Matka Boża Tuligłowska w dzień Wniebowzięcia zgromadziła w swoim domu kapłanów z dekanatu Pruchnik na czele z ks. prał. Piotrem Kandeferem, wielu parafian i pielgrzymów. Przybyłych na uroczystość przywitał proboszcz i kustosz sanktuarium ks. Mariusz Marciniec CSMA. Abp Józef Michalik, przewodniczący uroczystościom odpustowym, w Słowie Bożym wskazywał na Maryję, która zatroskana o każde swoje dziecko przychodzi z konkretnymi wskazówkami. Maryja swoim życiem pokazuje nam wielką tajemnicę wiary i obraz miłości Boga do człowieka. Ona dobrze wie, że należy zawierzyć Bogu. Jej zaufanie było heroiczne. Złożyła całe swoje życie w ręce dobrego Boga. Jej odpowiedzią na głos Boga była przede wszystkim pokorna modlitwa i uwielbienie Boga. Dziękuje hymnem Magnificat za wiele otrzymanych łask. Odpowiada również gotowością służenia krewnej Elżbiecie, oczekującej dziecka. To było spotkanie z samym Jezusem. Modlitwa ma być takim osobistym spotkaniem Pana. Maryja przynosi nam żywego Boga, który kocha nas szaloną miłością.
Reklama
Przyjście na uroczystość ku czci Maryi Wniebowziętej jest wyrazem wiary każdej przybyłej osoby. To od Maryi uczymy się, jak mówić o swojej wierze, jak ją umacniać. Mamy zobaczyć naszą drogę życia. Celem jest dojście do chwały nieba. Przez chrzest święty zrodziliśmy się do nowego życia. Bóg obdarzył nas godnością dziecka Bożego. Przygotował wszystkim miejsce w swoim domu w niebie. Zasłuchani z Jej słowo i przykład życia, mamy iść prosto do nieba. Maryja zatroskana o każde swoje dziecko, zostawia proste sposoby zbliżania się do Jezusa.
Abp Józef zachęcił zgromadzonych do podjęcia w rodzinach wspólnej modlitwy. Mówił, że dzieci potrzebują przykładu, wprowadzenia w modlitwę. Maryja w wielu znanych nam objawieniach przychodziła do dzieci. Tym samym pokazała nam wielkość dzieci – one są niewinne, szukają prawdziwych odpowiedzi. Są w stanie wszystko przyjąć od ojca i matki. Maryja posługuje się małymi dziećmi i czyni ich posłańcami. Modlitwa jest nadzieją dla nas i dla świata.
Na zakończenie Eucharystii zostały poświęcone wieńce dożynkowe oraz inne zioła i kwiaty przyniesione przez zgromadzonych na uroczystości jako wyraz ich wdzięczności za zebrane w tym roku plony ziemi.
Była tam zawsze od zarania dziejów. U jej podnóża ciągnie się rozległa dolina, przecięta wstęgą Stobnicy, na brzegach której rozlokowało się prastare Blizne, wieś owiana legendą cudownego ocalenia przed najazdem tatarskim przez hufce św. Michała.
W dowód wdzięczności mieszkańcy wznieśli na szczycie kaplicę, a górze nadali imię świętego. Minęły wieki i w tym szczególnym, nie tylko dla miejscowych, miejscu pojawiło się kolejne wotum dziękczynne, w postaci bloku skalnego z wmurowaną weń tablicą pamiątkową ku czci ks. dr. Stanisława Zarycha, kapłana który uratował wielu ludzi. W obu przypadkach można dostrzec pewne podobieństwo, z tą różnicą, że ten pierwszy ma wymiar mistyczny, legendarny, zaś drugi rzeczywisty i dotykalny.
W Niedzielę Palmową media obiegła wiadomość o rzekomo „rewolucyjnym dokumencie Watykanu”, biły po oczach „klikbajtowe” tytułu o tym, że papież czegoś zakazał, że postanowił, zdecydował, nakazał itd. A jak to jest naprawdę? Zobaczmy zatem!
W wielu miejscach przyjął się zwyczaj celebracji tzw. Mszy świętych zbiorowych, czyli takich, gdzie podczas jednej celebracji jeden kapłan sprawuje ją w kilku różnych intencjach przyjętych od ofiarodawców. Trzeba tu odróżnić ją od Mszy koncelebrowanej, gdy dwóch lub więcej kapłanów celebruje wspólnie, każdy w swojej indywidualnej intencji. Stolica Apostolska zleca, by w ramach prowincji (czyli metropolii) ustalić zasady dotyczące ewentualnej częstszej celebracji takich właśnie zbiorowych Mszy świętych. Zasady ustalone w roku 1991 na mocy dekretu Kongregacji ds. Duchowieństwa o intencjach mszalnych i mszach zbiorowych Mos iugiter przewidywały, że taka celebracja może odbywać się najwyżej dwa razy w tygodniu. Tymczasem biskupi mogą zdecydować, by można było takie zbiorowe Msze święte sprawować częściej, gdy brakuje kapłanów a liczba przyjmowanych intencji jest znaczna. Oczywiście ofiarodawca musi wyrazić wprost zgodę, by jego intencja została połączona z innymi w jednej celebracji. Celebrans może zaś pozostawić dla siebie jedynie jedno stypendium mszalne (czyli ofiarę za jedną intencję). Wszystkie te zasady – oprócz uprawnienia dla biskupów prowincji do ustalenia innych reguł – już dawno obowiązywały, zatem… rewolucji nie ma.
— Ważne jest, żeby porządki przełożeństwa i charyzmatu były na siebie nawzajem otwarte. To jest to „razem”! Jest „razem” tych, którzy rządzą, z tymi, którzy są w duchu prorokami, charyzmatykami - mówił kard. Grzegorz Ryś w drugi dzień rekolekcji dla Łodzi.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
