W końcu jacyś dwaj stanęli I tak radzie powiedzieli: - Słyszeliśmy, jak On wołał: Ja świątynię zburzyć zdołam, Potem, wszystkim obiecuję, W trzy dni całą ją zbuduję! - Czy to prawda? - Kajfasz na to - Ja cię mogę oddać katom! Powiedz, jesteś Boga Synem?! - Ja się takim narodziłem... - Tak! To Ja Mesjaszem jestem! Kajfasz nagłe dziwnym gestem, Rozdarł swoją piękną szatę! - Zbluźnił! Zbluźnił! Cóż mam zatem teraz zrobić! Co mówicie?! - Nic nie warte Jego życie! W twarz Mu pluli, pięścią bili, A w dodatku wciąż szydzili: - No! Prorokuj, kto uderzył, Bądź, kto tylko się zamierzył!
Piotr zaś, na dziedzińcu siedział, O tych sprawach nic nie wiedział. Wtem służąca zapytała: - Ja z Jezusem cię widziałam, Tak! To ty z Nim byłeś przecież... - O czym ty, kobieto, pleciesz! Rzekł Piotr Szymon, wstając szybko. Jednak zaraz naprzeciwko Inna zawołała z krzykiem: - Ten był z Tym Nazarej czy Idem, Co sądzony jest w pałacu! - Ja?! Z Jezusem?! Na tym placu Wszystkim, którzy są tu ze mną, Mówię... i to pod przysięgą: Nie wiem, co to jest za człowiek! Może od was się coś dowiem? Inni mu się przyglądali I palcami wytykali. - Przecież to ów Galilejczyk, Zaraz po Jezusie pierwszy! Z werwą zaczął się zaklinać: - Nic sobie nie przypominam! Jaki pierwszy?! Skądże znowu... W tym momencie... zapiał kogut! Wspomniał Piotr na słowa Pana, Że trzy razy będzie kłamał! Uciekł stamtąd roztrzęsiony I zapłakał... zasmucony. A gdy nastał wczesny ranek, Rada powzięła uchwałę, Że On musi być zgładzony. Wcześniej będzie prowadzony, Do rzymskiego namiestnika. Taka była tam praktyka. Kiedy wyrok odczytano, To Judasza aż zatkało! Podszedł do wysokiej rady I powiedział: - Bez przesady! On Mesjaszem jest prawdziwym! Jakże jestem niegodziwy! Oddam trzydzieści srebrników! - Po co, bracie, tyle krzyku? O jednego skazanego? - Ja wydałem niewinnego... - Nas to nic już nie obchodzi, Niechaj sam się oswobodzi! Reszta... to już sprawa twoja! - Potępiona dusza moja! Rzucił srebro to za siebie, I powiesił się... na drzewie! Te pieniądze zatrzymano. Ale się zastanawiano, Na co można je przekazać, By tym Boga nie obrażać. Kłaść do skarbca ich nie wolno! Lepiej kupić ziemię polną, Aby w niej pątników grzebać. Z czasem, można by ją sprzedać.
Kiedy troska o dusze staje się samowolą [Felieton]
2025-09-13 23:34
ks. Łukasz
Karol Porwich/Niedziela
W piątkowe popołudnie opublikowany został list otwarty do abp. Józefa Kupnego autorstwa ks. Karla Stehlina FSSPX, przełożonego polskiego dystryktu. List, w którym możemy odnaleźć słowa stanowiące wyraz troski o „misję ratowania dusz” i niepodważalnej wierności tradycji. Zauważyć też można, że działanie Bractwa to nic innego jak heroizm wobec „upadającego Kościoła”. Kapłani Bractwa chcą chronić wiernych przed „zepsutymi rytami” po Soborze Watykańskim II. Brzmi heroicznie, dramatycznie wręcz. Tylko że… wierność w Kościele katolickim obejmuje nie tylko gorliwość o liturgię i nauczanie, ale również pełne posłuszeństwo papieżowi i biskupom.
W Liście padają słowa, że “Stolica Apostolska wydała wiele zarządzeń, które potwierdzają słuszność naszej misji od samego początku.” Podkreślony jest fakt, że papież Franciszek w liście apostolskim “Misericordia et misera” udzielił kapłanom Bractwa jurysdykcji do ważnego słuchania spowiedzi i rozgrzeszania. Jednak wkrada się w to pewna wybiórczość. Bo przecież w 12 punkcie czytamy: „Dla duszpasterskiego dobra wiernych, kierowanych wolą wyjścia naprzeciw ich potrzebom i zapewnienia im pewności co do możliwości otrzymania rozgrzeszenia, postanawiam z własnej decyzji udzielić wszystkim kapłanom Bractwa Św. Piusa X upoważnienia do ważnego i godziwego udzielania sakramentu pojednania.” Kluczowe są tutaj dwa elementy. Pierwszy to: dla duszpasterskiego dobra wiernych” – Papież Franciszek nie mówi, że czyni to jako „uznanie misji” Bractwa, lecz ze względu na dobro duchowe wiernych, którzy korzystają z ich posługi. Chodzi o to, by nie mieli wątpliwości co do ważności i godziwości sakramentu spowiedzi. Drugi: „udzielam upoważnienia” – papież nie stwierdza, że Bractwo ma je z mocy prawa czy własnej misji. Przeciwnie – uznaje, że takiego upoważnienia nie mieli i dlatego nadaje je swoją decyzją.To rozróżnienie jest istotne: papież działa z troski o wiernych, a nie jako potwierdzenie „kanonicznej misji” Bractwa. Właśnie dlatego Benedykt XVI pisał wcześniej, że „dopóki Bractwo nie ma statusu kanonicznego, jego duchowni nie pełnią żadnej posługi w sposób legalny”. Franciszek nie zmienił tego faktu, lecz zrobił wyjątek dla sakramentów: Pokuty i Pojednania oraz Małżeństwa, aby wierni nie żyli w niepewności co do sakramentów. Innymi słowy – to akt miłosierdzia wobec wiernych, a nie potwierdzenie misji Bractwa.
Rada ekonomów diecezjalnych ma powstać przy Biurze Ekonoma Konferencji Episkopatu Polski. To jeden z efektów spotkania ekonomów, które odbyło się w poniedziałek w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski. - Tak jak wspólnoty zakonne musimy działać razem. Możemy tworzyć grupy zakupowe czy instytucje, które mają siłę nabywczą i stają się podmiotem negocjacji z dostawcami. Siła jest w jedności i do tej jedności dążymy - powiedział KAI ks. dr Marcin Kokoszka, ekonom Konferencji Episkopatu Polski.
Spotkanie, jak poinformował ekonom KEP, zostało zainicjowane przez samych ekonomów diecezjalnych. - Chcemy wspólnie pracować i przekazywać sobie to, co jest przedmiotem naszej codziennej troski - powiedział KAI ks. dr Marcin Kokoszka.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
