Zgodnie z prośbą brytyjskiej premier Theresy May odroczenie ma być elastyczne, co oznacza, że Zjednoczone Królestwo będzie mogło opuścić UE przed tą datą. Nawet już w czerwcu br., gdy odbędzie się przegląd postępu w pracach nad brexitem, a porozumienie o wyjściu Zjednoczonego Królestwa z UE zostanie ratyfikowane przez obie strony. – Najważniejsze, że udało się znów uniknąć chaotycznego, czyli twardego, bezumownego wyjścia Wielkiej Brytanii z UE – podkreślili zgodnie przywódcy krajów UE.
Przed miesiącem ustalili oni, że maksymalne opóźnienie brexitu – ze względu na brak porozumienia wewnątrz brytyjskiego parlamentu – może trwać do 22 maja; pozwoliłoby to na uniknięcie chaosu w związku z zaczynającymi się dzień później wyborami do Parlamentu Europejskiego. Przedłużenie procesu wychodzenia Wielkiej Brytanii ze wspólnoty dalej niż 22 maja br. oznacza, że Brytyjczycy wezmą udział w wyborach do PE.
Reklama
Premier May z zadowoleniem przyjęła decyzję o przedłużeniu procesu wyjścia Wielkiej Brytanii z UE, podkreśliła jednak, że intencją jej rządu jest opuszczenie wspólnoty „tak szybko, jak to możliwe”. W jej ocenie Wielka Brytania powinna już do tej pory wyjść z UE. – Serdecznie żałuję, że nie byłam w stanie przekonać do tego parlamentu – powiedziała dziennikarzom.
Wojciech Dudkiewicz
Walki zamiast rozmów
Planowana od dawna konferencja pokojowa w Libii się nie odbędzie. Powodem jest eskalacja walk pod Trypolisem, stolicą kraju, gdzie prowadzi ofensywę Libijska Armia Narodowa, dowodzona przez prorosyjskiego generała Chalifę Haftara. Celami konferencji miały być doprowadzenie do porozumienia pokojowego i ustalenie terminu ogólnokrajowych wyborów. Od czasu obalenia reżimu Muammara Kaddafiego nie były one przeprowadzane. Pogrążona w chaosie po obaleniu dyktatury Kaddafiego w 2011 r. Libia jest rozdarta między dwoma rywalizującymi ośrodkami władzy. Zachód kontroluje rząd jedności narodowej Fajiza as-Sarradża z Trypolisu, popierany przez społeczność międzynarodową, Wschód – rząd Libijskiej Armii Narodowej w Bengazi, którego szefem ogłosił się Haftar.
wd
Assange w areszcie
Aresztowanie Juliana Assange’a, założyciela serwisu WikiLeaks, było możliwe, bo władze Ekwadoru wycofały udzielony mu azyl polityczny i pozwoliły brytyjskim policjantom na wejście do ambasady w Londynie. Assange przebywał w niej przez 7 lat, teraz siłą został z niej wyprowadzony. Jest oskarżony o zlekceważenie wezwania do stawienia się w brytyjskim sądzie i objęty wnioskiem o ekstradycję wystawionym przez USA. Amerykańska prokuratura postawiła Assange’owi zarzut spiskowania z Chelsea Manning, byłą analityk w armii USA, w celu zdobycia dostępu do komputerów z tajnymi danymi rządowymi.
wd
Zwycięski remis
Prawicowy blok Likud premiera Beniamina Netanjahu otrzymał w wyborach do Knesetu 35 mandatów, tyle samo co sojusz Niebiesko-Białych byłego generała Benny’ego Gantza, ale dzięki dobremu wynikowi żydowskich partii prawicowych i ortodoksyjnych – w tym Szas i Zjednoczonego Judaizmu Tory – to Likud zbuduje koalicję, która może liczyć na większość – 65 głosów. Urzędujący premier Netanjahu może wtedy liczyć na piątą kadencję na stanowisku szefa rządu, chyba że zdarzy się coś niezwykłego, nieprzewidzianego. Nie mogą to być zarzuty korupcyjne, które chce postawić Netanjahu prokurator. Według izraelskiego prawa, nawet gdyby premier został skazany i trafił do więzienia, wciąż może stać na czele rządu.
wd
Walczy z Putinem
Tonący brzytwy się chwyta. Z sondaży wynika, że starający się o reelekcję prezydent Ukrainy Petro Poroszenko przegra z aktorem Wołodymyrem Zełenskim w drugiej turze wyborów. Dlatego postawił wszystko na jeden billboard – odwołał się do patriotycznej i antyrosyjskiej części wyborców. Na billboardzie z napisem: „21 kwietnia – decydujący wybór”, zamiast wizerunku Zełenskiego znalazło się zdjęcie Władimira Putina zestawione ze zdjęciem Poroszenki. Obaj pokazani są z profilu, przez co sprawiają wrażenie, że to oni walczą w wyborach.
7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.
Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie.
W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację.
W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu.
Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn.
Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską.
Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich.
Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania.
Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania.
Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego.
Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
Archidiecezja paryska zabiega o zachowanie darmowego wstępu do katedry Notre-Dame. We Francji wstęp do miejsc kultu jest darmowy. Abp Ulrich podkreśla, że pomimo swych walorów turystycznych katedra jest przede wszystkim miejscem kultu, a nawet ci, którzy wchodzą do niej jako turyści, wewnątrz często stają się pielgrzymami, a nawet doświadczają prawdziwego nawrócenia.
Metropolita Paryża opowiada, że posługujący w katedrze kapłani na co do dzień spotykają się z takimi przypadkami. Podchodzą do nich ludzie i pytają się, jak można zostać chrześcijaninem?
Jedna na sto: szydełkowa szopka z Polski w Watykanie
2025-12-07 17:11
Monika Stojowska /KAI
Trzy panie z Polski odbywają właśnie pielgrzymkę do Watykanu, aby jednocześnie dostarczyć na wystawę szopkę bożonarodzeniową inną niż wszystkie. Drewno, papier czy odlewy z gipsu, zastąpiły barwną włóczką. To z niej, w zaledwie trzy tygodnie powstały pełne uroku postacie związane z bożonarodzeniową sceną. Swoje dzieło pokażą pod kolumnadą Berniniego tuż przy Placu św. Piotra podczas wystawy „100 Szopek w Watykanie”.
Patrząc na kolorowe włóczkowe figurki, nie sposób się nie uśmiechnąć. Ten urokliwy element bajkowy, kojarzący się z dzieciństwem emanuje prostotą na tle monumentalnego Placu św. Piotra. Skąd pomysł na tak radosny i lekki przekaz związany z tradycją szopek bożonarodzeniowych?
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
