W Zamku Królewskim w Warszawie wręczono nagrody Totus Tuus przyznawane przez Fundację Dzieło Nowego Tysiąclecia. Jednym z laureatów została Fundacja Gajusz z Łodzi.
Łódzcy nominaci do nagrody: przedstawiciele Zespołu Domowej Opieki Hospicyjnej; pani Tisa Żawrocka-Kwiatkowska, Fundacji Gajusz; Łukasz Głowacki z Antosiem, portal Maskacjusz.pl
Wyróżnienie dla działającej od 24 lat instytucji zostało przyznane w kategorii „Promocja godności człowieka”. Fundacja kierowana przez Tisę Żawrocką-Kwiatkowską została doceniona za „ewangeliczną afirmację życia dziecka z ciężką chorobą wykrytą przed urodzeniem, ofiarną opiekę paliatywną i hospicyjną okazywaną osieroconym niemowlętom oraz promowanie adopcji”. Statuetkę przedstawiającą anioła wzbijającego się do lotu odebrała prezes zarządu fundacji, która w przeszłości została uhonorowana m.in. Orderem Uśmiechu. Podczas swojego wystąpienia Żawrocka-Kwiatkowska wspomniała nie tylko o swoich podopiecznych (których jest ok. tysiąca), ale także o pracownikach, doceniając ich ogromne poświęcenie i zaangażowanie.
Fundacja Gajusz powstała, jak opisuje jej założycielka, pewnej zimowej nocy 1997 r., kiedy zrozpaczona matka, przebywając na pediatrycznym oddziale onkologicznym, zawarła „umowę” z „Siłą Najwyższą”. W zamian za ratunek dla jej siedmiomiesięcznego syna Gajusza, przyszła prezes fundacji obiecała założyć instytucję, która będzie pomagała małym, chorym pacjentom.
Kilka dni później odebrano wyniki małego Gajusza. Wszystkie prawidłowe. Jak pisze Żawrocka-Kwiatkowska na stronie internetowej fundacji: „lekarze do dziś nie wiedzą, czy to był cud”. Tak narodziła się Fundacja Gajusz, która prowadzi obecnie trzy hospicja dziecięce, Centrum Terapii i Pomocy Dziecku i Jego Rodzinie oraz Interwencyjny Ośrodek Preadopcyjny. Jej pracownicy realizują także programy wsparcia dla dzieci chorych na nowotwory oraz ich rodzeństwa, a także dla tych, które już pokonały raka. Swoim działaniem obejmuje cały region łódzki.
Nagrody Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia są przyznawane od 2000 r. Statuetki trafiają do osób i instytucji, które w swoim działaniu kierują się nauczaniem św. Jana Pawła II, a co za tym idzie – rozpowszechniają ideę cywilizacji miłości. Laureaci są wyłaniani w czterech kategoriach: osiągnięcia w dziedzinie kultury chrześcijańskiej, promocja godności człowieka, propagowanie nauczania świętego Jana Pawła II oraz Totus Tuus medialny im. bp. Jana Chrapka. Dodatkowo jest także przyznawana Nagroda Specjalna.
W tym roku, oprócz łódzkiej Fundacji Gajusz, uhonorowani zostali również: Stanisław Leszczyński (w kategorii kultura chrześcijańska) oraz inicjatywa krakowskiego środowiska akademickiego pn. Dni Jana Pawła II (za propagowanie nauczania papieża – Polaka). Medialnego Totusa otrzymał Przewodnik Katolicki za „ukazywanie orędzia chrześcijańskiego z nadzieją i otwartością potrzebną współczesnemu człowiekowi oraz inspirowanie krytycznej debaty w łonie Kościoła, w zgodzie z duchem Ewangelii”. Natomiast wśród nominowanych do nagrody z Łodzi znaleźli się również Zespół Domowej Opieki Hospicyjnej Łódzkiej Caritas oraz portal Maskacjusz.pl.
Dziękczynienie za Jana Pawła II, modlitwa w dzień i w nocy przez wstawiennictwo świętego o cud uzdrowienia dla świata i czekająca na pielgrzymów wystawa o jego życiu i papieskiej posłudze to elementy obchodów 15. rocznicy śmierci papieża z Polski w częstochowskim Sanktuarium. Jak sam mówił: „moje Totus Tuus wiąże się z Jasną Górą”.
Jan Paweł II nigdy nie ominął Częstochowy podczas pielgrzymek do Polski, a jego maryjna pobożność sprawiła, że Wizerunek Matki Bożej stał się znany na całym świecie.
Podziel się cytatem Tu pozostawił szereg wot, także tych osobistych, jak przestrzelony pas sutanny, złote serce oraz różaniec. - On do nas wciąż tu przemawia i pokazuje drogę - mówi przeor Jasnej Góry, o. Marian Waligóra.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout. W czasach napiętych terminarzy czy nadużywania social mediów, które trzymają nas w napięciu, a potem pozostawiają w stanie zbliżonym do stuporu lub depresji, to normalne. Bardzo potrzebujemy „świętego spokoju”. Nie zawsze jednak jest on ideałem ewangelicznym. Jeśli chcę zachować dobrostan, nie mogę odwracać głowy od ludzkiej krzywdy, która dzieje się na moich oczach. Nie wolno mi nie reagować, nawet wzburzeniem, gdy trzeba kogoś ostrzec przed niebezpieczeństwem, obronić przed agresorem czy zaangażować się w schwytanie złoczyńcy. Nie mogę wtedy powiedzieć: „to nie moja sprawa”, „od tego są inni”albo „co mnie to obchodzi”. To tchórzostwo. Tak rozumiany „święty spokój” jest nieprawością albo tolerancją zła. Jak mógłbym przymykać oko, gdyby ktoś popychał bliźniego na drogę upadku. Czy jest godziwe nieodezwanie się przy stole – dla zachowania pozytywnych wibracji – kiedy trzeba bronić ludzkiej i Bożej prawdy? Czy milczenie w sytuacji kpiny z dobra, altruizmu czy świętości jest godne chrześcijanina? Czy kumplowskie poklepywanie po ramieniu w imię „przyjaźni”, kiedy trzeba koledze zwrócić uwagę, upomnieć go lub nawet nim wstrząsnąć, uznamy za cnotę? Nawet kłótnia może być święta! Wszak istnieje święte wzburzenie. Jan Paweł II krzyczał do nas wniebogłosy, upominając się o świętość małżeństwa i rodziny oraz o ewangeliczne wychowanie potomstwa. Współczesna tresura, nakazująca tolerancję wszystkiego, wymaga sprzeciwu, czasem nawet konieczności narażenia się grupom uważającym się za wyrocznię. Jezus powiedział: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię (Łk 12, 49). To też Ewangelia. Myślę, że zdrowej niezgody na niecne postępki, zwłaszcza te wykonywane pod płaszczykiem „zbożnych” czynności czy „szczytnych celów”, uczy nas dzisiaj Mistrz z Nazaretu. Primum: zauważyć ten proces czający się we mnie. Secundum: być krytycznym wobec świata. W dzisiejszej Ewangelii Zbawiciel jest naprawdę zdenerwowany, widząc, co zrobiono z domem Jego Ojca. Nie używa gładkich słów i dyplomatycznych gestów. Zagrożona jest bowiem wielka wartość. Najważniejsza świątynia świata miała za cel ukazanie Oblicza Boga prawdziwego i przygotowanie do objawiania jeszcze wspanialszej świątyni, dosłownej obecności Boga wśród ludzi – Syna Bożego. Na skutek ludzkich kalkulacji stała się ona niemal jaskinią zbójców, po łacinie: spelunca latronum. Dlatego reakcja Syna Bożego musiała być aż tak radykalna. Jezusowy gest mówi: w tym miejscu absolutnie nie o to chodzi! „Świątynia to miejsce składania ofiar miłych Bogu. Pan Jezus złożył swojemu Przedwiecznemu Ojcu ofiarę miłości z samego siebie. Ta Jego miłość, w której wytrwał nawet w godzinie największej udręki, ogarnia nas wszystkich, poprzez kolejne pokolenia i każdego poszczególnie, kto się do Niego przybliża” (o. Jacek Salij). O to chodzi w autentycznym kulcie świątynnym.
Karol Nawrocki zapowiedział, że weźmie udział w tegorocznym Marszu Niepodległości w Warszawie. „W ubiegłych latach uczestniczyłem w nim jako prezes IPN, a tym roku pierwszy raz wezmę udział w jego obchodach jako prezydent”- napisał w artykule dla portalu „Wszystko co najważniejsze”.
W artykule pt. „Święto wolnych Polaków” prezydent zauważył, że „obchodzone 11 listopada Narodowe Święto Niepodległości, ustanowione na pamiątkę wydarzeń z 1918 roku, to jeden z ważniejszych dni w polskim kalendarzu”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
