Wielki Piątek

W centrum Liturgii Wielkiego Piątku znajduje się Krzyż. Pisarze kościelni przeciwstawiają go drzewu rajskiemu. Owoc drzewa w raju zaszkodził ludzkości, owoc drzewa Krzyża - zbawcza Męka Jezusa - zaszkodził szatanowi, a przyniósł wyzwolenie ludzkości.
Chrześcijanie zawsze otaczali Krzyż wielką czcią i szacunkiem. Wspomnijmy chociażby piękne i drogocenne krucyfiksy naszych kościołów i naszych muzeów diecezjalnych, potężne krzyże wieńczące szczyty gór i te "Boże Męki" rozsiane wśród naszych pól, u rozstajnych dróg, ciche i pokorne jak nasza polska religijność. Są wspaniałym świadectwem, jak wielką czcią otacza chrześcijanin Krzyż.
Pamiętajmy o tym, zanim przystąpimy do adoracji Krzyża w Wielki Piątek. Przejeżdżając drogami naszej Ojczyzny spostrzegamy piękne, zadbane krzyże i figury przydrożne, ale też i te pochylone, ukryte wśród gęstwy drzew i krzewów z fragmentami czegoś, co kiedyś było wstążką i wyblakłym sztucznym kwiatem.
W pewnej parafii na początku Wielkiego Postu ksiądz proboszcz przypominał wiernym o potrzebie odnowienia i uprzątnięcia figur i kapliczek przydrożnych. Jednego roku zapomniał o tym. Po dwu tygodniach uświadomił sobie błąd, bo nikt z parafian nie ruszył się, aby odświeżyć wygląd figur i kapliczek w parafii.
A jak jest u nas? Czy w naszym środowisku rozwija się cześć Krzyża wyrażająca się w trosce o ten znak zbawienia? Dbajmy o figury i krzyże nie tylko przy głównych drogach komunikacyjnych, ale i o te zagubione, trochę zapomniane wśród naszych pól.
Wyrazem naszej czci i szacunku jest znak krzyża czyniony przez nas wielokrotnie. Obserwuję często dorosłych i dzieci wchodzących do kościoła. Wielu z nich czyni poważnie, z szacunkiem znak krzyża. Piękny, pocieszający widok. Ale są i tacy, którzy czynią na sobie jakiś magiczny znak w niczym nie przypominający krzyża. A ma on być znakiem naszej wiary, naszej czci, naszej miłości do Jezusa.
Adorując Krzyż w Wielki Piątek powiedzmy Jezusowi, że cześć dla znaku zbawienia będzie pięknym świadectwem wiary nas samych i naszych rodzin.