W Wigilię Bożego Narodzenia papież Franciszek uroczystym otwarciem Drzwi Świętych w Bazylice św. Piotra rozpoczął Rok Jubileuszowy, który potrwa do 6 stycznia 2026 r. W Niedzielę Świętej Rodziny natomiast odbyło się otwarcie Roku Świętego we wszystkich kościołach katedralnych na świecie. Także w Tarnowie.
Uroczystość rozpoczęła się modlitwą przy szopce obok bazyliki, po czym uczestnicy: duchowni z całej diecezji, siostry zakonne, alumni i świeccy przeszli w procesji do katedry.
W homilii bp Jeż zachęcał, aby Rok Jubileuszowy był czasem ponownego odkrycia wartości spowiedzi i osobistego przyjęcia Bożego przebaczenia. – Jubileusz to czas pomyślny dla nawrócenia; to czas, w którym Bóg ofiarowuje nam jeszcze jedną możliwość skruchy, nawrócenia i łaski przebaczenia grzechów – podkreślił i przypomniał, że w bulli Spes non confundit papież Franciszek zachęca, by nie rezygnować ze spowiedzi, ale odkrywać na nowo piękno sakramentu uzdrowienia i radości, piękno przebaczenia grzechów!
Biskup Jeż zwrócił uwagę, że sakramentalne pojednanie stanowi decydujący, istotny i niezbędny krok na drodze wiary każdego człowieka. Nauczał: – Wtedy bowiem pozwalamy Bogu zniszczyć nasze grzechy, uleczyć serca, podnieść nas i objąć, abyśmy poznali Jego czułe i współczujące oblicze. Łaska otrzymywana w sakramencie pokuty i pojednania pomaga nam patrzeć z nadzieją w przyszłość.
Reklama
W tym roku będziemy wiele słyszeć o nadziei. Biskup Jeż podkreślił w homilii, że w obliczu wojen, konfliktów tym bardziej potrzeba nam chrześcijańskiej nadziei, która nigdy nie zawodzi: – Chrześcijańska nadzieja nie ustępuje w obliczu trudności; ona opiera się na wierze i karmi się Bożą miłością, a tym samym pozwala iść w życiu naprzód. Chrześcijańska nadzieja nigdy nie rozczarowuje, gdyż opiera się na pewności, że nic i nikt nigdy nie będzie nas w stanie oddzielić od miłości Chrystusowej. Bóg potrafi pisać prosto nawet po krzywych liniach ludzkiego życia. Musimy podtrzymywać płomień nadziei, która została nam dana, i czynić wszystko, ażeby móc patrzeć w przyszłość z otwartą duszą, ufnym sercem oraz dalekosiężnym myśleniem – dodał.
Kościoły jubileuszowe
W diecezji tarnowskiej zostały ustanowione następujące kościoły jubileuszowe: bazyliki mniejsze – św. Mikołaja w Bochni, św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Grybowie, Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej, św. Mateusza w Mielcu, św. Małgorzaty w Nowym Sączu, św. Marii Magdaleny i św. Stanisława BM w Szczepanowie, Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w katedrze w Tarnowie, Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Tuchowie, a także kościoły – Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej w Dąbrowie Tarnowskiej, św. Jadwigi Śląskiej w Dębicy, Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła i św. Jakuba Apostoła w Brzesku, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krynicy-Zdroju, św. Wojciecha w Szczawnicy.
Za nawiedzenie jednego z wymienionych kościołów, połączone z chwilą adoracji eucharystycznej lub pobożnym rozmyślaniem i odmówieniem modlitwy Ojcze nasz, Wyznania wiary oraz modlitwy do Najświętszej Maryi Panny, wierni mogą otrzymać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami. Wierni, którzy z ważnych powodów nie mogą nawiedzić kościołów jubileuszowych, mogą uzyskać odpust na tych samych warunkach, jeśli odmówią we własnym domu lub w miejscu swego przebywania modlitwę Ojcze nasz, Wyznanie wiary oraz inne modlitwy zgodne z intencjami Roku Świętego i ofiarują wraz z nimi swoje cierpienia lub życiowe trudności.
Obchody Roku Jubileuszowego 2025 w Rzymie rozpoczęły się od Jubileuszu świata mediów, dziennikarstwa i komunikacji. Odbył się w dniach 24 - 26 stycznia i był pierwszym z głównych wydarzeń Roku Świętego. O tym ważnym wydarzeniu Włodzimierz Rędzioch rozmawiał z Paolo Ruffinim, prefektem Dykasterii ds. Komunikacji.
Iwo Hélory żył w latach 1253 -1303 we Francji, w Bretanii. Urodził się w Kermartin, w pobliżu Tréguier. Po ukończeniu 14. roku życia studiował w Paryżu na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, później na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii, a w Orleanie na Wydziale Prawa Cywilnego.
Po trwających 10 lat studiach powrócił do rodzinnej Bretanii. Do 30. roku życia pozostawał - jako człowiek świecki - na stanowisku oficjała diecezjalnego w Rennes, sprawując w imieniu biskupa funkcje sędziowskie. Zasłynął jako człowiek sprawiedliwy i nieprzekupny, obrońca interesów biedaków, za których nieraz sam opłacał koszty postępowania, a także - jako doskonały mediator w sporach.
Później poszedł za głosem powołania i po przyjęciu święceń kapłańskich skupił się na pracy w przydzielonej mu parafii. Biskup powierzył mu niewielką parafię Trédrez, a po roku 1293 nieco większą - Louannec. Iwo od razu zjednał sobie parafian, dając przykład ubóstwa i modlitwy. W czasach, kiedy kapłani obowiązani byli odprawiać Mszę św. tylko w niedziele i święta, Iwo czynił to codziennie, niezależnie od tego, gdzie się znajdował. Często, chcąc pogodzić zwaśnionych, zanim zajął się sprawą jako sędzia, odprawiał w ich intencji Mszę św. - po niej serca skłóconych w jakiś cudowny sposób ulegały przemianie i jednali się bez rozprawy. Nadal chętnie służył wiedzą prawniczą wszystkim potrzebującym, sam żyjąc bardzo skromnie. Był doskonałym kaznodzieją. Iwo Hélory zmarł 19 maja 1303 r. W 1347 r. papież Klemens VI ogłosił go świętym. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci i bardzo szybko rozprzestrzenił się poza granice Bretanii. Kościoły i kaplice jemu dedykowane zbudowano m.in. w Paryżu i w Rzymie. Wiele wydziałów prawa i uniwersytetów obrało go za patrona, m.in. w Nantes, Bazylei, Fryburgu, Wittenberdze, Salamance i Louvain. Został pochowany w Treguier we Francji, które jest odtąd miejscem corocznych pielgrzymek adwokatów w dniu 19 maja.
Warto też dodać, że do Polski kult św. Iwona dotarł stosunkowo wcześnie. Już 25 lat po jego kanonizacji, w 1372 r. jeden z kanoników wrocławskiej kolegiaty św. Idziego, Bertold, ze swej pielgrzymki do Tréguier przywiózł relikwie świętego. Umieszczono je w jednym z bocznych ołtarzy kościoła św. Idziego. Również po relikwie św. Iwona pojechał opat Kanoników Regularnych Henricus Gallici. Na jego koszt do budującego się wówczas kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku dobudowano kaplicę św. Iwona, w której umieszczono ołtarzyk szafkowy z relikwiami. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów, w przeciwieństwie do kultu, który, przerwany na początku XIX wieku, ożył w 1981 r. Od tego czasu w każdą pierwszą sobotę miesiąca w kaplicy św. Iwona zbierają się prawnicy wrocławscy na Mszy św. specjalnie dla nich sprawowanej.
Drugim ważnym miejscem kultu św. Iwona w Polsce jest Iwonicz Zdrój, gdzie znajduje się jedyny w Polsce, jak się wydaje, kościół pw. św. Iwona, z przepiękną rzeźbioną w drewnie lipowym statuą Świętego.
Warto też wspomnieć o zakładanych w XVII i XVIII wieku bractwach św. Iwona, gromadzących w swych szeregach środowiska prawnicze, a mających przyczynić się do ich odnowy moralnej. Bractwa te istniały przede wszystkim w miastach, gdzie zbierał się Trybunał Koronny: w Piotrkowie Trybunalskim (zał. w 1726 r.) i w Lublinie (1743 r.). W obydwu do dziś zachowały się obrazy przedstawiające Świętego: w Piotrkowie - w kościele Ojców Jezuitów, w Lublinie - w kościele parafialnym pw. Nawrócenia św. Pawła. Istniały też bractwa w Przemyślu (XVII w.), prawdopodobnie w Krakowie (zachował się XVIII-wieczny obraz św. Iwona w zakrystii kościoła Ojców Pijarów), w Warszawie i we Lwowie. W diecezji krakowskiej czczono św. Iwona w Nowym Korczynie (w 1715 r. w kościele Ojców Franciszkanów konsekrowano ołtarz św. Iwona) oraz w Nowym Sączu, w kręgach związanych z Bractwem Przemienienia Pańskiego.
Natomiast we Wrocławiu, w kaplicy kościoła pw. Najświętszej Marii Panny na Piasku, znajduje się witraż wyobrażający św. Iwo. Został on ufundowany w 1996 r. przez adwokatów dolnośląskich z okazji 50-lecia tamtejszej adwokatury.
Leon XIV przyjął przedstawicieli niekatolickich Kościołów i wspólnot kościelnych, a także religii niechrześcijańskich, którzy wczoraj wzięli udział w inauguracji jego pontyfikatu. Podkreślił, że dążenie do widzialnej jedności chrześcijan, opartej na wierności Jezusowi, jest dla niego priorytetem. Zwracając się do niechrześcijan, przyznał, że religie mogą przyczynić się do pokoju, jeśli będą wolne od ideologicznych i politycznych uwarunkowań.
Zwracając się do przedstawicieli wyznań chrześcijańskich Leon XIV przypomniał, że jego wybór na Stolicę Piotrową zbiega się w czasie z 1700. rocznicą Soboru Nicejskiego, który wypracował wspólne dla wszystkich Kościołów wyznanie wiary. „Podążając drogą ku przywróceniu pełnej komunii między wszystkimi chrześcijanami, uznajemy, że jedność ta może być jedynie jednością w wierze – zastrzegł Papież. - Jako biskup Rzymu uważam za jeden z moich priorytetowych obowiązków dążenie do przywrócenia pełnej i widzialnej wspólnoty między wszystkimi, którzy wyznają tę samą wiarę w Boga Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
