Reklama

Niedziela Sandomierska

Podążać za Chrystusem

Swoją gotowość, aby służyć Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie złożyli członkowie Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży zebrani na dorocznym spotkaniu z okazji patronalnego święta Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Spotkanie stało się również okazją do poświęcenia odnowionego przedwojennego sztandaru oddziału KSM w Potoku Wielkim

Niedziela sandomierska 49/2018, str. VI-VII

[ TEMATY ]

KSM

uroczystość Chrystusa Króla

Archiwum ks. Adama Stachowicza

Podczas uroczystego ślubowania

Podczas uroczystego ślubowania

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W przeddzień patronalnego święta Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, w kościele parafialnym pw. św. Mikołaja w Potoku Wielkim, spotkali się druhny i druhowie z KSM, którzy przybyli z kilkunastu oddziałów parafialnych z terenu diecezji. Młodzież z miejscowej parafii kilka lat temu reaktywowała działalność w ramach KSM, którego korzenie sięgają lat przedwojennych. W ostatnim czasie odnowiono sztandar ufundowany przez młodzież w 1938 r.

Nowi KSM-owicze złożyli swoje przyrzeczenia. – Złożone przez młodych przyrzeczenie powoduje, że stają się pełnoprawnymi członkami KSM-u. Każde spotkanie całego diecezjalnego KSM-u jednoczy nas. Młodzi potrzebują siebie nawzajem, potrzebują wspólnoty, a taką jest KSM. Cieszę się, że w wielu parafiach powstają nowe oddziały lub reaktywują się te, których działalność osłabła, to daje nadzieję na formację tych osób i wspólne działania – podkreślał ks. Damian Zieliński, asystent diecezjalny KSM-u.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Spotkanie rozpoczęła Msza św., której przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz. Wraz z nim Eucharystię sprawowali kapłani z dekanatu oraz księża asystenci KSM-u, którzy przybyli z młodzieżą. Biskup Ordynariusz w homilii mówił o fascynacji różnymi sławnymi ludźmi, którzy mają rzesze sympatyków na instagramie czy blogach. Nierzadko znajdują naśladowców w sposobie mówienia, ubierania się, we fryzurze. Kreują styl, modę. – To wytwarza pewien rodzaj relacji. Jest ona jednak powierzchowna, krucha, nie wnosi nic istotnego do życia, nie zmienia go. Może za to wywoływać frustracje: Czemu on, ona, a nie ja? Ja tak nie potrafię, nie jestem wystarczająco zdolny itd. Zresztą, kto idzie za modą, musi często zmieniać kierunek. To ciągła pogoń za szczęściem, ryzykowna i męcząca. Podążając za Chrystusem, nie ma takiego ryzyka. Jesteśmy na właściwej drodze. Nie chodzi jednak o to, abyśmy wzięli do ręki jakąś pobożną książkę, podręcznik życia chrześcijańskiego, wytyczne księdza asystenta czy coś innego i tym się ściśle kierowali. To byłoby sztuczne i nużące. Pan Jezus mówi do każdego z nas: Pójdź za mną, zobacz jak żyję, co robię. Wtedy zrozumiesz, że cię kocham, podobnie jak kocham każdego człowieka. Wówczas Jego naśladowanie, a mamy być wszyscy żywym obrazem Chrystusa, stanie się łatwiejsze. Dlatego powinniśmy iść za Jezusem. Rozmawiać z Nim, pytać Go o drogę, przepraszać za grzechy, prosić o pomoc. Niech Pan Jezus będzie zawsze obecny w waszym życiu – zachęcał Biskup.

Podczas Mszy św. nastąpiło poświęcenie sztandaru i odnowienie przez członków, a zadeklarowanie przez kandydatów, swojej gotowości służenia Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie. – Po homilii bp Krzysztof Nitkiewicz poświęcił odnowiony przedwojenny sztandar oddziału KSM-u z Potoku Wielkiego. Następnie młodzież odśpiewała hymn stowarzyszenia, a dziewiętnastu kandydatów złożyło uroczyste przyrzeczenie. W wypowiadanym słowie „Gotów!” KSM-owicze przyrzekali „kochać Boga i szerzyć Królestwo Chrystusowe w swej duszy, w swej rodzinie oraz w swym środowisku, służyć czynnie Kościołowi i Ojczyźnie, kształtować swój umysł, wolę i serce”. Na zakończenie Biskup wręczył nominacje trzem osobom na funkcje instruktorów diecezjalnych. Po Mszy św. dalsza cześć spotkania odbyła się w miejscowej szkole, gdzie młodzi dokonali wyborów uzupełniających do zarządu stowarzyszenia oraz wręczono odznaki i legitymacje nowym członkom KSM-u. Bp Krzysztof Nitkiewicz ofiarował młodym z okazji ich patronalnego święta tort, który otrzymał w parafii Huta Komorowska – informuje ks. Tomasz Lis, rzecznik Kurii.

2018-12-05 11:10

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata

Jeden wycinek dziejów, obejmujący losy narodu wybranego, z woli Stwórcy wszechrzeczy ujawnia ostateczny sens całej historii ludzkości, a jedna osoba w dziejach ludzkości - Jezus Chrystus ukazuje całą prawdę i ostateczny cel wszystkich ludzi. Wartość każdego ludzkiego życia w Nim ma swoje najgłębsze uzasadnienie. Tę rolę Zbawiciela świata mamy na myśli, kiedy obok Jego imienia stawiamy słowo: „król”.
On sam odrzucał to słowo, ilekroć podejrzewał, że ludzie podkładają pod nie treści czysto ziemskie. Usuwał się zawsze, ilekroć w najlepszej zresztą intencji chciano Mu ofiarować ten tytuł, a jeżeli sam musiał się posługiwać tym pojęciem, obudowywał je zastrzeżeniami w rodzaju: królestwo Boże, królestwo niebieskie lub „królestwo nie z tego świata” (por. J 18,36). Jakby się bał, że ludzie znieważą ideę Jego królestwa, utożsamiając ją z marzeniami o władzy, mocarstwowości, dobrobycie i panowaniu nad światem. Jakby chciał wychowywać tych ludzi do tej wielkiej myśli niegdyś przez Boga rzuconej w dzieje ludzkie, myśli o rekonstrukcji całego stworzenia, zubożonej i spłyconej potem przez wieki, a zachowanej w pierwotnym pięknie tylko w duszach prostych i wołaniach proroków. Miała się właśnie dokonać weryfikacja tego słowa „król”, dlatego jeszcze w ostatnich godzinach swego życia Jezus stwierdzał: „Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu” (J 18, 37). Przez kilka godzin umierał na krzyżu jak przestępca, a tylko nad głową miał „winę” swoją wypisaną w trzech językach: „To jest król...”. Ci, co stali pod krzyżem, wyśmiewali się z tego tytułu. Istotnie, jeżeli ktokolwiek jeszcze miał odrobinę choćby nadziei na spełnienie się ziemskich treści tego słowa, pod krzyżem musiał się z tą nadzieją rozstać. Tu się spełniało i sprawdzało coś nieporównywalnie większego - wśród szyderstwa wobec Tego, który w tym właśnie momencie dawał świadectwo prawdzie. Kreślił jej dzieje w historii świata i w życiu człowieka.
Kiedy umierał zlekceważony i wyśmiany, przyjmował do swego królestwa zbrodniarza. Wiedział, że po Wielkim Piątku przyjdzie świt Wielkiej Niedzieli. Wiedział, że prawda zwycięży. Ta Jego prawda, że w Nim i dzięki Niemu człowiek odnajdzie siebie, wyzwoli się i wraz z całym światem powróci do Ojca.
Kiedy przegrywał - zdawało się - doszczętnie wszystko, kiedy triumfowała ludzka zawiść i ludzki egoizm, wtedy właśnie spełniał się cały cel Jego przyjścia na świat, wtedy najpełniej realizowały się Boże zamiary wobec świata, wtedy wreszcie, właśnie wtedy, zwyciężała miłość. I tak już miało być zawsze. Miał się stawać sobą, objawiać się światu właśnie w starciu nienawiści i miłości, w antytezie egoizmu i poświęcenia. Miał być tym momentem w dziejach ludzkich, kiedy to w napięciu dobra i zła, zakłamania i prawdy wyłania się przed zmęczoną ludzkością tęsknota do sprawiedliwości i prawdy. Wtedy miał być najbardziej potrzebny, dostrzegalny - w ludziach, którzy będą stawać w obronie wszystkiego, co w świecie dobre, ludzkie i szlachetne. W swoim Kościele, którego orzeczenia i apele wtedy właśnie odzyskiwać będą i odsłaniać pełną swą treść - niejednokrotnie tak łatwo lekceważoną i odsuwaną poza margines uwagi zaprzątniętej tyloma „ważniejszymi” sprawami. Kiedy żył na świecie, nie bywał w środowiskach ludzi sytych, rozbawionych i uczonych, nie był taki, na jakiego czekano. Był o wiele większy, ale tego rodzaju wielkości nie potrafili pojąć ci wszyscy, dla których wielkość niebędąca bogactwem, karierą, stanowiskiem i uprawnieniem do rozkazywania innym nie jest wielkością. Był Bogiem, który stał się człowiekiem.
Gdy przeżywamy dziś uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, skupmy się bardziej podczas Mszy św., szczególnie nad słowami kapłana podnoszącego w górę Ciało i Krew Chrystusa: „Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie Boże, Ojcze wszechmogący, w jedności Ducha Świętego wszelka cześć i chwała przez wszystkie wieki wieków”. To ta sama wciąż odnawiająca się weryfikacja słowa: „król”, która dokonała się kiedyś na krzyżu. A my, stojący wokół ołtarza - w zależności od naszego stosunku do prawdy - jesteśmy jak ci spod krzyża. Jedni tam drwili z Chrystusa, a inni - jak ów łotr - docierali do prawdy o sobie lub - jak setnik - stwierdzali: „Prawdziwie, Ten był Synem Bożym” (Mt 27, 54).

CZYTAJ DALEJ

Bp Andrzej Przybylski: co jest warunkiem wszczepienia nas w Kościół?

2024-04-26 13:12

[ TEMATY ]

rozważania

bp Andrzej Przybylski

Karol Porwich/Niedziela

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

28 Kwietnia 2024 r., piąta niedziela wielkanocna, rok B

CZYTAJ DALEJ

Radosna twarz Kościoła

2024-04-26 16:28

Magdalena Lewandowska

Podczas Cecyliady dzieci wspólne wielbią Boga poprzez śpiew.

Podczas Cecyliady dzieci wspólne wielbią Boga poprzez śpiew.

Już po raz 8. odbyła się Cecyliada – przegląd piosenki religijnej dla przedszkolaków.

Organizatorem wydarzenia jest katolickie przedszkole Lupikowo przy współpracy parafii św. Trójcy na wrocławskich Krzykach. Przegląd ma charakter ewangelizacyjny i integracyjny – nie ma rywalizacji, jest za to wspólny śpiew na chwałę Bogu. W tym roku wzięło w nim udział 80 dzieci z wrocławskich przedszkoli i jedna śpiewająca wspólnie rodzina. – Cecyliada to wydarzenie, które od lat gromadzi najmłodszych członków Kościoła, z czego jesteśmy bardzo dumni. Cieszymy się, że właśnie poprzez tę inicjatywę możemy zachęcać dzieci do wielbienie Boga i uświęcania się poprzez muzykę – mówi Aleksandra Nykiel, dyrektor przedszkola Lupikowo. Podkreśla, że co roku nie brakuje zgłoszeń, a kolejne edycje pokazują potrzebę takich wydarzeń. – Muzyka pięknie potrafi kształtować wrażliwość religijną, patriotyczną, ale też wrażliwość na drugiego człowieka. Śpiew pomaga doświadczyć i opowiadać o miłości Boga, a takie wydarzenia uczą też, jak na tę miłość odpowiadać – dodaje.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję