Festiwal ma się dobrze, rozwija się, a zmiana patrona pozytywnie wpłynęła na jego postrzeganie – stwierdza Ewa Warta-Śmietana, pomysłodawczyni i dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Operetkowo-Musicalowego.
Jego jubileuszowa, dziesiąta edycja, pod honorowym patronatem Wiesława Ochmana, pozytywnie zapisała się zarówno w pamięci organizatorów, uczestników, jak i melomanów, którzy na uroczystej gali wypełnili po brzegi Filharmonię Krakowską.
Laureaci i wyróżnieni
– Na przesłuchania zgłosiło się 25 uczestników – informuje Ewa Warta--Śmietana, znana śpiewaczka, aktorka, reżyserka i scenarzystka. I dodaje, że młodych, utalentowanych artystów w ramach przesłuchań oceniało jury w składzie: Wiesław Ochman, Katarzyna Mackiewicz, Edyta Piasecka, Jan Ballarin, Jerzy Sobeńko i Małgorzata Ratajczak (juror honorowy).
Do ścisłego finału zakwalifikowało się dziewięcioro artystów, którzy wystąpili w koncercie galowym, zbierając zasłużone brawa i przyjmując gratulacje, nagrody oraz wyróżnienia. Przewodniczący jury, Wiesław Ochman odczytał protokół, z którego dowiedzieliśmy się, że dwa równorzędne wyróżnienia otrzymały: Sylwia Gorajek i Paulina Glinka, trzecie miejsce zajęła Sylwia Frączek (artystka otrzymała także nagrodę za najlepsze wykonanie czardasza), na drugim miejscu uplasowała się Paulina Janczaruk-Czarnecka, a najwyższą lokatę wyśpiewał Sławomir Naborczyk. Wręczono także liczne nagrody pozaregulaminowe, m.in. nagrodę imienia gwiazdy Operetki Krakowskiej, Barbary Barskiej-Feherpataky (ufundowaną przez jej córkę Sylwię Feherpataky). Artystom pogratulował Wiesław Ochman, który jednocześnie zaznaczył: – Pragnę podziękować pani Ewie Warcie-Śmietanie i osobom zaangażowanym, bo organizacja takiego konkursu wymagała nie 3-5 osób, ale 30, a ten mały zespół dokonał wielkich rzeczy.
Idea
W rozmowie z Niedzielą dyrektor zapewniła: – Festiwal ma się dobrze, rozwija się, a zmiana patrona pozytywnie wpłynęła na jego postrzeganie. Zaznaczyła, że kolejne instytucje zainteresowały się jedynym tego typu w Polsce wydarzeniem muzycznym, że wsparli je nowi sponsorzy. Zapytana o tegorocznych laureatów podkreśliła: – Na pewno zostali nagrodzeni najlepsi, którymi tym razem okazali się Polacy, co nas bardzo cieszy. Przypomniała, że w pierwotnym zamyśle konkurs miał pomóc utalentowanym, młodym, wykształconym polskim śpiewakom w starcie zawodowym. I zapewniła: – Wielu naszych laureatów podbija sceny polskie i międzynarodowe, np. Aleksandra Olczyk w listopadzie debiutowała na scenie Metropolitan Opera!
Patronat honorowy nad jubileuszową edycją objęli: Wojewoda Małopolski Łukasz Kmita, Marszałek Województwa Małopolskiego Witold Kozłowski, Prezydent Miasta Krakowa Jacek Majchrowski, Jerzy Lis – rektor AGH, ks. Dariusz Guziak – duszpasterz artystów i ks. inf. Jerzy Bryła – honorowy duszpasterz artystów.
W II części galowego koncertu świętowano 85. urodziny Wiesława Ochmana. Światowej sławy tenor operowy występował na największych scenach świata, współpracował z najwybitniejszymi dyrygentami, a swoją karierę rozpoczynał w Krakowie, będąc studentem AGH.
Zainteresowanie
Międzynarodowy Festiwal Operetkowo-Musicalowy, organizowany od 2002 r. przez Fundację Pomocy Artystom Polskim CZARDASZ, cieszy się zainteresowaniem młodych śpiewaków z różnych stron świata. W kolejnych edycjach uczestniczyli obok Polaków przedstawiciele m.in. Korei, Chin, Grecji, Ukrainy, Niemiec, Słowacji, Czech. Na stronie: konkurs.czardasz.org.pl więcej o organizatorach wydarzenia i jego uczestnikach.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout. W czasach napiętych terminarzy czy nadużywania social mediów, które trzymają nas w napięciu, a potem pozostawiają w stanie zbliżonym do stuporu lub depresji, to normalne. Bardzo potrzebujemy „świętego spokoju”. Nie zawsze jednak jest on ideałem ewangelicznym. Jeśli chcę zachować dobrostan, nie mogę odwracać głowy od ludzkiej krzywdy, która dzieje się na moich oczach. Nie wolno mi nie reagować, nawet wzburzeniem, gdy trzeba kogoś ostrzec przed niebezpieczeństwem, obronić przed agresorem czy zaangażować się w schwytanie złoczyńcy. Nie mogę wtedy powiedzieć: „to nie moja sprawa”, „od tego są inni”albo „co mnie to obchodzi”. To tchórzostwo. Tak rozumiany „święty spokój” jest nieprawością albo tolerancją zła. Jak mógłbym przymykać oko, gdyby ktoś popychał bliźniego na drogę upadku. Czy jest godziwe nieodezwanie się przy stole – dla zachowania pozytywnych wibracji – kiedy trzeba bronić ludzkiej i Bożej prawdy? Czy milczenie w sytuacji kpiny z dobra, altruizmu czy świętości jest godne chrześcijanina? Czy kumplowskie poklepywanie po ramieniu w imię „przyjaźni”, kiedy trzeba koledze zwrócić uwagę, upomnieć go lub nawet nim wstrząsnąć, uznamy za cnotę? Nawet kłótnia może być święta! Wszak istnieje święte wzburzenie. Jan Paweł II krzyczał do nas wniebogłosy, upominając się o świętość małżeństwa i rodziny oraz o ewangeliczne wychowanie potomstwa. Współczesna tresura, nakazująca tolerancję wszystkiego, wymaga sprzeciwu, czasem nawet konieczności narażenia się grupom uważającym się za wyrocznię. Jezus powiedział: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię (Łk 12, 49). To też Ewangelia. Myślę, że zdrowej niezgody na niecne postępki, zwłaszcza te wykonywane pod płaszczykiem „zbożnych” czynności czy „szczytnych celów”, uczy nas dzisiaj Mistrz z Nazaretu. Primum: zauważyć ten proces czający się we mnie. Secundum: być krytycznym wobec świata. W dzisiejszej Ewangelii Zbawiciel jest naprawdę zdenerwowany, widząc, co zrobiono z domem Jego Ojca. Nie używa gładkich słów i dyplomatycznych gestów. Zagrożona jest bowiem wielka wartość. Najważniejsza świątynia świata miała za cel ukazanie Oblicza Boga prawdziwego i przygotowanie do objawiania jeszcze wspanialszej świątyni, dosłownej obecności Boga wśród ludzi – Syna Bożego. Na skutek ludzkich kalkulacji stała się ona niemal jaskinią zbójców, po łacinie: spelunca latronum. Dlatego reakcja Syna Bożego musiała być aż tak radykalna. Jezusowy gest mówi: w tym miejscu absolutnie nie o to chodzi! „Świątynia to miejsce składania ofiar miłych Bogu. Pan Jezus złożył swojemu Przedwiecznemu Ojcu ofiarę miłości z samego siebie. Ta Jego miłość, w której wytrwał nawet w godzinie największej udręki, ogarnia nas wszystkich, poprzez kolejne pokolenia i każdego poszczególnie, kto się do Niego przybliża” (o. Jacek Salij). O to chodzi w autentycznym kulcie świątynnym.
W Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi odbył się kolejny zjazd Ekumenicznej Szkoły Biblijnej. Wykłady wygłosili kard. Grzegorz Ryś, prof. Kalina Wojciechowska oraz ks. Artur Aleksiejuk.
Modlitwę rozpoczynającą dzisiejsze wykłady poprowadził Pastor Leszek Wakuła z Kościoła Chrześcijan Baptystów w Łodzi.
– Odwoływanie się do Ducha Świętego jest koniecznością życia dla każdego człowieka bez wyjątku. Bez Niego nikt nie może wyznać wiary w Chrystusa – tymi słowami metropolita częstochowski abp Wacław Depo przywitał młodych, którzy wraz z rodzinami zgromadzili się 8 listopada 2025 r. na uroczystości bierzmowania w parafii św. Wojciecha w Zawierciu-Bzowie.
Wydarzenie miało podwójny charakter. Oprócz przyjęcia sakramentu bierzmowania wierni uczestniczyli w nabożeństwie przebłagania za profanację krzyża na pobliskiej Górze Rzędowej. Jak podkreślił ks. Dariusz Mielczarek, proboszcz parafii, celem modlitwy było nie tylko przeproszenie za ten czyn, lecz także wzbudzenie wierności krzyżowi i wdzięczności za dar odkupienia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
