Rok 2018 to rocznica 40-lecia wyboru Karola Wojtyły na papieża. Nie ma wątpliwości, że zarówno sama jego osobowość, jak i czas pontyfikatu miały wpływ na Kościół katolicki. W czasie wszystkich podróży zagranicznych wygłosił ponad 2400 przemówień. Podczas swojej 27-letniej posługi Papież Polak ogłosił 14 encyklik, 14 adhortacji, 11 konstytucji apostolskich i 43 listy apostolskie. Dokonał 482 kanonizacji i ponad 1300 beatyfikacji. Już w pierwszych latach pontyfikatu stosunki dyplomatyczne Stolicy Apostolskiej rozszerzyły się o 88 nowych państw.

Papież pielgrzym

Jan Paweł II wpłynął mocno na religijność katolicką. – Rozpoczął rozpowszechnianie nowych kultów o uniwersalnym zasięgu, takich jak kult Miłosierdzia Bożego oraz kult Matki Bożej Fatimskiej jako nowe formy kultu maryjnego. Propagował i rozpowszechniał tradycyjne formy pobożności, jak modlitwa różańcowa, do której dodał tajemnice światła, a także zainicjował wielkie przedsięwzięcia duszpasterskie, jak Światowe Dni Młodzieży, Światowe Spotkania Rodzin oraz regularne wizyty papieskie w odległych zakątkach globu – zauważył w czasie konferencji, poświeconej znaczeniu pontyfikatu Jana Pawła II, która odbyła się na Zamku Królewskim, prof. Paweł Skibiński, historyk z UW. Podkreślił, że katolicyzm po św. Janie Pawle II jest odmienny niż dawniej, ale kontynuuje żywą tradycję. Papież z Wadowic odbył 104 podróże zagraniczne, przebył ponad 1 700 000 km, co odpowiada ponad 42-krotnemu okrążeniu Ziemi wokół równika lub prawie 4,5-krotnej średniej odległości między Ziemią a Księżycem.

Europo, wróć do Chrystusa!

Wpływ Papieża Wojtyły był znaczący także dla krajów Europy Zachodniej. Zdaniem prof. Pablo Péreza Lópeza z Uniwersytetu Nawarry, Papież najbardziej martwił się apostazją katolicką na Zachodzie. – Chciał rozbudzić na nowo w katolikach nadzieję. Prosił, by Europa odnalazła na nowo swoje chrześcijańskie korzenie, by była świadoma faktu, iż jej rozwój przebiegał wraz z ewangelizacją – podkreślił historyk. Na podział Starego Kontynentu po II wojnie światowej na dwa odrębne światy, co wyrażały słowa wypowiedziane tuż po wyborze Jana Pawła II, że „przybywa z dalekiego kraju”, geograficznie przecież nie tak odległego, zwrócił uwagę dr Andrzej Grajewski.

Prof. Jan Żaryn z UKSW i senator RP mówił, że pierwsza pielgrzymka Papieża do Ojczyzny była prawdziwym przełomem świadomościowym. – Społeczeństwo zdobyło o sobie wiedzę, dotychczas pozbawione możliwości publicznego mówienia własnym głosem, usłyszało ten głos w papieskich homiliach – zaznaczył. W jego opinii pielgrzymka z 1979 r. uświadomiła władzy, iż nie jest już w stanie rządzić Polską w warunkach wypracowanych w okresie stalinowskim. – Wszystkie trzy pielgrzymki papieskie okresu istnienia komunizmu w Polsce, gdy Ojciec Święty wyraził, zarówno wobec sprawujących w Polsce władzę komunistów, jak i całego świata realny głos narodu, dopełniły dzieło zapoczątkowane przez prymasa Wyszyńskiego, dzieło wyzwolenia z mentalnego niewolnictwa, narzucanego nam przez komunistów, uzależnionych od Kremla – zauważył.

Niestrudzony obrońca godności człowieka

W czasie konferencji zastanawiano się także nad znaczeniem pontyfikatu Jana Pawła II dla Azji, Afryki, Indii i Ameryki Łacińskiej. Ks. prof. Jan Mikrut, wykładowca Papieskiego Uniwersytetu Gregorianum w Rzymie, wskazał na znaczenie dialogu międzyreligijnego i ekumenicznego oraz potencjał ewangelizacyjny w Azji. Z kolei o. Joseph Ritho Mwaniki IMC, historyk Kościoła, wykładający w Nairobi, omówił rolę Jana Pawła II w ożywianiu młodego Kościoła w Afryce poprzez nawiązywanie do marzenia św. Daniela Comboni o odrodzeniu chrześcijańskiej Afryki przez Afrykanów, a o. Ajay Nelson D’Silva SJ, historyk Kościoła związany z Papieskim Uniwersytetem Gregoriańskim w Rzymie, specjalista z zakresu historii Kościoła w Indiach wykazał duży wpływ postawy i nauczania Jana Pawła II na polepszenie relacji międzyreligijnych w Indiach. – Jana Pawła II oczekiwano i witano jako zwierzchnika Kościoła katolickiego oraz świadka Ewangelii, ale też jako posłańca pokoju i pojednania, czy też jako głos tych, którzy nie są słyszani. To ostatnie określenie odnosiło się przede wszystkim do sytuacji ludności pochodzenia tubylczego – stwierdził ks. prof. Tomasz Szyszka z UKSW.

13 lat po śmierci Jana Pawła II w dorosłe życie wkracza pokolenie, które – choć urodziło się jeszcze za pontyfikatu Papieża Polaka – to jednak ma skojarzenia z nim związane o jedynie historycznym charakterze. Potrzeba więc ciągle na nowo przypominać o wielkim dziedzictwie naszego świętego Rodaka i tym, co zrobił dla Kościoła, Polski i świata.