Legioniści Maryi mają obowiązek zmieniać świat, by był bardziej ludzki i bardziej Boży, by stawał się świątynią Bożej chwały – przypomniała prezydent sosnowieckiej Kurii LM s. Stanisława Dramińska.
W kościele parafialnym Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana w Sosnowcu, 15 kwietnia, odbył się Acies (czyli zgromadzenie) wspólnoty Legionu Maryi. Mszy św. przewodniczył ks. prał. Andrzej Cieślik. Z Katowic przybył pełniący funkcję kierownika duchowego Komicjum LM od 1990 r. ks. Bernard Jośko, sosnowiecką Kurię LM reprezentowali: proboszcz parafii ks. Ryszard Pietrzak, a także ks. Andrzej Jasiński z parafii Miłosierdzia Bożego w Sosnowcu. Organizatorem była Kuria Legionu Maryi pw. Matki Bożej Anielskiej w diecezji sosnowieckiej. Po Mszy św. uczestnicy udali się na agapę.
Legion jest katolickim ruchem apostolstwa świeckich, działającym pod duchowym przewodnictwem kapłanów. Na uwagę zasługuje fakt, że powstał on 44 lata przed ogłoszeniem soborowego Dekretu o apostolstwie świeckich. Członkami Legionu Maryi są osoby świeckie, które realizują Chrystusowy nakaz „głoszenia Ewangelii wszelkiemu stworzeniu”. Włączają się one w prace Kościoła, dając wyraz temu, że Kościół to nie tylko hierarchia, lecz także wszyscy wierni. Formacji w duchu legionowej świętości służą cotygodniowe zebrania. Patronką ruchu jest Maryja Niepokalana. Członkiem Legionu Maryi może być każdy, kto świadomy jest swojego miejsca w Kościele katolickim, niezależnie od wieku, wykształcenia, wykonywanego zawodu czy wiedzy religijnej.
W Polsce Legion Maryi zapoczątkował działalność w 1948 r. Pod opieką Zwycięskiej Królowej Różańca Świętego powstały prezydia w Lublinie, Warszawie i Krakowie. Do Katowic przywiozła go Anna Coreth. W 1979 r., przy poparciu bp. Herberta Bednorza i ówczesnego proboszcza ks. Damiana Zimonia, powstało pierwsze prezydium przy parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach. Pierwsze prezydium w diecezji sosnowieckiej powstało w parafii Miłosierdzia Bożego w Sosnowcu w 1993 r. Wspólnoty Legionu Maryi znajdują się obecnie także w dwóch sosnowieckich parafiach: Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana oraz św. Barbary.
– To podniosłe wydarzenie wyraża jedność z Maryją i zawierzenie Jej swojego życia, a także odnowienie legionowej deklaracji wierności, podczas której legioniści odnawiają osobisty akt poświęcenia się Matce Bożej, wypowiadając słowa: „Jestem całkowicie Twój, moja Królowo, moja Matko i wszystko co posiadam jest Twoje”. Legioniści Maryi czują się uczniami Jezusa. Mają obowiązek zmieniać świat, by był bardziej ludzki i bardziej Boży, by stawał się świątynią Bożej chwały. Aby to uczynić, powinni najpierw sami żyć uczciwie i po Bożemu. Prowadzeniu takiego życia służy formacja, za którą odpowiadają kierownicy duchowi poszczególnych prezydiów – wyjaśniła prezydent sosnowieckiej kurii LM s. Stanisława Dramińska.
Oprócz uczestniczenia w cotygodniowych spotkaniach pogłębiających wiarę, członkowie LM są zachęceni do oddawania się Maryi według duchowości św. Ludwika de Montforta, biorą udział w corocznych rekolekcjach zamkniętych oraz zobowiązują się do codziennego odmawiania Kateny Legionu – modlitwy do Najświętszej Maryi Panny, która jest węzłem zjednoczenia z Nią. Charyzmatem Legionu Maryi jest prowadzenie ewangelizacji misyjnej, nade wszystko wśród mieszkańców swojej parafii.
Dla legionistów Maryi pielgrzymowanie do sanktuarium w Radecznicy stało się tradycją.
Już po raz siódmy, 29 maja, członkowie Legionu Maryi przybyli z całej diecezji, by w roku 120. rocznicy urodzin i 40. rocznicy śmierci czcigodnego sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego, modlić się o obfite owoce jego beatyfikacji.
Słowo "wigilia" pochodzi od łacińskiego wyrazu "vigilare" i
oznacza czuwanie.
Starożytni rzymianie wigiliami nazywali godziny "straży"
nocnej. Nazwa ta przyjęła się w chrześcijaństwie na określanie nabożeństw
odprawianych nocną porą w przeddzień uroczystych świąt. Po Wniebowstąpieniu
Chrystusa Pana w każdą rocznicę Jego Zmartwychwstania apostołowie
noc poprzedzającą tę uroczystość spędzali na wspólnym modlitewnym
czuwaniu (por. S. Hieronim, Commentarium in Matheum 4,25). Z czasem
zaczęto także i inne uroczystości i wspomnienia męczenników poprzedzać
modlitewnym czuwaniem. Nabożeństwo składało się z czytania Pisma
Świętego, śpiewu psalmów i modlitwy (często kończyło się agapą).
Wigilia Bożego Narodzenia zajmuje szczególne miejsce
między innymi wigiliami w ciągu roku. Jest to wigilia wyjątkowa i
uprzywilejowana. Jeżeli jakakolwiek inna wigilia przed świętem wypadnie
w niedzielę, wtedy uprzedza się jej obchód w sobotę. Wigilia przed
Bożym Narodzeniem nie podlega tej regule i obchodzi się ją zawsze
24 grudnia bez względu, w jaki dzień wypadnie. Nawet IV niedziela
Adwentu musi jej ustąpić, mimo że należy do niedziel uprzywilejowanych
tego okresu.
Wieczór wigilijny w tradycji polskiej jest najbardziej
uroczystym i rodzinnym spotkaniem. W Polsce wigilia Bożego Narodzenia
w takiej formie jak dziś jest obchodzona od XVIII w. Wieczerza wigilijna
ma charakter sakralny. Stół nakrywa się białym obrusem. Na pamiątkę
narodzenia się Chrystusa w żłóbku pod obrus
kładzie się siano. Na środku stołu zapala się świecę, która
symbolizuje Chrystusa, prawdziwą światłość (por. J 8,12). Można też
umieścić obok mały żłóbek z Dzieciątkiem Jezus. Przy stole tradycyjnie
jedno miejsce zostawia się wolne. Jest ono przeznaczone dla gościa,
który w ten wieczór mógłby się przypadkowo zjawić. Zgodnie z polskim
zwyczajem obowiązuje w tym dniu post. Także w czasie wieczerzy wigilijnej
spożywa się potrawy postne w liczbie od trzech do dwunastu. Na pamiątkę
gwiazdy, która ukazała się nad grotą betlejemską, wieczerzę wigilijną
rozpoczyna się "gdy ukaże się pierwsza gwiazda na niebie".
Wieczerzę wigilijną rozpoczyna ojciec rodziny lub najstarszy
jej członek odmówieniem wspólnej modlitwy (może być nią pacierz).
Następnie można przeczytać fragment Ewangelii św. Łukasza (rozdział
2, wiersz od 1. do 8.). Spożywanie wieczerzy poprzedza wzajemne dzielenie
się opłatkiem, połączone ze składaniem sobie życzeń. Przy okazji
wszyscy przepraszają się wzajemnie i darują sobie urazy.
Zwyczaj dzielenia się opłatkiem w czasie wieczerzy wigilijnej
wywodzi się z eulogiów chrześcijańskich. Sama zaś wieczerza żywo
przypomina nam dawne agapy, czyli wspólne uczty organizowane przez
chrześcijan pierwszych wieków. Eulogia były to cząstki chleba tylko
poświęcane, a nie konsekrowane. Dawano je tym, którzy nie przystępowali
do Komunii św. Można je było zabierać również do domu. Zwyczaj ten
znany był już w III w. i praktykowany jest do dziś w Kościele Wschodnim.
W Kościele Zachodnim był w powszechnym użyciu w VI/VII w.
Po spożyciu wieczerzy wzajemnie obdarowujemy się upominkami,
co w szczególny sposób raduje dzieci. Świąteczny nastrój tego wieczoru
może wypełnić wspólny śpiew kolęd i pastorałek. W ten sposób szybko
upłynie czas oczekiwania na Pasterkę. W świątyni wspólnie z innymi
znów zaśpiewamy: Bóg się rodzi, moc truchleje...
Jeszcze raz uświadomimy sobie i przeżyjemy prawdę wiary,
że w Jezusie Chrystusie, Bogu, który stał się człowiekiem, wszyscy
ludzie stają się rodziną. Winna to być rodzina, w której wszyscy
się kochają i wzajemnie sobie służą. Tak oto raz w roku, w ciągu
zaledwie paru godzin uświadamiamy sobie polskim zwyczajem wieczerzy
wigilijnej Bożego Narodzenia, jakim wprost "rajem" tu, na ziemi,
mogło by być nasze życie, gdyby prawa tego wieczoru rządziły nami
zawsze.
- Minęło 2000 lat minęło od narodzin Jezusa, a powszechne jest przekonanie i wiara, że pokój możesz
narzucić siłą na swoich warunkach! A Jezus mówi: nie narzucisz pokoju siłą! - mówił kard. Ryś.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1734956640.jpg)
_1733754438.jpg)
