Reklama

Watykan

Rok pracy nowego ambasadora

Z okazji pierwszej rocznicy rozpoczęcia misji przy Stolicy Apostolskiej z ambasadorem Januszem Kotańskim rozmawia Włodzimierz Rędzioch

Niedziela Ogólnopolska 27/2017, str. 10-11

[ TEMATY ]

ambasador

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

WŁODZIMIERZ RĘDZIOCH: – Rok temu, 23 czerwca 2016 r., Pan Ambasador złożył listy uwierzytelniające na ręce papieża Franciszka. Jaki był przebieg pierwszego spotkania ambasadora Polski z Papieżem z Ameryki Łacińskiej?

JANUSZ KOTAŃSKI: – Spotkanie to było bardzo ważne i przejmujące. Po raz pierwszy spotkałem się wówczas z papieżem Franciszkiem i odniosłem wrażenie, że pomimo wielkiej siły charakteru jest on nieco nieśmiały, delikatny. Zacząłem spotkanie od słów: „Polonia Semper Fidelis” – Polska zawsze wierna. Tak było w ciągu wieków, tak jest i teraz. Oczywiście, dla mnie jako ambasadora była to okazja, by przedstawić swoją misję i zadania związane z realizowaniem polityki polskiego rządu i Prezydenta RP. Ojciec Święty z pełnym zrozumieniem odniósł się do tych planów. W pewnym momencie zapytałem go, czy mogę powiedzieć coś osobistego. Opowiedziałem wówczas Franciszkowi o podróży, którą rok wcześniej odbyłem z moją żoną do Peru i Boliwii (a było to tuż przed papieską pielgrzymką do Boliwii). Na boliwijskim płaskowyżu Altiplano, hen wysoko nad światem, dotarliśmy do wioski Indian Ajmara z kościółkiem, w którym wisiał obraz Jezusa Miłosiernego. Powiedziałem wtedy Papieżowi: „Ojcze Święty, gdy będziesz w Polsce, rozpal ten płomień Bożego Miłosierdzia”. Na te słowa Franciszek wyraźnie się wzruszył. Chciałbym dodać, że podróż do Ameryki Południowej była dla mnie okazją do poznania rzeczywistości tego kontynentu z jego straszną nędzą. Zrozumiałem wówczas, dlaczego Papież jest tak bardzo wrażliwy na problemy ubóstwa i dlaczego leży mu na sercu los ludzi wyzyskiwanych i prześladowanych na tzw. peryferiach świata.

– Zaraz na początku swojej misji w Watykanie musiał się Pan Ambasador zająć pielgrzymką Franciszka do Polski na Światowe Dni Młodzieży. Czym, według Ambasadora RP przy Stolicy Apostolskiej, była ta podróż dla Papieża i dla Polski?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Tak, niemal w pierwszych dniach swojej pracy poleciałem z Papieżem do Polski, a później wracałem z nim samolotem do Rzymu. Pielgrzymka ta była dla Ojca Świętego okazją do poznania naszego kraju, którego nie znał. Wcześniej spotykał się z Polakami w Argentynie, ale to nie były kontakty z Polską.

– I jaką Polskę zobaczył Franciszek?

– Zobaczył kraj demokratyczny, bezpieczny, który doskonale przygotował się do jego wizyty – wszyscy to podkreślali. Państwo stanęło na wysokości zadania. Zobaczył też religijność naszych polityków, którzy nie traktują religii instrumentalnie. Zobaczył, że prezydent Andrzej Duda i premier Beata Szydło są ludźmi wiary. Zobaczył żywy, dynamiczny Kościół. Młodych ludzi, którzy się modlą, spowiadają i uczestniczą we Mszach św., i nie jest to religijność na pokaz. Mógł odczuć piękną pobożność maryjną Polaków, odwiedzając Jasną Górę. Papież był też w Oświęcimiu w byłym obozie Auschwitz-Birkenau, w celi św. Maksymiliana, i myślę, że tam pojął, iż nasz kraj, ofiara dwóch lewicowych totalitaryzmów, jest też ziemią męczenników. Ta pielgrzymka, według mnie, była przełomem w postrzeganiu Polski przez Franciszka. Papież na własne oczy przekonał się, jakim jesteśmy narodem, że naprawdę jesteśmy nadzieją katolicyzmu w Europie. A z drugiej strony – Polacy mogli poznać Ojca Świętego i zobaczyć, jak bezpośrednim jest człowiekiem, jak szybko nawiązuje kontakt z wiernymi, zwłaszcza z młodzieżą.

Reklama

– Czy za pontyfikatu Franciszka są jakieś kwestie sprzeczne między polityką RP a Stolicą Apostolską?

– Ja takich kwestii nie widzę. Przede wszystkim dlatego, że mamy wspólne wartości. Polska jest nadal wierna cywilizacji miłości, o którą walczył Jan Paweł II, i będzie ją budować razem ze Stolicą Apostolską. Media usiłują wmówić ludziom, że Polska ma inny stosunek do kwestii uchodźców. Myślę, że w ciągu roku mojej misji wytłumaczyłem w Watykanie, jakie są nasze racje – my pomagamy ludziom dotkniętym wojną na miejscu: w Jordanii, Libanie, Iraku czy Syrii. Bo ludzie ci w zdecydowanej większości chcą wrócić do swoich domów, gdy ustaną konflikty. I my pomagamy im przetrwać na miejscu, a nie emigrować w nieznane. Poza tym przypominałem, że w Polsce są już inni migranci – najpierw byli to Czeczeni, muzułmanie, później wielka fala Ukraińców, a teraz przyjeżdżają Tatarzy krymscy, również wyznawcy islamu. Ta sytuacja jest zgodna z dawną tradycją polskiej tolerancji. Trzeba też podkreślić inny aspekt sprawy – Polska, podobnie jak inne państwa Grupy Wyszehradzkiej, nie zamyka się na uchodźców, ale sprzeciwia się ich przymusowej relokacji.

– Jakie, oprócz wspomnianej pielgrzymki Franciszka do Polski, były najważniejsze momenty w pracy Ambasadora RP w mijającym roku?

– Parokrotnie miałem okazję spotkać się z Ojcem Świętym. Ostatni raz było to podczas audiencji dla Europejskiej Federacji Stowarzyszeń Rodzin Katolickich. Myślę, że ten kontakt i rozpoznawanie ambasadora RP przez Papieża są bardzo ważne. Miałem okazję spotkać się dwukrotnie z sekretarzem stanu kard. Pietro Parolinem, z odpowiedzialnym za politykę zagraniczną Stolicy Apostolskiej abp. Paulem Gallagherem oraz z szefami dykasterii Kurii Rzymskiej, rektorami papieskich uczelni Rzymu, a także z prawie wszystkimi ambasadorami akredytowanymi przy Stolicy Apostolskiej, a jest ich 179. Czasami są to spotkania z osobami głęboko wierzącymi, patrzącymi na Polskę z nadzieją – dla przykładu, obecny ambasador Korei Południowej kilka lat temu poleciał specjalnie do Polski, by odbyć pielgrzymkę z Warszawy do Częstochowy. To były bardzo ważne spotkania, bo każdemu trzeba przypominać o roli Polski we współczesnym świecie, o naszej historii, o nauczaniu i dziedzictwie Jana Pawła II. A zarazem trzeba prowadzić politykę bilateralną między Polską i Stolicą Apostolską oraz na płaszczyźnie międzynarodowej. Do tego dochodzą konferencje, które udało mi się zorganizować w ambasadzie, np. o prymasie Stefanie Wyszyńskim i o abp. Antonim Baraniaku. Musimy przypominać, że Polska, będąc przez całe dziesięciolecia krajem niesuwerennym, przetrwała dzięki katolicyzmowi, że polskość i wiara to często to samo. Warto wspomnieć, że wielkim zainteresowaniem cieszyły się konferencja i wystawa o cudach eucharystycznych. Zorganizowałem też koncert kolęd w bazylice Santa Maria in Trastevere – kościele tytularnym prymasów Wyszyńskiego i Glempa, a ostatnio, 17 czerwca – rajd „Rzymskimi śladami Karola Wojtyły” – Karola Wojtyły, nie Jana Pawła II. Jak widać, tych działań było wiele, i to na różnych płaszczyznach.
Poza tym chciałbym podkreślić jeden fakt: Ambasada RP przy Stolicy Apostolskiej nawiązała i utrzymuje bardzo żywe kontakty z Konferencją Episkopatu Polski, co jest rzeczą bardzo ważną, ponieważ należy prowadzić politykę, która realizuje założenia konkordatu.

– Jakie są plany na najbliższą przyszłość?

– Organizujemy z Instytutem Polskim pokaz amerykańskiego filmu o bł. ks. Jerzym Popiełuszce.

– Pan Ambasador nie jest zawodowym dyplomatą, ale historykiem. Jak formacja historyka pomaga wypełniać misję przy Stolicy Apostolskiej?

– Historyk zna przeszłość, bada ją, wyciąga wnioski na dziś i pracuje z myślą o przyszłości. Dlatego fakt, że jestem historykiem, a do tego historykiem Kościoła, bardzo mi pomaga w pracy dyplomatycznej właśnie tutaj. Jest rzeczą ewidentną, że z historii możemy wyciągać wnioski, że możemy uczyć się na błędach. Śledziłem politykę Stolicy Apostolskiej przez ostatni rok i mogę stwierdzić, że Watykan wyciąga wnioski z przeszłości. A trzeba dodać, że jego relacje dyplomatyczne z innymi państwami są bardzo szerokie i mają długą historię. Poza tym odnoszę wrażenie, że ranga i prestiż Stolicy Apostolskiej coraz bardziej wzrastają – na świecie od dziesięcioleci nie było takiego niepokoju i zamieszania, takiej liczby konfliktów religijnych i etnicznych, wojen domowych i konfliktów między państwami jak obecnie i w tej trudnej sytuacji jedynym światowym autorytetem pozostaje Ojciec Święty wraz ze Stolicą Apostolską.

2017-06-28 09:33

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jadwiżańska pielgrzymka ambasadorów miłosierdzia

Niedziela wrocławska 41/2017, str. 3

[ TEMATY ]

pielgrzymka

ambasador

Marek Zygmunt

Członkowie Szkolnych Kół Caritas Archidiecezji Wrocławskiej z abp. Józefem Kupnym podczas pielgrzymki w Trzebnicy

Członkowie Szkolnych Kół Caritas Archidiecezji Wrocławskiej z abp. Józefem Kupnym
podczas pielgrzymki w Trzebnicy

Pracownicy i podopieczni Caritas z całej metropolii wrocławskiej w ramach Roku Jadwiżańskiego pielgrzymowali do Międzynarodowego Sanktuarium Świętej Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy.

CZYTAJ DALEJ

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Naśladowanie Jezusa

2024-03-28 21:33

[ TEMATY ]

Toruń

Renata Czerwińska

Biskup Wiesław Śmigiel przewodniczył Liturgii Wielkiego Czwartku w toruńskiej katedrze.


CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję