Reklama

Niedziela Częstochowska

Parafia na nowy rok

Wspólnota w centrum Radomska dźwiga na sobie ogromną, prawie tysiącletnią historię. Jak przypuszczają badacze dziejów, już w XI wieku istniała tu świątynia grodowa i zapewne jakaś wspólnota, utworzona przez benedyktynów przybyłych z Francji.

Niedziela częstochowska 1/2022, str. IV-V

[ TEMATY ]

prezentacja parafii

Marian Florek/Niedziela

Homilia dla dzieci gromadzi przed ołtarzem liczne grono najmłodszych

Homilia dla dzieci gromadzi przed ołtarzem liczne grono najmłodszych

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Stąd patron miejsca i kościoła – św. Lambert, męczennik. Jak do tej pory jest to jedyna świątynia w Polsce jemu dedykowana. Imię św. Lamberta nadano na chrzcie zmarłemu w 1034 r. królowi polskiemu Mieszkowi II, co świadczyłoby o stałej popularności męczennika z Maastricht (obecnie Niderlandy) w tamtych odległych czasach. Sam święty żył trzy wieki wcześniej. Biografowie opisują go jako „roztropnego młodzieńca o miłym wyglądzie, uprzejmego i dobrze wychowanego w mowie i manierach, dobrze zbudowanego, silnego, dobrego wojownika, o jasnej głowie, czułego, czystego i pokornego, lubiącego czytać”. Biskup został zabity w 705 r. w bramie kościoła przez nasłanych siepaczy, kiedy tworzyła się z resztek dawnego rzymskiego imperium zjednoczona Europa Karola Wielkiego. Dzisiaj, na początku 2022 r., św. Lambert łączy tamten moment rozkwitającego średniowiecza z pierwocinami polskiej państwowości, uosabiając wielkość i upadek tamtych heroicznych wieków (kiedy to wielce grzeszono, ale też potężnie pokutowano), i przenosi je w niewiadome współczesne jutro.

Normalna katolicka niedziela

Reklama

Parafialny kościół św. Lamberta w Radomsku w niedzielne popołudnie zapełnia się dziećmi z rodzicami, którzy przyszli na Mszę św. dla najmłodszych, sprawowaną przez proboszcza – ks. Antoniego Arkita. Słychać śpiew scholi prowadzonej przez siostry ze Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. Młoda służba ołtarza krząta się według liturgicznych zasad. I wreszcie homilia dla dzieci gromadzi przed ołtarzem liczne grono najmłodszych. Później jest spotkanie formacyjne kół Żywego Różańca – jednej z wielu wspólnot, którymi szczyci się parafia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Parafialna awangarda

– Jestem liderką Szkoły Nowej Ewangelizacji. Działamy z myślą o ewangelizacji dorosłych, czyli osób już ochrzczonych, które są w Kościele, ale trochę odeszły od wiary, w tym sensie, że stała się dla nich taką zwykłą pobożnością. Nasza wspólnota jest powołana po to, żeby formować uczniów Pana Jezusa potrafiących nawiązać autentyczne relacje z Bogiem, który jest miłością. Jest nas ok. 50 osób. Staramy się przełamywać stereotypową pobożność, odchodzić od wiary schematycznej. Ważne jest bowiem doświadczenie Bożej miłości. Jak człowiek jej dozna, wtedy zaczyna wierzyć naprawdę – mówi z przekonaniem Małgorzata Szewczyk-Raczek. Takiego właśnie Bożego dotknięcia doznała Ewa Zawiła, zelatorka Żywego Różańca: – Kiedyś miałam sen. Śniła mi się moja śp. mama. Miała w rękach dwa różańce. Jeden był dla mnie. Byłam wtedy daleko od Pana Boga i ten sen mną wstrząsnął. Zaczęłam modlić się na różańcu. Teraz wiem, że Maryja prowadzi do trwałego nawrócenia i bliskiego bycia z Panem Bogiem. Jestem czcicielką Bożego Miłosierdzia. Staram się być codziennie w kościele o godz. 15, by odmówić Koronkę. Przedtem czytam jeszcze na głos fragmenty Dzienniczka św. Faustyny. Należę też do róży różańcowej, która modli się w intencji mężczyzn – modlimy się za mężczyzn naszej parafii i całego Radomska oraz za nasze rodziny.

Bogata wspólnotami

Reklama

Nie sposób wymienić wszystkie ruchy parafialne, ale warto zwrócić jeszcze uwagę na prężnie działającą wspólnotę Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych, której historia sięga 1960 r. Ciekawą propozycją nie tylko duchowej aktywności jest również działająca na terenie parafii, przy kościele klasztornym Ojców Franciszkanów Konwentualnych, Wspólnota Krwi Chrystusa. – Przede wszystkim rozważamy słowo Boże. Chcemy, żeby ludzie poznali miłość, która została objawiona przez Boga przez przelanie Najdroższej Krwi. A naszej parafii pomagamy nie tylko modlitwą, bo prowadzimy sprzedaż świec i opłatków – podkreśla Teresa Widła, animatorka Wspólnoty Krwi Chrystusa. Praktycznym przykładem chrześcijańskiej postawy wobec bliźnich jest Katolicki Ruch Dobroczynny „Betel”. – Staram się pomagać tam, gdzie mogę. To najpiękniejsza robota na świecie. Troska o bliźniego jest chyba misją każdego ochrzczonego człowieka, jego stylem życia. Staram się zawsze najpierw wymagać od siebie, żeby później wymagać od innych. Jestem pedagogiem z wieloletnim doświadczeniem i wiem, że wyrazem miłości do drugiego człowieka jest nie bać się stawiać wymagań – przyznaje z głębokim przekonaniem Gabriela Szczygłowska, koordynatorka ruchu osób niepełnosprawnych „Betel”.

Jak rodzina

– Czuję się w tej parafii naprawdę jak w rodzinie. W tym kościele zostałam ochrzczona i to jest dla mnie szczególne miejsce. Staram się w nim być codziennie. Udzielam się w Żywym Różańcu. Jestem wdzięczna Panu Bogu, że moja modlitwa jest potrzebna, że mogę razem z księdzem proboszczem, który jest naszym przewodnikiem po różańcowych ścieżkach, modlić się nie tylko na Bożą chwałę; myślę, że nasze modlitwy podtrzymują parafię w jej istnieniu – zwierza się Jolanta Bąkowicz.

Zadaniem księdza proboszcza i jego współpracowników jest stałe ożywianie parafii, budowanie relacji z wiernymi i ojcowska troska. Gabriela Szczygłowska cieszy się, że w jej posłudze osobom słabym i niepełnosprawnym pomaga człowiek otwarty i rozumiejący innych. – Oczywiście, potrzebujemy tutaj kapłana, by odprawił Mszę św., to jest istotne. Ale potrzebujemy też takiego męskiego spojrzenia, innego niż kobiece. To jest bardzo ważne, jeżeli chcemy całościowo na wszystko spojrzeć. Nie będę tutaj cukierkowo mówić o księdzu proboszczu, ale za nim idą konkrety.

Ku przyszłości

Właśnie o tych konkretach ks. Antoni Arkit rozmawiał z Niedzielą, której odsłonił plany swoje i współpracowników: – Chcemy ożywić kult św. Lamberta. Jego historia jest bardzo podobna do historii św. Stanisława, biskupa i męczennika. Obaj ponieśli śmierć w obronie moralności. Myślę, że w czasach, kiedy gubimy poczucie sacrum i chrześcijańskiej etyki, powrót do tej postaci będzie dla naszej wspólnoty ożywczy. Chciałbym, aby św. Lambert stał się dla mieszkańców naszej parafii przewodnikiem w nowe czasy, trudne i z wieloma niewiadomymi, i żeby mobilizował nas do obrony wartości, na których zbudowaliśmy nasz chrześcijański dom. Dlatego od nowego roku wprowadzamy Mszę św. za wstawiennictwem św. Lamberta, którą będziemy odprawiać każdego 17. dnia miesiąca.

Patron parafii – św. Lambert, biskup Maastricht, potępił związek Pepina z jego kochanką Alpaidą, matką Karola Młota, i dlatego został zamordowany. Uważa się go za męczennika w obronie wierności małżeńskiej i moralności. Obecnie w biskupim Maastricht świątynia jego imienia jest zeświecczona i służy już innym celom niż kult Boży.

2021-12-28 11:16

Oceń: 0 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Parafia silna Bogiem i dokonaniami

Niedziela szczecińsko-kamieńska 1/2024, str. IV

[ TEMATY ]

prezentacja parafii

Ks. Robert Gołębiowski

Ks. Adam Kurasz – widok na prezbiterium kościoła w Kliniskach

Ks. Adam Kurasz – widok na prezbiterium kościoła w Kliniskach

Budujące są liczne inicjatywy, które wpływają na udoskonalenie sfery modlitewnej i przestrzeni spotkania z Bogiem w wymiarze kościoła, a często także jego otoczenia. Poprosiliśmy proboszcza ks. dr. Adama Kurasza o przybliżenie tych dokonań.

Ks. Robert Gołębiowski: Przypomnijmy najpierw krótko historię parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Rurzycy. Ks. Adam Kurasz: Oficjalnie parafia została erygowana 31 grudnia 1986 r., kiedy to z sąsiedniej parafii Borzysławiec oddzielono Rurzycę z kościołem oraz Kliniska Wielkie, które stanęły przed zadaniem budowy świątyni. W tym miejscu pragnę podziękować poprzednikom m.in.: śp. ks. Józefowi Walewiczowi, śp. ks. Krzysztofowi Goławskiemu, śp. ks. Markowi Kosińskiemu, ks. Modestowi Markiewiczowi, ks. Jerzemu Brocławikowi, ks. Janowi Jermakowi. Wielką rolę odegrał Jerzy Kowalski, który z ogromną determinacją postarał się o działkę, gdzie znajdował się dawny cmentarz poewangelicki i na której rozpoczęła się budowa kościoła, ukończona w 1998 r. Duży wkład wniósł także śp. Adam Gołos, miejscowy artysta specjalizujący się w sztuce drewnianej. Równocześnie wybudowano także dom parafialny. Parafianie w Rurzycy to dawni Zaburzanie, natomiast Kliniska jest zróżnicowana pod względem migracyjnym. Obecnie parafia liczy 2470 osób.
CZYTAJ DALEJ

Bóg jest Trójcą Świętą. Skąd o tym wiemy?

Niedziela Ogólnopolska 24/2019, str. 10-11

[ TEMATY ]

Trójca

©Renta Sedmkov – stock.adobe.com

Giovanni Maria Conti della Camera, „Trójca Święta” – fresk z kościoła Świętego Krzyża w Parmie

Giovanni Maria Conti della Camera, „Trójca Święta” – fresk z kościoła Świętego Krzyża w Parmie

„Drodzy bracia i siostry, obchodzimy dziś uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Cóż wam mogę powiedzieć o Trójcy? Hm... Jest Ona tajemnicą, wielką tajemnicą wiary. Amen”. To było najkrótsze kazanie, jakie usłyszałem kiedyś w młodości. Wiernych obecnych w kościele to zaskoczyło. Jednych pozytywnie, bo kazanie było wyjątkowo krótkie, inni byli zirytowani, gdyż nie zdążyli się jeszcze wygodnie usadowić w ławce. Wtedy przyszły mi do głowy pytania: Czy o Trójcy Świętej nie możemy nic powiedzieć? Dlaczego więc wyznajemy, że Bóg jest w Trójcy jedyny? Skąd o tym wiemy?

Mówienie o Trójcy nie jest rzeczą łatwą. Wyrażenie trójjedyności jest zawsze trudne do zrozumienia, gdyż według naszego naturalnego sposobu myślenia, trzy nigdy nie równa się jeden, jak i jeden nie równa się trzy. W przypadku nauki o Bogu nie chodzi jednak o matematyczno-logiczny problem, ale o sformułowanie prawdy wiary, której nie sposób zamknąć w granicach ludzkiej logiki. Chrześcijanie wyznają wiarę w jednego Boga w trzech Osobach. Dla wielu jednak to wyznanie nie ma większego znaczenia w życiowej praktyce. W świecie, w którym jest wiele „pomysłów na Boga”, my, chrześcijanie, powinniśmy pamiętać, że to nie my wymyślamy sobie Boga – my Go tylko odkrywamy i poznajemy, gdyż On sam zechciał do nas przyjść i pokazać nam siebie. Uczynił to zwłaszcza przez fakt wcielenia Syna Bożego. To dzięki Niemu wiemy, że Bóg jest wspólnotą trzech Osób, które żyją ze sobą w doskonałej jedności. „Nie wyznajemy trzech bogów – przypomina Katechizm Kościoła Katolickiego (253) – ale jednego Boga w trzech Osobach: «Trójcę współistotną». Osoby Boskie nie dzielą między siebie jedynej Boskości, ale każda z nich jest całym Bogiem: «Ojciec jest tym samym, co Syn, Syn tym samym, co Ojciec, Duch Święty tym samym, co Ojciec i Syn, to znaczy jednym Bogiem co do natury»”. Człowiek wiary nie wymyśla prawdy, lecz ją przyjmuje. Zastanawia się nad nią, podejmując wielowiekowe doświadczenie Kościoła, który wyjaśniał ją zawsze w świetle objawienia.
CZYTAJ DALEJ

Kard. Grech: cierpimy na zbiorową głuchotę!

2025-06-15 15:30

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Julia Saganiak

- Niezależnie od naszego narzekania na zanieczyszczenie hałasem, wolimy raczej słuchać hałasu, który nas rozbija, niż Boga, który nas powołuje – powiedział kard. Mario Grech w Restarzewie.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję