Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

Międzywojewódzki Sejmik Teatrów w Tarnogrodzie

Już po raz 44. w Tarnogrodzkim Ośrodku Kultury odbył się Międzywojewódzki Sejmik Wiejskich Zespołów Teatralnych

Niedziela zamojsko-lubaczowska 8/2019, str. VI-VII

[ TEMATY ]

teatr

zespół

Joanna Ferens

Artur Sępoch i Lech Śliwonik

Artur Sępoch i Lech Śliwonik

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W tegorocznej edycji sejmiku zaprezentowały się zespoły obrzędowe z Lubelszczyzny, Podkarpacia i województwa świętokrzyskiego. Sejmik to przede wszystkim wehikuł czasu, dzięki któremu możemy poznać obrzędy i zwyczaje, które już nie istnieją – podkreślał dyrektor Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Lublinie, Artur Sępoch. – To wydarzenie, które dziś przeżywamy to wizytówka Lubelszczyzny. Teatr obrzędowy to nic innego jak odtwarzanie scen, które na co dzień towarzyszyły mieszkańcom naszych wsi i miasteczek. Teraz to bardzo ważny element naszej tradycji. Dziś tego nie zobaczymy w domu, dziś to odtwarzanie dawnych obyczajów, zwyczajów, wierzeń, rytuałów, które pokryła patyna czasu. Podziwiać możemy je już tylko na deskach teatru – wskazał.

Bardzo ważną wartością sejmiku jest łączność międzypokoleniowa – podkreślała w rozmowie dyrektor TOK, Renata Ćwik. – To jedne z pięciu międzywojewódzkich sejmików, które odbywają się w całej Polsce, i z których – decyzją Rady Artystycznej – najlepsze spektakle prezentowane będę jesienią na Ogólnopolskim Sejmiku. Zobaczyć możemy obyczaje, dawne pieśni, dawne zwyczaje i codzienne życie polskiej wsi sprzed lat. To jakby podróż w czasie – podkreśliła.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

By żyła tradycja

Reklama

O tym, co wyjątkowego można zobaczyć podczas sejmiku, wyjaśniała prof. Katarzyna Smyk z Instytutu Kulturoznawstwa UMCS w Lublinie. – Warto przyjechać do Tarnogrodu, gdyż tu można zobaczyć coś niezwykłego, teatry obrzędowe, które przygotowują istniejące od dziesięcioleci wiejskie, amatorskie zespoły teatralne. A jest co oglądać, bo to i zwyczaje, i zachowania i relacje międzyludzkie, które już odeszły. Obok gry aktorskiej i samych aktorów warto także zobaczyć scenografię, którą niejednokrotnie stanowią przedmioty przed lat, będące w codziennym użytku, a dziś dostępne tylko w wybranych muzeach lub skansenach. Te przedmioty także grają i sprawiają, że to, co dzieje się na scenie staje się bardziej wiarygodne. Warto więc wstąpić i pocieszyć się teatrem, sztuka i kulturą tradycyjną – mówiła.

Na scenie coraz częściej pojawia się również młodzież. Młodzi ludzie już nie tylko towarzyszą swym dziadkom czy rodzicom na scenie, ale sami tworzą spektakle obrzędowe i je odgrywają. – Teatrem interesuję się od zawsze, grałam w szkolnych przedstawienia, gdy przyszłam do szkoły średniej i okazało się, że działa koło obrzędowe od razu się zapisałam. Kultywujemy to, co robili nasi dziadkowie i babcie, cały czas mamy próby i wystawiamy spektakle, takie jak chrzciny, wesele czy andrzejki. Robimy to wszystko, by ta tradycja nie zaginęła – przyznaje jedna z aktorek, Izabela Brzezicka.

Otwarcie Sejmiku

Reklama

Oficjalnego otwarcia Sejmiku i powitania gości dokonał burmistrz Tarnogrodu Paweł Dec. – To dla mnie i dla mieszkańców Tarnogrodu ogromny zaszczyt, że możemy Państwa gościć. Tarnogród z teatrów wiejskich słynie i robimy wszystko, by tak było nadal. Z przyjemnością wypowiadam formułę, iż 44. Międzywojewódzki Sejmik Wiejskich Zespołów Teatralnych uważam za otwarty – wskazał włodarz miasta. Na wydarzeniu obecni byli przedstawiciele Towarzystwa Kultury Teatralnej, dyrektorzy domów kultury, z dyrektorem Wojewódzkiego Domu Kultury w Lublinie na czele, działacze kultury i samorządowcy. – Ja jako kulturoznawca i folklorysta z wykształcenia doceniam to, co Państwo robią. Dziękuję za czterdzieści cztery lata tej pięknej inicjatywy. Kultura ludowa to nośnik tego, co najlepsze w narodzie polskim, nośnik wartości, pięknych tradycji i serca narodu. Dziękuję za organizację i podtrzymywanie tych tradycji, życzę sukcesów i satysfakcji – mówił starosta biłgorajski Andrzej Szarlip.

Sejmiki nie mają charakteru konkursowego. Zadaniem organizatorów i gospodarzy przeglądów jest stworzenie warunków do prezentacji widowisk oraz klimatu sprzyjającego wymianie opinii i podnoszeniu kompetencji. W ramach sejmiku odbyły się również warsztaty i spotkania z Radą Artystyczną oraz wystawy fotografii i publikacji.

Podczas otwarcia Sejmiku poinformowano także o planowanym remoncie Tarnogrodzkiego Ośrodka Kultury, który ma odbyć się w ramach rewitalizacji Tarnogrodu. Umowę na dofinansowanie podpisano właśnie z Urzędem Marszałkowskim.

Sejmik organizowany był przez Towarzystwo Kultury Teatralnej w Warszawie, Towarzystwo Kultury Teatralnej Ziemi Lubelskiej, Wojewódzki Ośrodek Kultury, Tarnogrodzkie Towarzystwo Regionalne i Tarnogrodzki Ośrodek Kultury. Sejmik odbył się również pod patronatem honorowym i wsparciem finansowym Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

2019-02-20 11:36

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Studenckie wotum wdzięczności

Z Witoldem Ludwigiem – reżyserem widowiska teatralno-filmowego „Brat naszego Boga”, studentem Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej – rozmawia Magdalena Kowalewska

MAGDALENA KOWALEWSKA: – Karol Wojtyła kochał teatr, aktorów i słowo. Nie oddalił się od sztuki w momencie, gdy zaczął posługę kapłańską. Obok znanego dramatu „Przed sklepem jubilera” napisał m.in. sztukę „Brat naszego Boga”, opowiadającą o losach powstańca Adama Chmielowskiego (św. Brata Alberta), którego potem jako papież wyniósł na ołtarze. Studenci WSKSiM podjęli się realizacji spektaklu filmowo-teatralnego. Kiedy zrodził się ów pomysł, aby na scenie wystawić właśnie ten dramat?
CZYTAJ DALEJ

Czy wiecie, gdzie... znajduje się najstarsza w Polsce figura Matki Bożej Fatimskiej?

W powstałej w XI wieku podwrocławskiej wsi Tyniec Mały znajduje się zabytkowy kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Budowla z 1516 r. posiada cenny skarb. Na jej głównym ołtarzu znajduje się najstarsza w Polsce figura Matki Bożej Fatimskiej.

Niemiecka baronowa Maria Józefa von Ruffer to postać dobrze znana mieszkańcom Tyńca Małego. Ta głęboko wierząca kobieta (ur. 1894 r.) cieszyła się szacunkiem i ogromną sympatią mieszkańców podwrocławskiej wsi. Czym sobie na nią zasłużyła? Przez całe swoje życie służyła chorym i ubogim. Założyła tu ochronkę dla dzieci. Wraz z rodziną swej starszej siostry Marii Emmy von Fürstenberg bardzo dbała o tyniecki kościół. Sfinansowała przebudowę jego wnętrza na styl gotycki. Wspólnie ufundowali witraż Jezusa Ukrzyżowanego, mszał, różne wyposażenia (ornaty, chorągwie, itp.) oraz XVIII-wieczne obrazy stacji Drogi Krzyżowej, które niestety nie zachowały się do dziś. Dzwony, które podczas II wojny zdjęto z wieży, by przetopić je na armaty, ufundowała matka Marii Józefy, Gabriela von Ruffer. Kiedy dowiedziała się o objawieniu Matki Bożej w Fatimie (1917 r.) bez wahania rozpoczęła działania w kierunku upowszechnienia tego cudu. Niejednokrotnie kontaktowała się w tej sprawie z Ojcem Świętym Piusem XI. W owych czasach spotkanie z papieżem nie należało do rzeczy prostych. W kontaktach z nim Marii Józefie pomagał ówczesny metropolita wrocławski abp Adolf Bertram. Uzyskanie akceptacji życiowej misji baronowej nie było łatwe, gdyż uznaniu objawień stanowczo sprzeciwiał się francuski kardynał (zapewne obawiał się przyćmienia sławy objawień w Lourdes). Mimo jego sprzeciwu, w 1930 r. Kościół uznał cud objawienia w Fatimie.
CZYTAJ DALEJ

Zamach na Jana Pawła II w świetle fatimskiego orędzia

2025-05-13 08:01

[ TEMATY ]

Jan Paweł II

Fatima

zamach

Włodzimierz Rędzioch

Dla Jana Pawła II Fatima nie była jedynie portugalskim sanktuarium ani wspomnieniem z dzieciństwa. Była żywym przesłaniem, duchowym kierunkowskazem, który papież odczytywał jako osobiste powołanie i misję wobec świata. W dramatycznych, ale też wzniosłych wydarzeniach swego pontyfikatu dostrzegał znaki opatrzności, które na nowo przypominały o pilnej potrzebie modlitwy, nawrócenia i pokoju.

13 maja 1981 roku, w chwili gdy Ojciec Święty pozdrawiał wiernych zgromadzonych na Placu św. Piotra, padły strzały. Był to dzień, który miał się zapisać nie tylko w historii pontyfikatu Papieża Polaka, ale także w duchowej mapie jego życia. Data zamachu - 13 maja - zbiegała się z rocznicą objawień Matki Bożej w Fatimie z 1917 roku. Zbieżność ta dla papieża nie była przypadkowa. „Jedna ręka strzelała, a inna prowadziła kulę" - powiedział później, wskazując na cudowne ocalenie jako dzieło Maryi.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję