Był tam, gdzie należało walczyć i upominać się o ludzką godność. Niósł przekaz: „Nie lękajcie się” – tak osobisty fotograf wspominał Jana Pawła II. Arturo Mari odwiedził Oświęcim 40 lat po pamiętnej wizycie papieża w Auschwitz-Birkenau.
Gość z Italii przywołał różne sytuacje z bogatego pontyfikatu obrazujące wielkość Jana Pawła II, a przy tym pokorę, serdeczność i otwartość na drugiego człowieka.
Szczególnie mocno wybrzmiały wspomnienia momentów, w których papież okazał bezkompromisową odwagę wobec wielkich tego świata w obronie pokrzywdzonych i słabych. Oczami wyobraźni słuchacze mogli zobaczyć papieża przytulającego chore, zdeformowane dziecko w kongijskiej lecznicy, klęczącego przed siostrami pracującymi na misjach i całującego z wdzięcznością ich dłonie. Pojawiło się też wspomnienie przemówienia do sycylijskich mafiozów czy twardej rozmowy z dyktatorem Sudanu, w której papież nazwał polityka zabójcą i zapowiedział moment osądzenia wszystkich zbrodni. Opowieść zwieńczyła wesoła historia o 10-latku z rzymskiej parafii, który przedarł się przez tłum i ofiarował papieżowi cukierek.
Wizyta Arturo Mari w kościele św. Maksymiliana Kolbego była ostatnim akordem rocznicowych obchodów. Wcześniej bp Kazimierz Górny – niegdysiejszy duszpasterz Oświęcimia i inicjator budowy świątyni – poświęcił okolicznościową tablicę na frontonie przykościelnych zabudowań i celebrował Eucharystię. Tablica upamiętniająca papieską wizytę w KL Auschwitz została ufundowana przez Stowarzyszenie Opozycji Niepodległościowej i Represjonowanych 1956-1989 w Oświęcimiu.
Gdy w ogarniętej wojną Polsce młody człowiek z Wadowic, Karol Wojtyła, przygotowywał się do świętowania swoich 20. urodzin, w Rzymie, 15 maja w rodzinie Marich urodził się chłopak, któremu dano na imię Arturo.
Jego ojciec i dziadek pracowali w Watykanie, a ojciec miał szczególną pasję, fotografię, którą przekazał synowi. W 1956 r., gdy Arturo miał 16 lat, został przyjęty do pracy w firmie fotograficznej „Giordani”, będącej na usługach Papieży, ponieważ w tamtych czasach przy „L’Osservatore Romano” nie było sekcji fotograficznej.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
