W miniony piątek zakończyły się organizowane przez Akcję Katolicką i parafię Matki Boskiej Dobrej Rady w Zgierzu największe i najatrakcyjniejsze półkolonie w mieście. Co roku podczas półkolonii organizowane są wycieczki po najbliższej okolicy. Podczas jednego z dni także poznawaliśmy atrakcje turystyczne, dziedzictwo duchowe i ścieżki edukacyjne w lesie łagiewnickim. A w roku stulecia odzyskania niepodległości nie mogło zabraknąć pomników upamiętniających naszych bohaterów – był więc cmentarz parafialny w Dobrej, gdzie znajduje się pomnik poświęcony bohaterom bitwy pod Dobrą z 1863 r.

Dzień zaczęliśmy od Mszy św. w sanktuarium św. Antoniego i bł. Rafała Chylińskiego. W tym roku Franciszkanie będą obchodzić 100-lecie powrotu do swojego klasztoru. Po Eucharystii z historia klasztoru zapoznał nas o. Jurek.

Pierwszą drewnianą kaplicę pw. św. Antoniego zbudowano w Łagiewnikach w roku 1676. Tę datę należy uważać za początek fundacji i nieformalnego przybycia tu franciszkanów. Inicjatywa fundacji pochodzi od właściciela dóbr łagiewnickich Samuela Żeleskiego. Według tradycji skłoniły go do niej dwa motywy. Pierwszym była rada krewnego Kacpra Stokowskiego (spoczywającego pod łagiewnickim kościołem), który w 1675 r. zachęcił fundatora, zaniepokojonego pomorem bydła, aby zwrócił się o pomoc do św. Antoniego, zamiast szukać winnych rzucenia czarów. Kaplica była więc prawdopodobnie wotum dziękczynnym za otrzymaną łaskę. Drugim motywem było zjawienie się św. Antoniego cieśli Jerzemu, który w tym czasie budował dziedzicowi młyn. Wzmianki o ponaglaniu fundatora przez świętego sugerują, że może zwlekał on z wypełnieniem obietnicy.

Łagiewnickie sanktuarium, oprócz św. Antoniego, ma drugiego patrona. Jest nim o. Rafał Chyliński (1694-1741), który spędził tu najbardziej dojrzałe i owocne lata swego życia (1728-1736 i 1738-1741). Trwał na modlitwie i umartwieniu, zasłynął jako niezwykły spowiednik i człowiek miłosierdzia. Pochowany w podziemiach kościoła, przez ponad dwa stulecia nieprzerwanie odbierał cześć. Beatyfikował go Jan Paweł II, 9 czerwca 1991 r. w Warszawie. Błogosławionemu urządzono kaplicę od strony północno-wschodniej i przeniesiono do niej relikwie.

Po Mszy św. o. Mariusz przyniósł płyn do robienia dużych baniek i dostarczył dzieciom radości. Po tych zabawach poszliśmy do zabytkowych kapliczek – perełek regionu. Kapliczki św. Rocha i św. Sebastiana oraz św. Antoniego – to dwie barokowe drewniane kapliczki. Zachowały się do czasów obecnych jako jedyne z całego zespołu – 6 obiektów – franciszkańskich kaplic łagiewnickich. W starszej z kapliczek znajduje się źródełko ze studzienką.

Kolejnym punktem programu była miejscowość Dobra. Wspólnie z przewodnikiem dotarliśmy pod zbiorowa mogiłę powstańców z 1863 r. 24 lutego 1863 r. pod Dobrą doszło do bitwy oddziału dowodzonego przez Józefa Dworzaczka z rosyjską kolumną sztabskapitana Nawrockiego-Opozińskiego. Oddział powstańczy (210 kosynierów, 60 strzelców i 30 kawalerzystów) poniósł klęskę. Poległo 63 (lub 70-72) powstańców. Sporządzono 52 metryki zgonu, w tym 14 nieznanych z nazwiska. Wśród poległych były cztery kobiety: Maria Piotrowiczowa, Antonina Wilczyńska, Weronika Wojciechowska i Katarzyna, służąca. Po tej bitwie wydano zakaz przyjmowania kobiet do oddziałów powstańczych.

Na cmentarzu w Dobrej pochowano również 16 powstańców poległych pod Dobieszkowem i 5, którzy zmarli tam z ran. Nieco dalej, przy bocznej alei, znajduje się mogiła zbiorowa żołnierzy polskich poległych we wrześniu 1939 r.

Po zapoznaniu z historia udaliśmy się do Ośrodka Edukacyjnego w lesie łagiewnickim. Tu dzieci poznawały tajemnice lasu.