O historii Pyrzyc wiemy już bardzo dużo w związku z Misją św. Ottona, znajdującą się tutaj studzienką oraz zbliżającą się 900. rocznicą wydarzeń chrzcielnych, których centrum stanowiło właśnie to piękne, historyczne miasto. Nawiążemy do tego następnym razem, gdy odwiedzimy główną parafię miasta poświęconą św. Ottonowi z Bambergu, a w której posługują księża chrystusowcy. Obecnie docieramy do bardzo niezwykłego pod względem historycznym i architektonicznym miejsca. Kościół Najświętszej Maryi Panny Bolesnej to najstarszy kościół Pyrzyc, będący dawniej kościołem klasztornym Augustianek. Zbudowany został w 2. poł. XIII wieku z cegły na planie prostokąta. W XVI stuleciu został zniszczony przez pożar i powoli niszczał. Pod koniec wieku został odbudowany, ale na bardzo krótko, ponieważ już w XVII wieku ponownie został doszczętnie zrujnowany. W 2. poł. XIX wieku budowla została wyremontowana i rozbudowana. Posiadał elementy wczesnogotyckie oraz barokową wieżę z XVIII wieku. Zniszczony 5 lutego 1945 r. podczas działań wojennych. Odbudowę rozpoczęto w maju 1987 r., a główne prace trwały w latach 1989-91 dzięki staraniom ks. Tomasza Koszyka TChr. Obecnie wewnątrz kościoła znajduje się tryptyk ołtarzowy, będący kopią wzorowaną na ołtarzu w Ciećmierzu k. Gryfic. Miejsce zwane Wzgórzem Chramowym, na którym stoi kościół, związane jest z misją chrystianizacyjną Ottona z Bambergu na Pomorzu Zachodnim. Jak podają źródła, stała tam niegdyś świątynia pogańska, którą Otton nakazał zburzyć, a na jej miejscu postawić kościół.

Parafia pw. Najświętszej Maryi Panny Bolesnej w Pyrzycach oficjalnie została erygowana 31 grudnia 1986 r. jako cząstka dawnej parafii św. Ottona w Pyrzycach. Nie dziwi więc, że to księża chrystusowcy z wielkim zapałem podjęli się dzieła wskrzeszenia tej tak pięknej i ważnej historycznie świątyni. Posługa ks. Tomasza Koszyka TChr to przede wszystkim jego osobisty trud i hart ducha, aby doprowadzić do wskrzeszenia tego miejsca kultu. Wiele także w sferze duchowej i materialnej dokonali kolejni proboszczowie: ks. kan. Waldemar Gasztkowski, ks. kan. Leszek Konieczny i obecny ks. kan. dr Grzegorz Harasimiak, który z pieczołowitością dba o ducha modlitwy i szczególnie o rozkrzewianie kultu św. Ottona, którego słynna studzienka znajduje się kilka ulic dalej, w pobliżu kościoła. Dlatego czas „Misji u stóp Krzyża” w tutejszej wspólnocie nabrał szczególnego znaczenia, gdyż przecież obok Relikwii Krzyża Świętego przybyła tu również kopia najstarszego odnalezionego Krzyża.

Powitanie świętych znaków chrześcijaństwa nastąpiło w piątek 30 listopada po zakończeniu peregrynacji w Żukowie. Uroczystego wprowadzenia i intronizacji Krzyża Pańskiego dokonał ks. Mariusz Wencławek SDB ze Szczecina. Po powitaniu i wniesieniu do kościoła odmówiono wpierw Koronkę do Miłosierdzia Bożego, a następnie ks. Mariusz przewodniczył inauguracyjnej Eucharystii, podczas której licznie zebranym wiernym przybliżył wymiar ofiary Chrystusa na Krzyżu oraz zaprosił do refleksji nad tym, jak czcimy Krzyż i świadczymy o nim w naszym życiu. Ukoronowaniem Mszy św. było indywidualne błogosławieństwo relikwiami Krzyża Pańskiego, a następnie wierni odmówili Różaniec św. w intencji osób polecanych w wypominkach, a przed modlitwą Apelu Jasnogórskiego parafianie medytowali również pasyjne nabożeństwo – Drogę Krzyżową.

Program całego tygodnia wyglądał tak samo we wszystkie dni, a więc od samego rana była możliwość przybycia do świątyni, aby w ciszy serca uwielbiać Chrystusa Ukrzyżowanego, a na kwadrans przed wieczorną Mszą św. odmawiano Koronkę do Miłosierdzia Bożego, a o godz. 17 wierni uczestniczyli w Eucharystii, po której odmawiano Różaniec i o godz. 20.30 celebrowano Drogę Krzyżową, by po niej odśpiewać Apel Jasnogórski. Niezwykłego znaczenia nabrało zakończenie misji, gdy po wspólnie odmówionym Różańcu św. wyruszono wraz z wiernymi z parafii św. Ottona i ich kapłanami ulicami Pyrzyc, niosąc Relikwie Krzyża Świętego oraz Krzyż św. Ottona. Było to głębokie świadectwo wiary, o czym więcej przeczytamy w relacji z misji z tej centralnej parafii Pyrzyc.