Minął ledwie miesiąc od świąt wielkanocnych. Wolne dni, szczególnie świąteczne, to – wiadomo – czas spędzony z rodziną. Bez niej wszystko jest nieważne. Są oczywiście wyjątki, jak np. dyżury lekarskie czy inne antyawaryjne zajęcia...
W ubiegłym roku, gdy zaczęła się ta znana wszystkim izolacja, na świąteczne śniadanie dostarczono mi obowiązkowy zestaw świąteczny, a potem była Msza św. w telewizji i dojmująca samotność. Drugi raz w życiu byłam w święta wielkanocne bez bliskich – pierwszy raz, jak już kiedyś wspomniałam, spędziłam je w sanatorium w Krynicy.
Pamiętamy jednak nie tylko te święta czy uroczystości, gdy nas gdzieś nie było, lecz głównie te, które przeżyliśmy w sposób szczególny. Do takich zaliczam święto Zesłania Ducha Świętego w kościele Jezuitów na ul. Rakowieckiej, kilkanaście lat temu, i samotny powrót wczesnym świtem do domu, chyba pierwszym tramwajem. Na drzewach drżały wtedy w porannym wietrzyku delikatne pierwsze listeczki... I to orzeźwiające powietrze po wielu godzinach w murach świątyni...
Mam dla Państwa propozycję – proszę o listy z własnych podobnych przeżyć... Mamy jeszcze – szczególnie w maju – kilka ważnych świąt, jednak najbardziej interesuje mnie Zesłanie Ducha Świętego.
Kochani, Siostry i Bracia,
Nigdy nie chciałem pisać tego listu. Nigdy sobie nie wyobrażałem tej chwili, że będę musiał odejść z Waszej - NASZEJ - Archidiecezji. A jednak potrzebuję go napisać; nie wyobrażam sobie odejść bez słowa. Słowa nie mojego, lecz BOŻEGO. Bo tylko Ono kryje w sobie nie tylko mądrość, ale i SIŁĘ przeprowadzania człowieka przez takie sytuacje.
Dzisiejsze Słowo stawia nam przed oczy postać św. Jana Chrzciciela, najważniejszego - obok Matki Bożej i św. Józefa - z bohaterów Adwentu. Nie chodzi przy tym o to, aby go jedynie przypomnieć (z racji na historyczną poprawność); chodzi o to, ABY SIĘ W JEGO OSOBIE ODNALEŹĆ. To bardzo ważne: przejrzeć się w osobie i w powołaniu Jana Chrzciciela - z całą pokorą i bojaźnią, pamiętając, że przymierzamy się do „największego spośród narodzonych z niewiasty” (por. Mt 11, 11). To ważne dla całego Kościoła: ważne dla rodziców i dla katechetów, ważne dla duchownych, szczególnie ważne dla biskupa. Dla każdej osoby, której powołaniem jest prowadzić innych do wiary. Dlaczego?
Podczas lubelskiej edycji Targów Wydawców Katolickich władze Lublina doceniły wieloletnią pracę ks. Romana Szpakowskiego SDB-prezesa zarządu Stowarzyszenia Wydawców Katolickich medalem Prezydenta Miasta Lublin.
W uzasadnieniu podkreślono „tworzenie przestrzeni dialogu środowisk wydawniczych oraz szczególne zasługi na rzecz kultury i promocji wartości chrześcijańskich”. Prezydent dr Krzysztof Żuk podziękował także za cenny wkład w upowszechnianie czytelnictwa i pełną zaangażowania działalność duszpasterską. Odznaczenie wręczył Mariusz Banach - zastępca prezydenta ds. oświaty i wychowania.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
