Spotkanie odbyło się w kościele św. Jana Sarkandra w święto Chrztu Pańskiego. Rozpoczęło się modlitewną adoracją żłobka. Po niej bp Piotr Greger odprawił Mszę św. koncelebrowaną z franciszkanami, w tym z asystentem regionalnym FZŚ o. Innocentym Kiełbasiewiczem i tutejszym proboszczem o. Zygmuntem Moćko. Modlono się w intencji żywych i zmarłych tercjarzy. W homilii biskup zauważył, że proroctwo, kapłaństwo i królestwo to trzy zasadnicze funkcje i obszary misji Syna Bożego, które są kontynuowane we wspólnocie Kościoła. W nawiązaniu do obchodzonego w tym dniu święta podkreślił, że chrzest stanowi wejście w trwały związek z Bogiem Ojcem jako Jego dzieci, z Jezusem – jako członkowie Jego mistycznego Ciała, z Duchem Świętym – jako Jego świątynią. Jednak zdarzają się rodzice, którzy zastanawiają się, dlaczego mają chrzcić swoje dzieci w wieku niemowlęcym – czy może lepiej byłoby zaczekać, aż dorosną i sami zdecydują o tym. Zdaniem hierarchy, wszystko zależy od tego, w jaki sposób rozumie się ten sakrament: jako dar, czy może jako ciężar. – Nie prosi się o pozwolenie danej osoby, gdy chodzi o ofiarowanie jej daru; a chrzest jest darem nowego życia: życia nadprzyrodzonego, zaczątkiem życia wiecznego, jest niezasłużonym darem danym człowiekowi przez Boga. Jeśli chrzest jest widziany tylko w kategoriach ciężaru, który bywa czasem trudnym do uniesienia, to trudno dostrzec tu jakikolwiek dar – wyjaśniał.
Na koniec przełożona regionalna FZŚ s. Jadwiga Kafka przypomniała, że w swoich działaniach tercjarze starają się naśladować św. Franciszka, a ta modlitwa pozwala im nabrać nowych sił na kolejny rok posługi. Wśród obecnych był również wójt gminy Brenna Jerzy Pilch, który życzył biskupowi i obecnym wiary, która daje siły na każdy dzień, nadziei, która rozjaśnia drogi ludzkiego życia, i miłości, która wszystko umacnia.
Wierni mogli podziwiać nowe witraże w kościele i monumentalną szopkę betlejemską – jedną z największych na terenie naszej diecezji, która zajmuje szerokość całego prezbiterium. Prócz postaci biblijnych znajdują się w niej postacie w strojach regionalnych, wizerunki franciszkanów czy obiekty ruchome. Co roku oglądają stajenkę nie tylko parafianie, ale i przyjezdni z dalszych stron.
Tak jak apostołowie jesteśmy w łodzi pośród burzy. Nowością, która nastała wraz z pandemią, nie jest burza, ale to, że jesteśmy jej świadomi i że z tego może zrodzić się modlitwa, wołanie do Boga: „Panie, ratuj nas!” Wskazuje na to o. Samuel Lauras, opat trapistów w Novym Dvorze w Czechach. W przededniu Pięćdziesiątnicy, przypomina, że Duch Św. może nas skłaniać do pięknych decyzji, wiernych i niespodziewanych, ale może też nas, dla naszego dobra, ogołocić.
O. Lauras choć wychował się w dużej rodzinie katolickiej w wieku 20 lat odszedł od wiary. Nawrócił się podczas wizyty w opactwie trapistów w Sept-Fons we Francji i tam już pozostał. Jako trapista zajął się wychowaniem młodych Czechów, którzy zgłaszali się do tego opactwa. Potem wyjechał w raz z nimi do Czech, by założyć nowy klasztor.
Dominikanki w Kłodzku podejmowały działalność wychowawczą, edukacyjną, katechetyczną, modlitewną i charytatywną.
Z końcem lipca Zgromadzenie Sióstr św. Dominika zakończy ponad 70-letnią obecność w Kłodzku.
O decyzji zamknięcia domu zakonnego poinformowała przełożona generalna s. Aleksandra Zaręba, tłumacząc ją koniecznością redukcji wspólnot w związku z coraz mniejszą liczbą powołań.
Wysyłając swych uczniów na misje, Jezus daje im szczegółowe wskazania, jak powinni postępować. Właśnie w ramach tzw. Mowy Misyjnej pojawia się nakaz: „Gdy do jakiego domu wejdziecie, mówcie: Pokój temu domowi” (Łk 10,5). Jaką treść podsuwał Jezus pod pojęcie „pokoju”? Zapewne w Ewangelii pisanej po grecku dopatrywać się można tu nie tylko myśli judaistycznej, a więc środowiska życia Jezusa, ale także konotacji greckich, a może nawet rzymskich.
Eirene, grecka bogini pokoju, przedstawiana była z rogiem obfitości, z którego rozdawała swe bogactwa. W niektórych wyobrażeniach towarzyszy jej Pluton symbolizujący dobrobyt, a stąd już niedaleko do utożsamienia pokoju ze spokojem. Zgoła inaczej ów pokój widzieli mieszkańcy Brytanii. Tacyt, w biografii swojego teścia Gnejusza Juliusza Agrykoli, zarządcy Brytanii w latach 77-84 po Chr., zamieścił mowę Kalgakusa, brytyjskiego dowódcy. Mówca niezbyt pochlebnie wypowiada się o Rzymianach: „Grabieżcy świata, kiedy im wszystko pustoszącym ziemi nie stało, przeszukują morze; chciwi, jeżeli nieprzyjaciel jest zamożny, żądni sławy, jeżeli jest biedny; ani Wschód, ani Zachód nie zdołałby ich nasycić; jedyni wśród wszystkich ludzi tak bogactw, jak i niedostatków z równą pożądają namiętnością. Grabić, mordować, porywać nazywają fałszywym mianem panowania, a skoro pustynię uczynią – pokoju” (Tacyt, Żywot Juliusza Agrykoli).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.