Reklama

Niedziela Świdnicka

Sybiracy – pamiętamy

Przy pomniku Syberyjskiej Golgoty znajdującym się obok kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piaskowej Górze w Wałbrzychu odbyły się uroczystości upamiętniające 79. rocznicę wywózek naszych rodaków na odległe tereny Syberii

Niedziela świdnicka 9/2019, str. IV

[ TEMATY ]

Sybiracy

Dzień Sybiraka

Wacław Kwieciński

Pomnik Syberyjskiej Golgoty

Pomnik Syberyjskiej Golgoty

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Uroczystości rozpoczęły się 15 lutego br. minutą ciszy upamiętniającą Sybiraków, którzy swoje życie zakończyli na „nieludzkiej ziemi”, oraz zmarłego premiera rządu RP mec. Jana Olszewskiego. Po krótkiej modlitwie i przemówieniach zebrani złożyli kwiaty i zapalili znicze na pomniku Syberyjskiej Golgoty.

W imieniu władz miasta kwiaty złożył prezydent dr Roman Szełemej. Kwiaty złożyli również: byli prezydenci Wałbrzycha Henryk Gołębiewski i Zygmunt Nowaczyk; poseł na Sejm RP Katarzyna Mrzygłocka; poseł na Sejm RP Agnieszka Kołacz-Leszczyńska; Sybiracy na czele z prezesem Adamem Mitelsztetem i prezes Koła Joanną Baniukiewicz oraz młodzież ze Szkoły Podstawowej nr 37 z wychowawcą. Następnie zebrani udali się do pobliskiego kościoła na Mszę św., którą odprawił Sybirak ks. prał. Stanisław Pająk.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Z homilii wygłoszonej przez ks. Stanisława dowiedzieliśmy się o wielkiej roli naszych ojców i matek w przekazywaniu prawdziwej historii naszej Ojczyzny i współistnieniu w zgodzie na zesłaniu ludzi o różnych narodowościach i różnej religii oraz o ciężkim losie księży grecko-katolickich, którzy nie chcieli zrzec się swojej wiary. Z ok. 3000 zesłanych księży do łagrów wróciło ok. 10 procent.

Po Mszy św. zebrani przeszli do dawnego Gimnazjum nr 6 na część artystyczną przygotowaną przez młodzież i wychowawców tej szkoły.

Podczas uroczystości szkolnych odśpiewano hymn państwowy i hymn Sybiraków. Przemówienia wygłosili: dyrektor Szkoły Podstawowej nr 37 Małgorzata Gawonicz, Joanna Baniukiewicz, prezes Wałbrzyskiego Koła Sybiraków, i prezes Wałbrzyskiego Oddziału Sybiraków Adam Mitelsztet.

Następnie wręczono medale 90-lecia powstania Związku Sybiraków. Otrzymali je: Sybirak ks. prał. Stanisław Pająk, Ewa Gratzke, dyrektor oddziału szkoły, Sybiraczka Raisa Podhorodecka, Małgorzata Buczkowska, przygotowująca od 27 lat oprawę artystyczną w szkole, oraz Sybirak Stanisław Ciara.

Reklama

W przepięknej oprawie wokalno-muzycznej zatytułowanej „Pamięć historii żyje w nas” wystąpiła młodzież tutejszej szkoły. Za wspaniałe uroczystości podziękowały dyrektor Ewa Gratzke i Joanna Baniukiewicz.

Zebrani goście udali się do szkolnej sali pamięci na słodki poczęstunek. Pragnę dodać, że już niebawem miasto Wałbrzych upamiętni cierpienia i pobyt na „nieludzkiej ziemi”, nadając nazwę ulicy w dzielnicy Poniatów imieniem Sybiraków.

2019-02-27 11:01

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wałbrzyskie obchody 80. rocznicy wywózki Polaków na Syberię

[ TEMATY ]

Sybiracy

Wacław Kwieciński

Kwiaty przed pomnikiem składają dzieci ze szkół podstawowych

Kwiaty przed pomnikiem składają dzieci ze szkół podstawowych

Przy pomniku Syberyjskiej Golgoty w Wałbrzychu 6 lutego rozpoczęły się w diecezji świdnickiej obchody 80. rocznicy wywózki naszych rodaków na Syberię.

Z całych Kresów Wschodnich wywieziono ponad 140 tys. osób, ale inne źródła podają, że mogło to być nawet 220 tyś. Pamiętajmy, że była wtedy mroźna zima z temperaturą do -40 stopni C i padał gęsty śnieg. Łącznie deportacja objęła ok 1 mln 350tyś osób. Wielu naszych rodaków nie przetrwało nawet tej kilkutygodniowej podróży bydlęcymi wagonami na tereny Kazachstanu.

CZYTAJ DALEJ

Kryzys powołań czy kryzys powołanych?

Tę wspólną troskę o powołania powinno się zacząć nie tylko od tygodniowego szturmowania nieba, ale od systematycznej modlitwy.

Często wspominam pewną rozmowę o powołaniu. W czasach gdy byłem rektorem seminarium, poprosił o nią młody student. Opowiedział mi trochę o sobie, o dobrze zdanej maturze i przypadkowo wybranym kierunku studiów. Zwierzył się jednak z największego pragnienia swojego serca: że głęboko wierzy w Boga, lubi się modlić, że jego największe pasje dotyczą wiary, a do tego wszystkiego nie umie uciec od przekonania, iż powinien zostać księdzem. „Dlaczego więc nie przyjdziesz do seminarium, żeby choć spróbować wejść na drogę powołania?” – zapytałem go trochę zdziwiony. „Bo się boję. Gdyby ksiądz rektor wiedział, jak się mówi u mnie w domu o księżach, jak wielu moich rówieśników śmieje się z kapłaństwa i opowiada mnóstwo złych rzeczy o Kościele, seminariach, zakonach!” – odpowiedział szczerze. Od tamtej rozmowy zastanawiam się czasem, co dzieje się dziś w duszy młodych ludzi odkrywających w sobie powołanie do kapłaństwa czy życia konsekrowanego; z czym muszą się zmierzyć młodzi chłopcy i młode dziewczyny, których Pan Bóg powołuje, zwłaszcza tam, gdzie ziemia dla rozwoju ich powołania jest szczególnie nieprzyjazna. Kiedy w Niedzielę Dobrego Pasterza rozpoczniemy intensywny czas modlitwy o powołania, warto zacząć nie tylko od analiz dotyczących spadku powołań w Polsce, od mniej lub bardziej prawdziwych diagnoz tłumaczących bolesne zjawisko malejącej liczby kapłanów i osób życia konsekrowanego, ale od pytania o moją własną odpowiedzialność za tworzenie przyjaznego środowiska dla wzrostu powołań. Zapomnieliśmy chyba, że ta troska jest wpisana w naturę Kościoła i nie pojawia się tylko wtedy, gdy tych powołań zaczyna brakować. Kościół ma naturę powołaniową, bo jest wspólnotą ludzi powołanych przez Boga, a jednocześnie jego najważniejszym zadaniem jest, w imieniu Chrystusa, powoływać ludzi do pójścia za Bogiem. Ewangelizacja i troska o powołania są dla siebie czymś nieodłącznym, a odpowiedzialność za powołania dotyczy każdego człowieka wierzącego. Myśląc więc o powołaniach, zacznijmy od siebie, od osobistej odpowiedzi na to, jak ja sam buduję klimat dla rozwoju swojego i cudzego powołania. Indywidualna i wspólna troska o powołania nie może wynikać z negatywnych nastawień. Mamy się troszczyć o powołania nie tylko dlatego, że bez nich nie uda nam się dobrze zorganizować Kościoła, ale przede wszystkim z tego powodu, iż każdy człowiek jest powołany przez Boga i potrzebuje naszej pomocy, aby to powołanie rozeznać, mieć odwagę na nie odpowiedzieć i wiernie je zrealizować w życiu.

CZYTAJ DALEJ

W. Brytania: ani Izrael, ani Iran nie chcą wojny, ale łatwo o coś, co ją wywoła

2024-04-20 09:58

[ TEMATY ]

Izrael

Iran

Karol Porwich/Niedziela

Ani Izrael, ani Iran nie są teraz zainteresowane eskalacją konfliktu, co nie znaczy, że go nie będzie w przyszłości, bo pierwsza wymiana ciosów już nastąpiła, a w takiej sytuacji bardzo łatwo o błędną kalkulację – mówi PAP dr Ahron Bregman z Departamentu Studiów nad Wojną w King's College London.

Ekspert wyjaśnia, że rząd Izraela – także ze względu na wewnętrzną presję – musiał zareagować na irański atak rakietowy w poprzedni weekend, ale ta reakcja była w rzeczywistości bardzo stonowana, co sugeruje, że Izrael nie chce eskalować sytuacji, lecz ją deeskalować. Bregman przypuszcza, że właśnie z powodu tej stonowanej reakcji Iran również nie będzie dążył do odwetu.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję