mamy wystarczających elementów, aby ustalić, czy mamy do czynienia ze zjawiskiem nadprzyrodzonym, i musi zostać ono pogłębione; „constat de supernaturalitate” – jeżeli stwierdza się, że chodzi o zjawisko nadprzyrodzone.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Pytam o. Ubodiego o konkretny przypadek Civitavecchia, którym zajmował się osobiście z polecenia bp. Girolama Grilla. – Bp Grillo – przypomina mój rozmówca – uczynił znaczące gesty, takie jak wydanie dekretu o budowie w dzielnicy Pantano sanktuarium Matki Bożej, która płakała w Civitavecchia, oraz ukoronowanie Jej figurki, dlatego możemy powiedzieć, że w pewnym sensie objawienia zostały uznane przez właściwą władzę kościelną, chociaż biskup nie wydał żadnego oficjalnego dokumentu.

Wiadomo, że przypadkiem płaczącej figurki w Civitavecchia i związanych z nią objawień maryjnych zajmowano się także w Watykanie, ale – jak przypomina o. Flavio – nigdy nie wypowiedziano się oficjalnie na ten temat, a nieoficjalnie mówi się, że ocena miałaby być „non constat de supernaturalitate”, co znaczy, że sprawa jest do dalszego zbadania. To nie przeszkadza w rozwijaniu kultu Matki Bożej w Civitavecchia.

2017-04-05 09:55

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie został wyprodukowany

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

całun turyński

Adobe.Stock

Całun Turyński

Całun Turyński

W Turynie we Włoszech zachowało się prześcieradło, w które według tradycji owinięto ciało zmarłego Jezusa - Święty Całun. W ostatnich latach tkanina ta została poddana licznym, nowym badaniom naukowym. Rozmawialiśmy o tym z prof. Emanuelą Marinelli, autorką wielu książek na temat Całunu - niedawno we Włoszech ukazała się publikacja „Via Sindonis” (Wydawnictwo Ares), napisana wspólnie z teologiem ks. Domenico Repice.

- Czy może pani profesor wyjaśnić tytuł swojej nowej książki „Via Sindonis”?

CZYTAJ DALEJ

Tak, proszę, Jezu Chryste, obmyj mnie

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Pio Si/pl.fotolia.com

Rozważania do Ewangelii J 13, 1-15.

Wielki Czwartek, 28 marca

CZYTAJ DALEJ

Panie! Bądź dla nas codziennym zmartwychpowstawaniem!

2024-03-28 23:44

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Karol Porwich/Niedziela

Chrystus zmartwychwstał, lecz każdy z wierzących musi szukać zrozumienia wielkości tej prawdy w swoim życiu i sił, których ona udziela.

Ewangelia (J 20,1 -9)

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję