Tajemnica Bożej miłości

Niedziela częstochowska 49/2018, str. II

Ks. Ireneusz Skubiś

Bożena Sztajner/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny prowadzi nas do tajemnicy Bożej miłości, która obdarzyła pełnią łaski dziewczę o imieniu Maryja, co stanowi przygotowanie do zrealizowania obietnicy zesłania nam Mesjasza. Przewidziana jako Jego Matka, Maryja jest niejako naczyniem, którym posłuży się Bóg, żeby nam dać swojego Syna, Zbawiciela ludzkości. Jakże więc Bóg jest nam bliski, jakże jest otwarty na przyjęcie nas w miłości, byśmy poczuli się Jego dziećmi...

Tajemnicę Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny przeżył głęboko św. Maksymilian Maria Kolbe. Miałem szczęście w 1956 r., 15 lat po śmierci tego założyciela Niepokalanowa, spędzić dwa tygodnie w tamtejszym klasztorze. Żyli wtedy jeszcze jego wspaniali wychowankowie, bracia, których przyjmował do zakonu w 1938 r. – br. Hieronim, br. Iwo, br. Alfred, br. Felicisimus i inni, mieli ok. 50 lat. Wspominając swojego gwardiana, pamiętali dokładnie jego nauki, mówili też o tym, jak wprowadzał nabożeństwo do Niepokalanej. Nikt nie myślał jeszcze wtedy o jego beatyfikacji czy kanonizacji. Ale przekazywano żarliwość miłości do Matki Najświętszej tego kapłana, konkretyzację tej miłości.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Dzisiaj ze wzruszeniem sięgam pamięcią do tamtych lat i wspominam piękną lekcję, którą otrzymałem od wychowanków św. Maksymiliana. Bo oni żyli wielką miłością do Niepokalanej, w życiu klasztoru wybijała się niezwykła maryjna atmosfera. Byłem pod wrażeniem, jak można być zżytym z Maryją, oddawać Jej całe swoje życie i cieszyć się Jej bliskością.

Już poza klasztorem w Niepokalanowie spotkałem później takich szaleńców Niepokalanej – to m.in. nieżyjący już ks. Krzysztof Jeziorowski, kustosz sanktuarium pasyjno-maryjnego w Wąsoszu Górnym, który odegrał ogromną rolę w propagowaniu Rycerstwa Niepokalanej, i wielu innych, dla których Maryja jest Kimś najpiękniejszym, jest wybranką Boga, najczystszym klejnotem miłości, ideałem kobiety.

Trzeba ukochać Matkę Najświętszą, mistycznie patrzeć na Jej obecność w tajemnicy Wszechmocnego Boga. I uczynić Ją Panią swojego życia, tak jak to uczynił św. Maksymilian, św. Jan Paweł II i inni.

Pieśń św. Maksymiliana do Matki Bożej: „Wkrótce już ujrzę Ją” ziściła się 14 sierpnia 1941 r., w przeddzień Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, kiedy oddał życie Bogu w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu z miłości do drugiego człowieka. Niech więc dzień 8 grudnia, uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, będzie dniem naszej modlitwy i mistycznego spotkania z Matką Jezusa Chrystusa, a Maksymilianowy śpiew niech będzie i naszym przygotowaniem do spotkania z Maryją w komnatach królestwa niebieskiego.

2018-12-05 11:10

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nadają na tej samej fali. Diecezjalne spotkanie Rycerstwa Niepokalanej

Monika Jaworska

[ TEMATY ]

Rycerstwo Niepokalanej

Niepokalana

koronawirus

Cudowny Medalik

Rycerstwo Niepokalanej

Modlitwa rycerzy po dłuższej przerwie.

– Ten medalik dla Rycerstwa Niepokalanej ma szczególne znaczenie: jest on znakiem przynależności do rycerstwa, a tym samym wyraża oddanie i zawierzenie Niepokalanej tego, kto go nosi. Jest też drogowskazem prawdziwej i właściwej pobożności maryjnej, której ostatecznym źródłem i celem jest Jezus Chrystus. Medalik jest dla nas znakiem tego, że jesteśmy członkami Rycerstwa Niepokalanej, ale także oznacza się oddanie Maryi – mówił diecezjalny asystent MI o. Arkadiusz Bąk OFMConv w konferencji wygłoszonej do ponad 100 członków wspólnoty z całej diecezji bielsko-żywieckiej. Po przerwie, spowodowanej epidemią koronawirusa, w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Świnnej odbyło się diecezjalne spotkanie Rycerstwa Niepokalanej.

Ojciec Arkadiusz Bąk OFMConv nawiązywał do cudownego medalika. – To znak naszego oddania. Nie wystarczy się szczycić tylko tym, że zewnętrznie nosimy znak. Wiemy, że możemy go nosić, ale wewnętrznie możemy nie należeć do Maryi. Niech to nas nie zwalnia z odpowiedzialności codziennego oddawania się Jej – podkreślał.

CZYTAJ DALEJ

Święcenie pokarmów

Niedziela zamojsko-lubaczowska 13/2013, str. 5

Ks. Henryk Krukowski

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

Karol Porwich/Niedziela

Kościół ustanowił sakramentalia, czyli „święte znaki, które z pewnym podobieństwem do sakramentów oznaczają skutki, przede wszystkim duchowe. Sakramentalia nie udzielają łaski Ducha Świętego na sposób sakramentalny, lecz przez modlitwę Kościoła uzdalniają do przyjęcia łaski i dysponują do współpracy z nią. Wśród sakramentaliów znajdują się najpierw błogosławieństwa (osób, posiłków, przedmiotów, miejsc). Każde błogosławieństwo jest uwielbieniem Boga i modlitwą o Jego dary” (KKK 1667-1671). Modlitwa i błogosławienie pokarmów znane jest już w Starym Testamencie, czyni to także Jezus: „On tymczasem wziął pięć chlebów i dwie ryby, podniósł wzrok ku niebu, pobłogosławił je, połamał i dawał uczniom, aby rozdawali ludziom” (Łk 9, 16).

CZYTAJ DALEJ

Wielkanoc to cząstka wieczności – mówił ks. Jan Twardowski

2025-04-19 13:07

Milena Kindziuk

[ TEMATY ]

Wielkanoc

Milena Kindziuk

Red

Nie umiem / być srebrnym aniołem / ni gorejącym krzakiem / tyle Zmartwychwstań już przeszło / a serce mam byle jakie. / Tyle procesji z dzwonami / tyle już alleluja / a moja świętość dziurawa / na ćwiartce włoska się buja – pisał ksiądz poeta Jan Twardowski w wierszu pt. „Wielkanocny pacierz”. Gdy zapytałam go kiedyś, na czym według niego polega zmartwychwstanie Chrystusa, odpowiedział: „na tym, że Chrystus, który umarł, żyje!”.

Była to dla niego „prawda porażająca”. Bo przecież Pan Jezus po zmartwychwstaniu był niby ten sam, ale już zupełnie inny. Nawet Apostołowie nie mogli Go poznać. Wskrzeszona dziewczynka czy Łazarz z Ewangelii pozostali tacy sami. Po wskrzeszeniu - wrócili do normalnego życia, kiedyś potem znów poumierali. Natomiast Pan Jezus po zmartwychwstaniu był zupełnie inny – tłumaczył ks. Twardowski, dodając że właśnie dlatego w Komunii świętej przyjmujemy Zmartwychwstałego Pana Jezusa, a więc przemienionego przez śmierć i zmartwychwstanie. Ktoś, kto przechodzi przez śmierć, już jest inny – to bardzo ważna prawda wiary”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama