Niedziela Ogólnopolska 13/2020, str. 53
M.F.-S.
Archiwum sanktuarium św. JPII
Kapłan błogosławi Najświętszym Sakramentem cztery strony świata z wieży przy Centrum JP II
Codziennie o godz. 21. 37 w sanktuarium św. Jana Pawła II na Białych Morzach, w Kaplicy Kapłańskiej, gdzie znajduje się płyta z grobu św. Jana Pawła II z jego relikwiami krwi, duszpasterze rozpoczynają modlitwę Aktem poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Proszą Boga w intencji chorych, cierpiących, służb medycznych i wszystkich troszczących się o nasze bezpieczeństwo oraz za zmarłych i o oddalenie pandemii koronawirusa. Następnie udają się w procesji z Jezusem Eucharystycznym na wieżę, gdzie odmawiają Kompletę i błogosławią Najświętszym Sakramentem Kraków, archidiecezję krakowską i ojczyznę.
Jak wyjaśniają duszpasterze z sanktuarium, podświetlone relikwie św. Jana Pawła II, umieszczone na wieży, czynią z niej symboliczną latarnię morską prowadzącą żeglarzy do bezpiecznego portu – źródła nadziei. Przez fb i stronę sanktuarium można się łączyć na modlitwie podczas nabożeństwa i kończącego go błogosławieństwa.
Leon Knabit OSB: Dzisiaj wielu biskupów czyni dobro bez rozgłosu
2022-12-05 09:10
Leon Knabit OSB
[ TEMATY ]
o. Leon Knabit
Przyjemnie jest otrzymywać prezenty i przyjemnie jest je dawać, zwłaszcza wtedy, gdy obdarowany jest wyraźnie szczerze zadowolony. Od najdawniejszych czasów ludzie obdarowują się, by wyrazić swoje poddaństwo/zależność lub jako wyraz życzliwości. W chrześcijaństwie zwyczaj obdarowywania się prezentami w grudniu – 6 grudnia – lub też i w wigilię Bożego Narodzenia – pod choinkę, rozpowszechnił się głównie za sprawą św. Mikołaja, biskupa Miry, żyjącego w IV wielu po Chrystusie.
Biskup ten otaczał wielką troską ubogich i wszelkich potrzebujących. By uniknąć rozgłosu, pomocy tej udzielał pod osłoną nocy, pozostając nieraz anonimowym dobroczyńcą. Obchodzenie jego święta już od IV wielu stało się okazją do naśladowania jego dobroczynności. Ale to nie tylko dawni biskupi takimi byli. Zmarły w 1968 roku dziś Sługa Boży, biskup siedlecki Ignacy Świrski mógł w testamencie napisać: „W spadku po mnie nikt nie dostanie nic”. Rzeczywiście. Wszystko, co miał, rozdawał ubogim, a to, co mu było potrzebne do zarządzania diecezją, uważał za własność diecezji. Kiedy klerycy zapytali go kiedyś, czy to prawda, że książę kardynał Adam Stefan Sapieha, arcybiskup metropolita krakowski, miał bardzo niewiele, odpowiedział: „Niewiele? On nic nie miał!”.
CZYTAJ DALEJ
