Pierwszym świadkiem Zmartwychwstania była Maria Magdalena, która początkowo pomyliła Jezusa ze zwykłym ogrodnikiem. Przy grobie dwaj aniołowie w bieli „rzekli do niej: Niewiasto, czemu płaczesz? Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono». Naraz zobaczyła człowieka, który rzekł: «Noli me tengere» – i poznała Mistrza. Biegnąc powiadomiła Piotra i umiłowanego ucznia”. Osobliwą kapliczkę „Chrystusa Ogrodnika” znajdziemy przy wyjeździe z Łańcuta do Rzeszowa przy drodze E-4 obok starych koszar wojskowych. Natomiast obrazy św. Marii Magdaleny, jak również scenę „Zmartychwstania”, można oglądać w kościółku w Malawie.
Z kolei św. Łukasz informuje, że Zmartwychwstały ukazał się dwóm uczniom na drodze do Emaus, a jednym z nich był Kleofas. Ucztę w Emaus przedstawia obraz z kościoła parafialnego w Niebylcu. Jak pisze natomiast św. Teresa w XVI wieku, „zaraz w chwili Zmartwychwstania swego ukazał się swej Matce, bo już prawie upadała pod nawałem swego męczeństwa. Duszę miała na wskroś mieczem boleści przeszytą, że nawet ujrzawszy Jego, nie od razu mogła przyjść do siebie i tą radością się cieszyć” – tę scenę przedstawia polichromia w Binarowej. Święty Marek napisze, iż po upływie szabatu oprócz Marii Magdaleny, Maria Jakubowa i Maria Salome nakupiły wonności, żeby pójść do grobu namaścić ciało. Weszły do grobu i ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę i bardzo się przestraszyły. Lecz on rzekł do nich. „Nie bójcie się! Szukacie Ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu”. Malowidło „Trzech Marii” znajdziemy w sanktuarium Ojców Bernardynów w Leżajsku.
Świadkami Zmartwychwstania byli także żołnierze rzymscy, których Piłat kazał postawić przed grobem w obawie przed kradzieżą ciała – widzimy to na polichromii z Binarowej. Po ośmiu dniach, kiedy uczniowie byli wewnątrz domu, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: „Pokój wam!”. Następnie rzekł do Tomasza: „Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Rękę włóż do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!”. Z kolei nad Morzem Tyberiadzkim ukazał się Szymonowi, Tomaszowi, Natanaelowi z Kany Galilejskiej, synom Zebedeusza oraz dwóm innym uczniom… Obraz ze św. Tomaszem znajdziemy w Muzeum Etnograficznym w Rzeszowie.
Ryszard Sziler mieszka w Kolbuszowej. Z wykształcenia polonista, ale z zamiłowania artysta malarz i rzeźbiarz.
O swojej twórczości i źródłach natchnienia Ryszard Sziler opowiada barwnie i ze świadomością, że sztuka może poprowadzić ku wyżynom wiary.
Obrazy o tematyce sakralnej malował od dawna. Najbardziej inspirujące były i są dla niego ikony. Był w bardzo silnej depresji, przeżywał wyjątkowo trudne chwile. Praca nad ikonami uzdrowiła go. Tak, to naprawdę było uzdrowienie. Powiedział wtedy lekarzowi, że rezygnuje z renty, bo jest człowiekiem zdrowym. Wywołał tym ogromne zdziwienie.
Ołtarz św. Klary w bazylice pod jej wezwaniem w Asyżu
11 sierpnia Kościół wspomina św. Klarę z Asyżu, która jako bardzo młoda dziewczyna, poruszona przykładem Franciszka, opuściła dom rodzinny, by pójść za nim. Założycielka klarysek jest patronką telewizji. Trzydzieści lat po jej śmierci, w 1283 roku, jej życie zostało przedstawione na tablicy malarskiej przeznaczonej dla bazyliki jej imienia w miasteczku w Umbrii.
Specjalizująca się w biografii świętej Klary siostra Maria Chiara Riva mówi: „Życie Klary jest całkowicie ukierunkowane na nadzieję, temat Jubileuszu. Jej pragnienie pełni życia wciąż pociąga wielu młodych”. To klucz do odczytania i zrozumienia życia Klary z Asyżu, uchwycenia siły i nowoczesności jej wyboru drogi życiowej. „Ołtarz św. Klary”, przechowywany wraz z jej doczesnymi szczątkami w bazylice jej imienia w umbryjskim mieście, przedstawia w kilku, lecz znaczących obrazach najważniejsze momenty ludzkiej i duchowej historii tej niezwykłej kobiety. W wieku zaledwie osiemnastu lat Klara nie zawahała się uciec z domu rodzinnego, by pójść za Franciszkiem i jego towarzyszami, dając początek formie życia chrześcijańskiego, która do dziś fascynuje, przyciąga i skłania do refleksji.
- Miłość Boga i człowieka, której symbolem jest Chrystusowy krzyż, potrafi jeszcze bardziej wzmóc poczucie odpowiedzialności za siebie, za los młodzieży i dzieci całego polskiego narodu – mówił abp Marek Jędraszewski na zakończenie 45. Pieszej Pielgrzymki Krakowskiej na Jasną Górę.
Arcybiskupa i wszystkich pątników krakowskiej pielgrzymki na Jasnej Górze powitał przeor, o. Samuel Pacholski OSPPE. Podziękował za trud pielgrzymowania i publiczne świadectwo wiary. – Niech czas pielgrzymowania i czas Eucharystii sprawowanej tu na Jasnej Górze przyniesie błogosławione owoce w Waszym życiu. Niech ten czas umocni Was do dawania świadectwa wiary w środowiskach, w których żyjecie, uczycie się, studiujecie, pracujecie. Obyście się zawsze jawili jako źródła światła w świecie, w tym świecie, który odrzuca Boga i Jego moralną naukę. Niech Wasze życie, drodzy pielgrzymi, będzie zawsze pełne Bożego pokoju, niech będzie błogosławione – życzył o. Pacholski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
