Miał on na celu ukazanie całemu Kościołowi wartości świadectwa osób, które wiernie idą drogą naśladowania Chrystusa poprzez życie radami ewangelicznymi. Natomiast dla osób konsekrowanych miał być okazją odnowienia przyrzeczeń złożonych Bogu w dniu konsekracji.

Obchody święta w Drohiczynie

Przedstawiciele męskich i żeńskich zgromadzeń zakonnych pracujących na terenie diecezji drohiczyńskiej przybyli do Drohiczyna, aby wziąć udział w dorocznym spotkaniu z okazji Dnia Życia Konsekrowanego.

Wprawdzie dzień ten przypada 2 lutego w święto Ofiarowania Pańskiego, jednak już dzień wcześniej kaplica Wyższego Seminarium Duchownego wypełniła się osobami kroczącymi drogą rad ewangelicznych.

Pierwszą część spotkania stanowiła konferencja wygłoszona przez ks. Mateusza Gołosia. Jak zaznaczył tegoroczne świętowanie i dziękczynienie za dar powołania związane jest Rokiem Jubileuszowym 2025. Odnosząc się do nauczania papieża Franciszka zwrócił uwagę na deficyt nadziei, który trawi współczesny świat. Dotyka on nie tylko młodzież, osoby świeckie, ale także osoby poświęcone Bogu. Skutecznym lekarstwem jest dawanie świadectwa nadziei. Wielką moc mają słowa i konkretne postawy, które w innych mogą nadzieje rozpalić. Zachęcał do tego, aby w momentach trudnych wracać do dobrych doświadczeń, w których można było doznać Bożej obecności i działania. Taką chwilą jest bez wątpienia Eucharystia, z której każdy może czerpać siłę i moc. Wparciem jest także postać Matki Najświętszej – Matki nadziei.

Czas przed wystawionym Najświętszym Sakramentem był dobrym przygotowaniem do Eucharystii sprawowanej pod przewodnictwem bp. Piotra Sawczuka. O modlitwę w intencji osób życia konsekrowanego oraz o dar nowych powołań do służby w Kościele w imieniu wszystkich poprosił ks. Tadeusz Niewęgłowski SDB.

W homilii biskup między innymi wyraził wdzięczność za codzienną pracę i poświęcenie. – Dziękuję dzisiaj w szczególny sposób za osoby konsekrowane posługujące w naszej diecezji. Za ich obecność, za ich modlitwę, trwanie przed Bogiem i gorliwe pełnienie bardzo wielu zadań w duszpasterstwie, w katechizacji i oświacie, w służbie zdrowia i dziełach charytatywnych. Wśród różnych dróg powołania, droga życia konsekrowanego zajmuje szczególne miejsce. Dziękujemy Bogu za dar powołań na tę drogę, za każde powołanie, za każdą profesję, za każde wierne wypełnianie zobowiązań z niej wypływających i za radosne świadectwo życia ofiarowanego Chrystusowi – mowił.

Po homilii obecni z zapalonymi świecami odnowili swoje przyrzeczenia. Na zakończenie słowa wdzięczności wyraziła s. Katarzyna Lachowska OMVI. Kontynuacją spotkania była wspólna agapa. Służbę przy ołtarzu zapewnili członkowie Duszpasterstwa Służby Liturgicznej Diecezji Drohiczyńskiej.

Życie Radami Ewangelicznymi

Dzień Życia Konsekrowanego celebrowany po raz dwudziesty dziewiąty jest doskonałą okazją by zatrzymać się i dziękować Bogu za dar życia wszystkich osób konsekrowanych: ojców i braci zakonnych, sióstr zakonnych, konsekrowanych w indywidualnych formach życia konsekrowanego: dziewic i wdów konsekrowanych, członków instytutów świeckich poświęcających swoje życie na wyłączną służbę Panu Bogu.

Życie konsekrowane jest jednym z konkretnych i widzialnych śladów, przez które Bóg w Trójcy Świętej pozostawił w historii, aby wzbudzić w ludziach zachwyt nad Jego pięknem.

Rady ewangeliczne składane przez osoby konsekrowane są darem Trójcy Przenajświętszej, prowadzą one na drogę wolności pójścia za Chrystusem, który zaprasza do dzielenia z Nim doświadczeniem życia w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie.

Konsekracja Bogu przez złożenie ślubów rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa jest podstawą życia konsekrowanego. Nie jest ono własnością powołanych, czy też zakonów. Jest ono darem Boga dla Kościoła, którym został obdarowany przez Jezusa Chrystusa. Śluby zakonne sprzyjają w radykalnym upodobnieniu się do Pana Jezusa.

Wraz ze ślubem czystości chcemy ofiarować cała naszą wolność, całe nasze człowieczeństwo, myśli, słowa, wszystkie działania i uczucia, to wszystko, czym żyje osoba w życiu codziennym. Życie ciągłym ofiarowaniem siebie z miłością Jezusowi jest sensem naszego ślubu czystości. Złączone w misji Jezusa Chrystusa, żyjąc już nie dla siebie, ale dla Niego, który umarł i zmartwychwstał za nas. Czystość konsekrowana dla Królestwa Bożego, przeżywana jako droga wyzwolenia ku pełni miłości, jest czytelną propozycją dla dzisiejszych kobiet i mężczyzn oraz światłem dla młodych poszukujących drogi życiowej.

Przez ślub ubóstwa konsekrowani stają w całkowitej dyspozycji względem Boga ze wszystkimi zdolnościami, umiejętnościami, którymi On obdarza. We wszystkim szukając tylko Boga, nie stając się panami tego, co mamy i co czynimy, ale w wolności otwarci na ofiarowanie całych siebie Jezusowi w ubóstwie.

Wraz ze złożeniem ślubu posłuszeństwa wchodzi się jeszcze bardziej w szczególne zjednoczenie z Chrystusem, który zawsze wypełniał wolę Ojca. Tak osoba konsekrowana z ufnością i zaufaniem przyjmuje i wypełnia wolę Boga ukazaną przez przełożonych.

Odnowienie ślubów dla każdej osoby konsekrowanej jest uwielbieniem Boga w Trójcy Świętej za dar wybrania i wezwania do kroczenia drogą rad ewangelicznych oraz odnowieniem duchowego zjednoczenia z Bogiem.

Trwając w Roku Jubileuszowym 2025 osoby konsekrowane włączają się w jego przeżywanie stając się pielgrzymami nadziei. Idąc drogą powołania poprzez oddanie swego życia Bogu, za świętą Anielą Merici pragną powtarzać: „Panie mój, jedyne życie moje i jedyna nadziejo”, chcą nieść tę nadzieję do wszystkich, do których posyła ich Pan Jezus.

Zgromadzenia w Diecezji Drohiczyńskiej

Na terenie diecezji drohiczyńskiej posługują trzy męskie oraz dwanaście żeńskich zgromadzeń zakonnych, w tym jedno zgromadzenie ma swoje ośrodki w trzech miejscach diecezji, a dwa zgromadzenia w dwóch. Najwięcej domów zakonnych – cztery – znajduje się na terenie dekanatów: drohiczyńskiego oraz sokołowskiego. Następnie trzy zgromadzenia posługują na terenie dekanatu siemiatyckiego, a po dwa w dekanatach: bielskim, brańskim oraz hajnowskim. Jedno zgromadzenie posługuje w dekanatach sarnackim i węgrowskim. Żadnego zgromadzenia zakonnego nie znajdziemy w trzech dekanatach: ciechanowieckim, łochowskim oraz sterdyńskim.