Na to pytanie odpowiada Małgorzata Nawrocka, autorka książek dla dzieci i młodzieży. Pisarka znana jest ze swojego bezkompromisowego podejścia do literatury, która niesie ze sobą duchowe zagrożenia. Wiele publikacji, chętnie czytanych przez nastolatków, a przez krytyków uznanych za wartościowe, jest przesycone okultyzmem, magią i wulgarnością języka. Mogą się one okazać katastrofalną lekturą dla rozwoju duchowego młodych czytelników. Gdy polski rynek wydawniczy podbijały kolejne tomy historii o młodym czarodzieju autorstwa J.K. Rowling, Nawrocka – wzorem takich twórców jak C.S. Lewis oraz J.R.R. Tolkien – przystąpiła do napisania powieści fantasy, która ma być odtrutką na treści zawarte w Harrym Potterze i podobnych powieściach. Te doświadczenia zaowocowały wykreowaniem przez nią niezwykłego świata aniołów.
Pisarka wyraźnie rozgranicza dobro od zła oraz świat realny od świata baśniowego. Ukazuje bohaterów, którzy z własnego wyboru i w pełni świadomie odrzucają magię jako złą i szkodliwą. Pokłosiem takiego podejścia jest wykreowana przez nią nietuzinkowa powieść o aniołach i prawdziwym niebie. To mocno osadzona w chrześcijańskiej duchowości historia, którą moglibyśmy nazwać angel fiction.
Dolina aniołów to kontynuacja świetnie przyjętej przez czytelników Twierdzy aniołów. Nawrocka przedstawia nam nowe przygody anielskich bohaterów, którzy muszą stoczyć „wielkie bitwy, walcząc przeciwko Złu i poszukując swej doskonałości”.
Książka została napisana z pasją, humorem i wielką wyobraźnią. Z powodzeniem mogą po nią sięgnąć nastolatkowie i osoby w bardziej zaawansowanym wieku. Nie zabrakło w niej wartości edukacyjnych. Uważny czytelnik odnajdzie historie, które może odnieść do własnego życia, a które będą mu pomocne w codziennym przeciwstawianiu się pokusom i złu.
Dolina aniołów Małgorzata Nawrocka
Wydawnictwo: Oficyna Niebieski
Liczba stron: 448
W niedzielę 6 kwietnia kończy 80 lat arcybiskup metropolita-senior Santiago de Chile kard. Celestino Aós Braco OFM Cap., tracąc tym samym prawo udziału w przyszłym konklawe. Obecnie liczba uprawnionych do wyboru kolejnego papieża wynosi 136, a pozbawionych tego prawa - 116. Purpurat chilijski (choć urodzony w Hiszpanii) jest jednym z pięciu kapucynów w Kolegium Kardynalskim.
Przyszły kardynał urodził się 6 kwietnia 1945 w mieście Artaiz w północno-zachodniej hiszpańskiej prowincji Nawarra (archidiecezja Pampeluna). Tam też ukończył szkołę podstawową i średnią, po czym w latach 1960-63 studiował filozofię w Saragossie, a w latach 194-68 - teologię w Pampelunie. 14 sierpnia 1963 rozpoczął nowicjat w Zakonie Braci Mniejszych Kapucynów w mieście Sangüesa w Nawarze. Równo w rok później złożył w nim śluby czasowe, a 16 września 1967 - śluby wieczyste. W latach 1972-80 uzupełniał studia na uniwersytetach w Saragossie i Barcelonie, uwieńczone licencjatem z psychologii. Dzięki tej specjalizacji kształcił się w latach 1980-81 na Papieskim Uniwersytecie Katolickim Chile.
„Nie wykluczajmy cierpienia z naszych środowisk. Uczyńmy z niego raczej okazję do wspólnego wzrastania, aby pielęgnować nadzieję dzięki miłości, którą Bóg jako pierwszy rozlał w sercach naszych” - zaapelował Ojciec Święty do chorych i pracowników służby zdrowia. Przybyli oni do Rzymu na swe uroczystości jubileuszowe. Przygotowaną przez Franciszka homilię odczytał proprefekt Dykasterii do spraw Ewangelizacji, abp Rino Fisichella.
„Oto Ja dokonuję rzeczy nowej; pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie?” (Iz 43, 19). Są to słowa, które Bóg, za pośrednictwem proroka Izajasza, kieruje do ludu Izraela będącego na wygnaniu w Babilonie. Dla Izraelitów jest to trudny okres, wydaje się, że wszystko zostało stracone. Jerozolima została zdobyta i spustoszona przez żołnierzy króla Nabuchodonozora II, a wygnanemu ludowi nic nie pozostało. Perspektywa wydaje się być zamknięta, przyszłość mroczna, wszelka nadzieja zniweczona. Wszystko może skłaniać wygnańców do załamania się, do gorzkiej rezygnacji, do poczucia, że nie są już błogosławieni przez Boga.
Przeprowadziłam eksperyment i zadałam pytanie Chatowi GPT: Czy masz świadomość, gdzie jesteś? Odpowiedział: Ciekawe pytanie... Nie mam świadomości w takim sensie, w jakim mają ją ludzie — nie czuję, nie mam własnego „ja” ani poczucia miejsca. Działam w cyfrowym środowisku, odpowiadając na Twoje pytania i analizując dane, ale nie „jestem” fizycznie nigdzie. Można powiedzieć, że jestem tu, gdzie mnie używasz — teraz akurat w Twoim urządzeniu lub przeglądarce.
Sam Chat GPT podpowiada, że sztuczna inteligencja tylko analizuje dane, nie jest zaś inteligencją podobną do ludzkiej. Nie ma ona świadomości istnienia, nie ma też… inteligencji! Dlatego należy ją postrzegać nie jako sztuczną formę inteligencji, tylko jako jeden z jej produktów. Właśnie na takie różnice między sztuczną inteligencją a świadomością ludzką zwrócili kilka dni temu uwagę uczestnicy konferencji w Sekretariacie Episkopatu, prezentując polskie tłumaczenie watykańskiego dokumentu nt. sztucznej inteligencji „Antiqua et nova” – adresowanego, co ciekawe, m.in. do duszpasterzy. I właśnie na ten aspekt pragnę zwrócić uwagę: w jaki sposób i w jakich granicach można zastosować sztuczną inteligencję w Kościele.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
