„W hołdzie obrońcom
ojczyzny walczącym
o niepodległą
Polskę” – głosi
napis zamieszczony
na pomniku
odsłoniętym
18 listopada i uroczyście
poświęconym
w Szczawnie-
-Zdroju z okazji
obchodzonej
w tym roku
100. rocznicy odzyskania
przez Polskę
niepodległości.
Pod dedykacją w centralnej części tablicy pomnika wyryty został napis ku pamięci współczesnych i potomnych – fragment kazania św. Jana Pawła II, w którym wołał on do Polaków: „Ojczyzna jest naszą matką ziemską. Polska jest naszą matką szczególną. Niełatwe są jej dzieje, zwłaszcza na przestrzeni ostatnich stuleci. Jest naszą matką, która wiele wycierpiała i wciąż na nowo cierpi. Dlatego też ma prawo do miłości szczególnej”. Szczawno-Zdrój, listopad 2018.
Pomnik stanął na placu w nowej części cmentarza komunalnego, skąd rozpościera się rozległa panorama na górną część Szczawna-Zdroju, wałbrzyską dzielnicę Konradów i nowo budowany w sąsiedztwie cmentarza kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej oraz górę Chełmiec. W uroczystości odsłonięcia pomnika uczestniczyli: Kompania honorowa i poczet sztandarowy Akademii Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu pod dowództwem komendanta Garnizonu Wrocław mjr. Sławomira Skałeckiego, członkowie związków kombatanckich, poseł na Sejm RP Katarzyna Mrzygłocka, poczty sztandarowe: Miejskiej Szkoły Podstawowej w Szczawne-Zdroju, Zespołu Szkół im. M. Skłodowskiej-Curie, PSP nr 2 im. Orła Białego w Wałbrzychu, Prywatnej Szkoły Sióstr Niepokalanek w Wałbrzychu, dawnych wałbrzyskich kopalń węgla kamiennego i Związku Emerytów Górników NSZZ „Solidarność”, radni i przedstawiciele władz samorządowych Szczawna-Zdroju, Wałbrzycha i regionu wałbrzyskiego, siostry zakonne, duchowieństwo, przedstawiciele Spółki Uzdrowisko „Szczawno-Jedlina”, członkowie Towarzystwa Miłośników Szczawna-Zdroju, mieszkańcy Szczawna-Zdroju i kuracjusze. Uroczystość rozpoczęła się od odśpiewania hymnu narodowego. W imieniu organizatorów uroczystości zebranych powitał prezes Stowarzyszenia Społeczno-Kombatanckiego „Wolność i Niezawisłość” Stanisław Szmeruk. W pierwszych słowach zwrócił się do kombatantów ze Szczawna-Zdroju, Wałbrzycha i Świdnicy, podkreślając, że bez nich ta uroczystość nie nabrałaby należnego jej blasku. Następnie powitani przez niego zostali najważniejsi uczestnicy, a wśród nich burmistrz Szczawna-Zdroju Marek Fedoruk, prezydent Wałbrzycha Roman Szełemej i proboszcz szczawieńskiej parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ks. Jarosław Żmuda oraz przedstawiciele firmy kamieniarskiej ze Strzegomia, którzy podarowali wielki granitowy kamień, a także wykonawcy pomnika, którym podziękowano serdecznie za ich hojność, pracę i patriotyzm. Następnie w imieniu Uzdrowiskowej Gminy Miejskiej Szczawna-Zdroju przemawiał burmistrz Marek Fedoruk, który odczytał wyryte w kamieniu słowa św. Jana Pawła II, przypominając, że nasz papież wygłosił je podczas swojej pielgrzymki do Polski w 1983 r. Podkreślił, że są dziś dla nas drogowskazem i zobowiązaniem. Odniósł się też w pięknych słowach do wydarzeń z polskiej historii i obchodzonego teraz 100--lecia odzyskania niepodległości.
– Dzieje naszej ojczyzny – mówił – to rzadko dni szczęśliwe i spokojne. Często naszym przodkom towarzyszył lęk przed wrogiem, sąsiadem, niewolą i walki o wolność. Sto lat temu zakończyła się ta walka o wolność, która trwała 123 lata. Polski bohater narodowy walczył o wolność naszą i innych. Wielu z nich skazano na tułaczkę więzienia, wielu straciło swych bliskich i swe domy. Jakże ogromne straty ponieśliśmy. Ileż ran i cierpienia doznawał nasz polski naród. Trudno wszystko wyliczyć! Wspominamy dziś ich bohaterstwo i odwagę, tułaczkę żołnierza polskiego, łzy narodu polskiego, obozy, pacyfikacje, rozstrzeliwania ludności oraz prawdę o Katyniu – tak długo fałszowaną. Kilka dni temu obchodziliśmy 100-lecie odzyskania niepodległości. Polacy odzyskali wtedy swój dom, godło – orła białego i biało-czerwoną flagę. Od tego dnia nie musieli się już bać, że bycie Polakiem, bycie patriotą zostanie ukarane. Chylimy też czoła za lata budowy i rozwój państwa w latach 1918-39, zanim nastała kolejna straszliwa wojna – podkreślił burmistrz Marek Fedoruk.
Na uroczystości przemawiał również prezydent Wałbrzycha Roman Szełemej. Po okolicznościowych wystąpieniach miało miejsce odsłonięcie tablicy pomnika, czego wspólnie dokonali, zdejmując wstęgę: burmistrz Szczawna-Zdroju Marek Fedoruk i prezes Stowarzyszenia Społeczno-Kombatanckiego „Wolność i Niezawisłość” Stanisław Szmeruk oraz mjr Bogdan Zdrojewski, kombatant ze Świdnicy, były więzień polityczny. O poświęcenie pomnika poproszony został ks. proboszcz Jarosław Żmuda, który ten doniosły akt rozpoczął od wspólnie odmawianego „Ojcze nasz” oraz modlitwy za polskich bohaterów – żołnierzy i ludność cywilną, która tak obficie swe życie złożyła na ołtarzu ojczyzny, w walce o jej niepodległość i wolność. Po tym akcie, zgodnie z ceremoniałem wojskowym, odbył się przy pomniku Niepodległościowy Apel Pamięci, który odczytał uroczyście Komendant Garnizonu Wrocław mjr Sławomir Skałecki. Kompania honorowa oddała honorową salwę, a na zakończenie przedstawiciele stowarzyszeń i mieszkańcy składali u stóp pomnika wiązanki kwiatów. Na szczególne podziękowania za pomoc w przygotowaniu oprawy wojskowej uroczystości zasługuje mjr Jacek Baran, były radny, członek Towarzystwa Miłośników Szczawna-Zdroju, który na uroczystości reprezentował szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego we Wrocławiu płk. Piotra Rupę. Wśród gości uroczystości odsłonięcia Pomnika Niepodległości w Szczawnie-Zdroju był też zastępca Komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień w Kłodzku mjr Mariusz Horudko.
Piękna i wzruszająca uroczystość w promieniach letniego jeszcze słońca odbyła się 5 września 2012 r. w Okrzei (powiat łukowski). Tam, gdzie znajduje się mogiła rodzicielki autora „Quo vadis?” - Stefanii z Cieciszowskich, został poświęcony przez prymasa seniora kard. Józefa Glempa i biskupa siedleckiego Zbigniewa Kiernikowskiego monumentalny pomnik Matki i Syna, wzniesiony z inicjatywy prof. Lecha Ludorowskiego, prezesa Towarzystwa im. Henryka Sienkiewicza Zarząd Główny w Lublinie, dzięki środkom uzyskanym od rodaków z kraju i z zagranicy.
Jak zaznaczył pomysłodawca dzieła - prof. Lech Ludorowski, jest to pomnik oryginalny pod każdym względem. Pierwszy w naszej Ojczyźnie religijny monument Sienkiewiczowski. Interesujące dzieło sztuki zaprojektowane i wykonane przez artystę rzeźbiarza Witolda Marcewicza, swoją urodą dorównujące najpiękniejszym pomnikom w Rzymie i Szczawnicy, autorstwa prof. Czesława Dźwigaja. Należy do największych i najbardziej udanych w całej galerii 21 pomników Sienkiewiczowskich. Wyraża wiele. Przede wszystkim ukazuje matkę, która przekazała talent pisarski Henrykowi, dlatego jego słowa z roku 1900: „Matce mojej zawdzięczam pociąg do literatury” - zostały wyryte na jednej z czterech tablic na potężnym cokole. Drugą wykutą w piaskowcu postacią jest chłopiec, jeszcze gimnazjalista, w objęciu matczynego ramienia pochylający się nad otwartą księgą na kolanach matki - pani Stefania była bowiem pierwszą nauczycielką przyszłego noblisty. Dwa zespolone wspólnym ramieniem krzyże sugerują, że ten chłopiec, któremu matka przekazuje wiarę, będzie w przyszłości wielkim pisarzem katolickim, wiernym Bogu i Ojczyźnie.
Towarzystwo im. Henryka Sienkiewicza wzniosło pomnik Matki i Syna oraz odnowiło skromną płytę nagrobną Stefanii Sienkiewiczowej w miejscu szczególnie ważnym dla tradycji i kultury narodu polskiego. Jest to przestrzeń sakralna, miejsce pamięci, do którego dążą wycieczki krajowe i z różnych stron świata. Tym samym został zrealizowany szlachetny zamysł prof. Ludorowskiego, by to miejsce poddać gruntownej renowacji i podkreślić jego znaczenie pomnikiem godnym świetlanej pamięci Macierzy autora „Trylogii”. Cel został osiągnięty po 4 latach bardzo trudnych, niesłychanie złożonych, skomplikowanych starań oraz wielu niespodziewanych trudności i przykrych wydarzeń. Tak oto szlak pielgrzymi w Okrzei - od kościoła Świętych Apostołów Piotra i Pawła (zbudowanego finansowym i organizacyjnym wysiłkiem prababki pisarza), przez cmentarz parafialny i mogiłę matki, do kopca z pięknym popiersiem Sienkiewicza - zyskał wyjątkowo wartościowy obiekt o wielkich walorach religijno-patriotycznych, estetycznych, historycznych, edukacyjnych, który skłania do refleksji modlitewnej, kontemplacji i nauki.
Nowy pomnik w Okrzei, będąc wyrazem hołdu składanego „zasłużonej dla Polski Matce” - jak czytamy na tablicy frontowej - sławi jednocześnie zasługi jej wielkiego syna. Właśnie służba Henryka Sienkiewicza dla narodu polskiego i wszystkich ludzi w imię miłości Ojczyzny, chrześcijańskiej miłości bliźniego i godności każdego człowieka stanowiła najczęstszy motyw wystąpień podczas uroczystości. Prymas senior kard. Józef Glemp w słowie kończącym Mszę św. powiedział dobitnie: - On odsłaniał nam Polskę. Odsłonił w sposób szczególny w tej przeszłości, kiedy trzeba było dawać życie za Ojczyznę. Sam potrafił służyć, kiedy przyszła wielka bieda i polityczna niepewność. Opierając swoją homilię na wskazaniu św. Pawła: „Jesteśmy sługami”, bp Zbigniew Kiernikowski uczynił Sienkiewicza wzorem człowieka dającego siebie dla drugich i w ten sposób odkrywającego siebie w Bogu. W uzasadnieniu twierdzenia, iż twórca „Quo vadis?” miał wyczucie nie tylko spraw ludzkich i ojczystych, ale i Bożych, Ksiądz Biskup zacytował znamienną wypowiedź Sienkiewicza o książce Ernesta Renana „Żywot Jezusa”: „(...) kto by stracił wiarę, ten by ją mógł odzyskać widząc, jak ten, rozumny zresztą, filister chce, a nie może dostroić się do przedmiotu, który go przewyższa, tak jak np. Alpy przewyższają jakieś narzędzie geometryczne, którymi się je mierzy”.
W poprzedzającym Mszę św. wystąpieniu krajowy duszpasterz środowisk twórczych ks. Wiesław Niewęgłowski nakreślił warunki historyczne działalności Henryka Sienkiewicza i już na wstępie uroczystości skłonił ponad 2 tys. przybyłych do Okrzei rodaków z całego kraju do uzmysłowienia sobie, jak bardzo Polacy potrzebują takich wodzów duchowych jak Sienkiewicz, by wokół nich się jednoczyć wobec zagrażającej Polsce (tak często w historii) polityki europejskiej.
Istotę postawy służby oraz misji narodowej autora „Potopu” pięknie i najdobitniej wyraził prof. Ludorowski tekstami na tablicy memoratywnej pomnika i w akcie erekcyjnym, uroczyście podpisanym i odczytanym w świątyni, a następnie zaniesionym w procesyjnym przemarszu i wmurowanym w fundament monumentu: „Wielki Polak, niezłomny patriota, wielbiący Boga krzewiciel świętej wiary, pisarz katolicki, wierny syn Kościoła, konfrater Ojców Paulinów na Jasnej Górze, człowiek wyjątkowej dobroci i szlachetności, współtwórca Niepodległej Ojczyzny. Klasyk literatury narodowej, autor nieśmiertelnych nowel i powieści - arcydzieł obecnych trwale w kulturze ludzkości. Pierwszy wśród polskich i słowiańskich pisarzy uhonorowany Nagrodą Nobla. Dla swoich wiekopomnych zasług dla Ojczyzny w czasach niewoli przez współczesnych słusznie nazywany Hetmanem Duchowym Polaków i Wielkim Jałmużnikiem Narodu. Niech Jego imię, czyny i dzieła będą błogosławione i pozostaną dla potomnych wiecznym źródłem szlachetności, narodowej dumy i siły”.
Rzesza wiernych, przedstawiciele duchowieństwa i władz państwowych, liczne delegacje szkół oraz instytucji z 50 sztandarami, tudzież potomkowie pisarza byli świadkami doniosłego wydarzenia kulturalnego. Spełniło się pragnienie prezesa Towarzystwa im. H. Sienkiewicza, by odsłonięcie pomnika Matki i Syna stało się „ogólnopolskim świętem narodowym, łączącym Polaków”. Wśród przyjezdnych z odleglejszych stron byli reprezentanci powiatu i miasta Częstochowy, tak znamiennie wpisanej w twórczość i życie naszego Noblisty. Do Okrzei wspólnie udali się autokarem uczniowie placówek Sienkiewiczowskich: Zespołu Szkół z Rzerzęczyc, Szkoły Podstawowej nr 14 i IV Liceum Ogólnokształcącego - jednej z najstarszych w kraju szkół Sienkiewiczowskich.
Nieporozumienia są w każdej rodzinie. Mimo problemów nigdy nie możemy zapominać, że jesteśmy uczniami Chrystusa, który bardzo nas kocha. Doświadczenie miłości Jezusa pozwala nam sobie przebaczać i pomaga troszczyć się o siebie nawzajem – powiedział Family News Service biblista Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, ks. dr Marcin Zieliński. 29 lipca obchodzimy wspomnienie świętego rodzeństwa – Marty, Marii i Łazarza z Betanii.
Marta, Maria i Łazarz to rodzina, która należała do grona przyjaciół Jezusa. Mieszkali w Betanii, która dziś jest identyfikowana z arabską miejscowością Al-Azarija, położoną kilka kilometrów od Jerozolimy. Jezus często ich odwiedzał i bardzo dobrze czuł się w ich domu.
Macie okazję, by dawać przesłanie nadziei, wołajmy o pokój na świecie – mówił Papież Leon XIV do 120 tysięcy młodych zgromadzonych na inauguracji Jubileuszu Młodzieży w Rzymie. Ojciec Święty niespodziewanie pojawił się na Placu św. Piotra po zakończeniu Mszy świętej, pozdrawiając z papamobile uczestników Eucharystii.
Pojawienie się Papieża w papamobile nie było przewidziane w harmonogramie wtorkowej uroczystości. Podczas przejazdu Ojca Świętego tysiące osób pozdrawiały Leona XIV, wznosząc okrzyki: „To jest młodzież Papieża”. Widać było też wiele polskich flag.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.