Aby sprostać temu zadaniu, konieczne było stworzenie odpowiednich warunków do organizowania nabożeństw i innych spotkań o charakterze religijnym. Już w latach 80. XX wieku Zgromadzenie Księży Misjonarzy, które wówczas pełniło posługę duszpasterską w Areszcie Śledczym na Montelupich, zwróciło się do dyrekcji z prośbą o wyznaczenie miejsca odpowiedniego na kaplicę. Tak też się stało.

W 1997 r. kaplica została poświęcona przez kard. Franciszka Macharskiego. Z okazji wizyty papieża Franciszka w Krakowie miejsce modlitwy odnowiono, a na ścianie pojawiło się hasło ŚDM: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. Można tam także dostrzec wizerunek Matki Bożej Odporyszowskiej oraz św. Jana Pawła II z pamiętnymi słowami, które wypowiedział podczas spotkania z więźniami w Płocku: „Jesteście skazani, ale nie potępieni”.

Kaplica więzienna pw. Miłosierdzia Bożego bogata jest również w relikwie dwóch wielkich orędowników tej szczególnej łaski: św. Siostry Faustyny oraz św. Jana Pawła II. – Miejsce to ułatwia skupienie oraz wyciszenie. Codziennie odmawiana jest tu Koronka do Bożego Miłosierdzia. Sprawowane są sakramenty święte z udziałem osadzonych, którzy bardzo cenią sobie możliwość uczestnictwa w nabożeństwach – podkreśla kapelan więzienny krakowskiego Aresztu Śledczego.

Wnosi nadzieję

Ks. Antoni z osadzonymi spotyka się w grupach spacerowych, izolacyjnych lub indywidualnie. – Podczas dotychczasowej posługi nie spotkała mnie żadna przykrość z ich strony – opowiada duchowny. W duszpasterstwie więziennym pomagają mu różni wolontariusze: księża, klerycy, siostry zakonne, grupy kościelne, oazowe, modlitewne, akademickie i inne. Przez radiowęzeł osadzeni mają możliwość uczestniczenia w prowadzonych przez grupy katechezach czy też w innych akcjach duszpasterskich na terenie Aresztu Śledczego.

– Przy tej okazji chciałbym wyrazić ogromną wdzięczność Dyrekcji i służbie więziennej tutejszego aresztu za wielką życzliwość i pomoc w wypełnianiu działań duszpasterskich – zaznacza ks. Antoni. Posługa kapłana dla przebywających w areszcie to przepowiadanie Słowa Bożego, sprawowanie liturgii oraz dawanie świadectwa życia. W nabożeństwach duszpasterz często nawiązuje do podobnych spotkań modlitewnych sprawowanych w parafiach osadzonych, aby duchowo mogli oni połączyć się ze swoimi rodzinami. Ponadto mają one obudzić w nich tęsknotę za powrotem do swojej wspólnoty parafialnej.

Posługa kapelana więziennego to również urozmaicenie osadzonym pobytu w Areszcie Śledczym oraz zmiana tematyki ich rozmów. Ewangelia przekazywana jest w różny sposób: podczas Mszy św., w czasie nabożeństw oraz rekolekcji, które organizowane są przy okazji świąt Bożego Narodzenia oraz Wielkanocnych.

...i optymizm

– W więzieniu potrzeba głoszenia takich rekolekcji jest bardzo duża i ma szczególne znaczenie, aby zrozumieć Miłość Bożą, że i tego więźnia kocha Pan Bóg, więc nie jest on sam. „To tutaj w więzieniu zrozumiałem, że Pan Bóg cieszy się z każdej zagubionej owcy” – mówił jeden z uczestników rekolekcji. Dużą rolę w działalności duszpasterskiej dla osadzonych odgrywa także prasa religijna. Ta różnorodna posługa powoduje otwarcie się osadzonych i zainteresowanie życiem religijnym. Wnosi w ich szare i monotonne życie nadzieję i optymizm – uzupełnia ks. Antoni. Dodaje, że kilkunastu księży przynajmniej dwa razy do roku udziela osadzonym sakramentu pokuty.

– Większość szuka Boga, wierzy w Boga, czasem prosi o modlitwę, różaniec, medalik, książeczkę, Pismo Święte, czasopismo religijne – wymienia ks. Antoni. Podkreśla, że po ponad 20 latach posługi w Areszcie Śledczym zauważył, iż osadzeni potrzebują, aby uświadomić ich o wielkiej miłości Boga. Nie ma powodów, by odwracać się od Boga, gdy się jest grzesznikiem, złodziejem, zbrodniarzem, bo Bóg nie jest mścicielem grzechu ani rozgniewanym sędzią. Chrystus bowiem przyszedł, aby wszystkich zbawić i każdemu okazuje swoje miłosierdzie!