Uroczysty hymn otwierający List do Kolosan wysławia dzieło zbawienia dokonane z woli Ojca przez Syna (por. Kol 1, 12-20). Dzięki temu dziełu stało się możliwe nasze przejście ze strefy ciemności do królestwa światła. Hymn ten podkreśla Boską godność Chrystusa, Jego bezwzględne pierwszeństwo wobec wszelkich sił niebieskich i ziemskich, a także centralną rolę w historii zbawienia.
Ten niezwykle doniosły teologicznie tekst wiąże się nierozerwalnie z treścią listu do wspólnoty w Kolosach. Autor podkreśla udział wierzących w dziele odkupienia, które jest nie odległą teorią, ale radykalnie nowym kontekstem życia. Ten nowy kontekst domaga się nowego sposobu postępowania, na miarę otrzymanego daru. Sam Chrystus – zgodnie z zachętą zawartą w liście – ma się stać treścią codziennego życia wierzących we wszystkich jego wymiarach: rodzinnym, społecznym i duchowym. Zbawiciel jest Tym, który wskazuje właściwy cel i pomaga w jego ostatecznym osiągnięciu. Już pobieżne spojrzenie na tematykę listu uświadamia nam, że hymn staje się kluczem do zrozumienia całości, co więcej – rzuca światło na wszystkie wymiary chrześcijańskiej egzystencji jako życia pojednanego w pełni z Bogiem.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Jednym z kluczowych wyrażeń wspomnianego hymnu jest sformułowanie: „On jest Początkiem” (Kol 1, 18), któremu bliżej się przyjrzymy. Greckie słowo arche, użyte tutaj na określenie Chrystusa, oznacza nie tylko początek w sensie czasowym. Odnosi się ono również do pierwszeństwa w sensie panowania, priorytetu w sprawowaniu władzy. List do Kolosan uwidacznia fundamentalną różnicę między „władzami” – o charakterze zarówno ziemskim, jak i duchowym – a niepodważalną władzą Chrystusa, któremu jako jedynemu przysługuje cała jej pełnia. Chrystus – Początek jest fundamentem całej rzeczywistości, co przejawia się w sposób najdonioślejszy w momencie zmartwychwstania, gdy staje się On bramą wiodącą ku pełni życia w wieczności.
Chrystusowi przynależy absolutne pierwszeństwo ze względu na Jego udział w dziele stworzenia. „W Nim zostało wszystko stworzone” – z tej perspektywy jest On zarówno przeszłością, teraźniejszością, jak i przyszłością stworzenia. Wszystko, bez wyjątku, podlega zbawczej władzy Syna Bożego. Hymn prowadzi nas jednak dalej – do kluczowego elementu przekazu: Chrystus jest Początkiem przede wszystkim ze względu na dokonane dzieło odkupienia. Dzięki Niemu stworzenie może osiągnąć pełnię życia. Chodzi tutaj o fakt całkowicie nowego otwarcia, radykalnego przełomu w historii – pojednania między Bogiem a człowiekiem. Chrystus wskazuje jednocześnie ostateczny cel stworzenia: pełnię komunii z Bogiem. Syn Boży jest Początkiem, który pozwala zrozumieć zarówno dzieje człowieka w szerokim sensie, jak i indywidualną historię każdej i każdego z nas. Jako Początek stanowi jednocześnie najgłębszy sens tej historii, która dzięki Niemu wykracza poza ciasne ramy doczesności i staje się pomostem wiodącym ku wieczności.