Dzięki staraniom Stowarzyszenia Wspierania Małżeństw Niepłodnych „Abraham i Sara” w niedzielę 17 listopada odbędzie się III Dzień Modlitw o Dar Potomstwa. W tym dniu w sanktuarium św. Jana Pawła II na Białych Morzach w Krakowie zostanie odprawiona Msza św. w intencji małżeństw starających się o potomstwo, a potem będzie miała miejsce krótka konferencja dla uczestników spotkania.
Wsparcie
Ale do modlitwy w intencji małżeństw, które doświadczają problemów z płodnością, stowarzyszenie zaprasza cały Kościół, w tym szczególnie wspólnoty parafialne. – Chcemy dać tym parom wsparcie, którego bardzo potrzebują – wyjaśnia wiceprezes Stowarzyszenia „Abraham i Sara” Izabela Salata. I zaznacza: – Niepłodność jest bardzo trudnym doświadczeniem dla małżonków, powoduje stres, obniża poczucie własnej wartości, zwiększa ryzyko konfliktów, a nawet rozwodów. Dodatkowo leczenie niepłodności wymaga wielu wyrzeczeń i wiąże się z dylematami moralnymi. Małżonkom jest łatwiej przeżywać ten czas, jeśli ufają Bogu, jednak ogromne pragnienie dziecka utrudnia to zawierzenie. Ból tych par jest niezauważany, bo są młodzi, a sami o swoim cierpieniu często nie chcą mówić. Tymczasem w każdej parafii są to dziesiątki małżeństw. To, co każdy z nas może im dać, to nasza modlitwa.
Dzięki współpracy z Duszpasterstwem Rodzin AK do wszystkich parafii naszej archidiecezji zostały wysłane komplety materiałów, które pomogą przygotować modlitwę o dar potomstwa, są one także dostępne na stronie: AbrahamiSara.pl. – Na plakatach jest pozostawione miejsce na wpisanie informacji, kiedy taka modlitwa odbędzie się w parafii, zgodnie z decyzją proboszcza – wyjaśnia Izabela Salata. I zaprasza do podjęcia tej inicjatywy.
Czas oczekiwania
Modlitwa w intencji par doświadczających problemów z płodnością nie przez przypadek jest organizowana na kilka dni przed Bożym Narodzeniem. – Adwent kojarzy się z czasem oczekiwania – zauważa pani wiceprezes i podkreśla: – Dla tych par oczekiwanie na potomstwo to czasem kilka miesięcy, ale niekiedy nawet 5 czy 10 lat. Pan Jezus, który się rodzi w Betlejem, jest dla nich nadzieją. Lecz święta są jednocześnie dla tych par czasem szczególnie trudnym. Bliscy w dobrej wierze życzą małżonkom dzieciątka, tymczasem ich te słowa ranią, bo po raz kolejny przypominają im, że nie mają dzieci. Rodziny często nie rozumieją ich reakcji – smutku, łez lub złości, które wydają się im przesadne. Tymczasem wynika to z wrażliwości i cierpienia.
Podczas zeszłorocznego Dnia Modlitw o Dar Potomstwa ks. Mirosław Czapla, opiekujący się Duszpasterstwem Małżeństw Niepłodnych, przypomniał w homilii, że problem niepłodności dotyka dzisiaj co szóste małżeństwo w Polsce. Zaznaczył: – Po ludzku i po Bożemu wszystko się powinno ułożyć, ale czasem się nie układa. Sakramentalni małżonkowie mogą czuć się trochę zawiedzeni, żyją bowiem w zgodzie z naturą, w stanie łaski uświęcającej, a jednak nie pojawia się ta upragniona wiadomość o poczęciu dzieciątka. Przekonywał, że małżonkowie, mający problem z poczęciem dziecka, czekają na wsparcie, na ciepłe słowa, na życzliwość.
Idea
– Pan Jezus troszczył się o chorych, cierpiących, słabych, a niepłodni są szczególnym przykładem takich osób – przekonuje p. Izabela i dodaje: – Myślę, że Jezus chciałby, abyśmy nie tylko w czasie adwentowo-świątecznym otaczali modlitwą właśnie ich.
Wdowy, które otrzymały błogosławieństwo, wspólnie z bp Chrząszczem i kapłanami sprawującymi Mszę św. w ich intencji
Kościół potrzebuje waszego świadectwa – apelował bp Robert Chrząszcz.
We wspomnienie Ignacego Antiocheńskiego zebrani w kościele św. Marka w Krakowie byli świadkami błogosławieństwa wdów, które zdecydowały się poświęcić swe życie Panu Bogu. Uczestniczących w uroczystości powitał ks. Kazimierz Skwierawski, duszpasterz wdów konsekrowanych w archidiecezji krakowskiej.
7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.
Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie.
W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację.
W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu.
Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn.
Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską.
Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich.
Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania.
Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania.
Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego.
Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
W. Brytania/ Służby medyczne: 21 osób rannych po incydencie na lotnisku Heathrow
2025-12-07 13:50
PAP
ChiccoDodiFC/pl.fotolia.com
Londyńskie pogotowie ratunkowe podało, że 21 osób zostało rannych, w tym pięć trafiło do szpitala, po tym jak w niedzielę rano na lotnisku Londyn Heathrow doszło do użycia prawdopodobnie gazu pieprzowego. Policja zatrzymała jednego mężczyznę. Trwa obława na trzy inne osoby.
Służby ratunkowe poinformowały, że udzieliły pomocy medycznej na wielopoziomowym parkingu na terminalu 3, łącznie 21 osobom, a pięć z nich wymagało opieki szpitalnej. Wcześniej policja podała, że obrażenia odniesione przez poszkodowanych najprawdopodobniej nie zagrażają ich życiu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
