Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Skąd czerpał moc?

Gdyby Bóg kierował się ludzką logiką i kładł na wagę nasze dobre uczynki, pewnie nikt z nas nie miałby szans na zbawienie – powiedział w homilii abp Wiesław Śmigiel.

Niedziela szczecińsko-kamieńska 9/2025, str. IV

[ TEMATY ]

bł. ks. Michał Sopoćko

rocznica śmierci

Anna Świtalska

Arcybiskup Wiesław Śmigiel z kustoszem ks. kan. Januszem Zachęckim

Arcybiskup Wiesław Śmigiel z kustoszem ks. kan. Januszem Zachęckim

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Minęła 50. rocznica śmierci bł. ks. Michała Sopoćki i pierwsza rocznica ustanowienia go patronem Myśliborza. Z tej okazji w Myśliborskim Sanktuarium Miłosierdzia Bożego odbyło się tego dnia historyczne sympozjum myśliborskie oraz odsłonięcie wystawy poświęconej życiu i posłannictwu błogosławionego, jako pielgrzyma nadziei.

Centralnym wydarzeniem była uroczysta Msza św. 15 lutego sprawowana przez abp. Wiesława Śmigla w koncelebrze z 13 kapłanami oraz z udziałem bardzo wielu sióstr zakonnych, na czele z nową matką generalną, licznych wiernych i pielgrzymów z archidiecezji i metropolii. Arcybiskup metropolita przed błogosławieństwem w obecności burmistrza miasta i jego małżonki, przewodniczącej Rady Miasta oraz wicestarosty myśliborskiego dokonał aktu zawierzenia Myśliborza Miłosierdziu Bożemu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Pielgrzym nadziei

Reklama

„Świat nie rozumie świętych, ale nie rozumie ich także chrześcijaństwo – napisał bł. ks. Michał dodając: – „Byli oni nieraz zgorszeniem Kościoła, zanim stali się jego chwałą. Święty walczy za grzeszników, jest dla nich nieoczekiwanie tarczą i obroną. Nie podchodzi się bezkarnie do świętości. Kto został wezwany, ten wybrał dramat całego życia”. Słowa te, które ks. Michał zapisał w swoim Dzienniku i stały się niemal jego autobiografią. W tej sentencji streścił całe swoje życie, które było, jak sam napisał „jednym wielkim pasmem Bożego Miłosierdzia”. Istotnie, jego życie było dramatem. Przeszedł jednak tę drogę jako „pielgrzym nadziei”, z podniesioną głową, nie tracąc z oczu celu swojego pielgrzymowania. Skąd czerpał moc? Odpowiedź na to pytanie dał abp Wiesław Śmigiel, który w homilii wskazał na Ducha Świętego, bez którego świętość jest niemożliwa. – Bez pomocy Ducha Świętego nie jesteśmy w stanie miłować nieprzyjaciół, nastawić drugi policzek, pożyczać nie czekając na zwrot. Trudne słowa Ewangelii, niezwykle wymagające, ale to jest wbrew pozorom nauka, którą można zrealizować. (…) Mamy prawo do obrony, ale zło można zwalczyć tylko i wyłącznie dobrem. Świat wiele razy przekonał się, że kiedy chcemy zło zwalczyć złem, przemocą, powstaje jeszcze większe zło. Przemoc rodzi następną przemoc. Potem okazuje się, że nie możemy tego wytrzymać. Dlatego potrzebujemy Bożej nauki, aby być ludźmi szczęśliwymi. (...) Żeby zrozumieć, na czym polega Boże Miłosierdzie, kiedy dzisiaj wspominamy bł. ks. Michała – mówił arcybiskup – zdajemy sobie sprawę, że całe jego życie było ukierunkowane na kult Bożego Miłosierdzia. Zrobił absolutnie wszystko, żeby ten kult był obecny w Kościele, żeby przywrócić wiarę w Boże Miłosierdzie. W Bożym Miłosierdziu nie ma nic odkrywczego i rewolucyjnego. To jest prawda, która została wypisana na kartach Starego Testamentu i została potwierdzona przez Jezusa Chrystusa – w całym Jego życiu i przypowieściach. Ale człowiek, który bardzo często odwołuje się do ludzkiej logiki, do ludzkiej kalkulacji, zapomina o miłosierdziu. I to nie tylko w relacjach do drugiego człowieka, ale zapominamy o tym, że Bóg jest miłosierny względem nas.

W odniesieniu do bł. Sopoćki

Błogosławiony ks. Michał Sopoćko nie miał w sobie niczego z logiki świata. Wybrzmiało to również w wygłoszonych referatach. Ksiądz dr Tadeusz Krahel, wykładowca w AWSD w Białymstoku, ukazał sylwetkę błogosławionego, troszczącego się o każdego człowieka przez całe życie, począwszy od lat szkolnych. Ten przekrojowy rys życia bł. Sopoćki, przedstawiony przez prelegenta, można podsumować słowami błogosławionego: „Miłosierdzie, jest to wychodzenie naprzeciw wszelkiej nędzy ludzkiej”.

Ksiądz dr Zbigniew Bielas, kustosz Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie– Łagiewnikach wskazał, jaką rolę w życiu bł. ks. Michała odegrała św. Faustyna, której był spowiednikiem i kierownikiem duchowym. On nie tylko pomagał św. Faustynie wypełnić wolę Bożą. Również sam korzystał z bogactwa świętości swojej penitentki, odkrywając i umacniając swoje powołanie, jako Apostoła Bożego Miłosierdzia.

Reklama

Ksiądz dr hab. Grzegorz Wejman prof. US, przedstawił, jaki wkład bł. ks. Michała miał w rozwój kultu Miłosierdzia Bożego na Pomorzu Zachodnim i ziemi lubuskiej. Błogosławiony nawiedzał m.in.: Myślibórz, Szczecin, Białogard i Kostrzyń nad Odrą. Prelegent podkreślił znaczącą rolę Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Myśliborzu, jako miejsca pierwszego klasztoru „nowego zgromadzenia” (Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego), które widziała w wizji św. Faustyna. Zgodność tej wizji potwierdził bł. ks. Michał Sopoćko, gdy przyjechał po raz pierwszy do Myśliborza 24 września 1947 r. „Udałem się do Myśliborza z wielkim zainteresowaniem – zapisał w swoich Wspomnieniach – jako do pierwszego domu nowego zgromadzenia, o którym mi mówiła s. Faustyna i szkicowo opisała go nawet w swoim Dzienniku. Na dworcu spotkały mnie z wielką radością owe kandydatki i poprowadziły do kościółka w pobliżu, przy którym ujrzałem dość obszerny dom piętrowy z małym ogrodem owocowym. Poszedłem nasamprzód do kościoła i ku wielkiemu zdziwieniu spostrzegłem w ścianie ołtarzowej okno z nieco uszkodzonym witrażem, przedstawiającym konanie Pana Jezusa na krzyżu. Przyglądałem się mu z radością i zdumieniem, albowiem s. Faustyna mówiła mi o takim kościółku i witrażu, przy którym będzie siedziba pierwszego domu nowego zgromadzenia”.

Wystawa

Ubogaceniem sympozjum była wystawa przedstawiająca życie i posłannictwo bł. ks. Michała Sopoćki. Zwiedzający ją mogli posłuchać także fragmentów konferencji błogosławionego z archiwalnych nagrań.

Zapraszamy do Myśliborskiego Sanktuarium Bożego Miłosierdzia przez cały rok. Tu można zapomnieć o logice świata i wtulić się w ramiona Miłosiernego Boga, który widzi nas w prawdzie. Widzi nasze grzechy, ale też i naszą tęsknotę za dobrem. – Gdyby Bóg kierował się ludzką logiką i kładł na wagę nasze dobre uczynki, pewnie nikt z nas nie miałby szans na zbawienie – powiedział arcybiskup w homilii, dodając: – W trosce o człowieka, którą okazuje sam Bóg, nie ma ludzkiej logiki. Jest logika Bożego Miłosierdzia. Odbiorcami Bożego Miłosierdzia są ci, którzy się pogubili, którzy są daleko od Pana Boga, ale także ci, którzy uważają się za sprawiedliwych i wybranych. Bóg przebacza bez „ale”, tu nie chodzi o kult, ale o Boga Miłosiernego. Bez miłosierdzia Kościół jest tylko instytucją – powiedział abp Śmigiel.

2025-02-25 12:48

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Sopoćko i Święto Miłosierdzia

Niedziela Plus 17/2022, str. IV

[ TEMATY ]

bł. ks. Michał Sopoćko

Boże Miłosierdzie

św. Faustyna Kowalska

Archiwum Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego

Ks. Sopoćko podczas sympozjum o Miłosierdziu Bożym, Ołtarzew 1968 r

Ks. Sopoćko podczas sympozjum o Miłosierdziu Bożym, Ołtarzew 1968 r

Jaki wkład w ustanowienie Święta Miłosierdzia Bożego miał spowiednik s. Faustyny? Z czym musiał się mierzyć, by zrealizować Boże pragnienie?

Święta Faustyna w swoim Dzienniczku zapisała słowa Pana Jezusa: „Ja pragne?, aby było Miłosierdzia s´wie?to. Chce?, aby ten obraz, który wymalujesz pe?dzlem, z˙eby był uroczys´cie pos´wie?cony w pierwsza? niedziele? po Wielkanocy, ta niedziela ma byc´ świe?tem miłosierdzia. Pragne?, az˙eby kapłani głosili to wielkie miłosierdzie Moje wzgle?dem dusz grzesznych. Niech sie? nie le?ka zbliz˙yc´ do Mnie grzesznik. Palą Mnie płomienie miłosierdzia, chce? je wylac´ na dusze ludzkie” (Dz 49-50).
CZYTAJ DALEJ

Bolesna Królowa Polski. Rocznica objawień Matki Bożej Licheńskiej

[ TEMATY ]

Licheń

Sanktuarium M.B. w Licheniu

Mijały niespokojne lata. Nadszedł rok 1850. W pobliżu obrazu zawieszonego na sośnie zwykł wypasać powierzone sobie stado pasterz Mikołaj Sikatka. Temu właśnie człowiekowi objawiła się trzykrotnie Matka Boża ze znanego mu grąblińskiego wizerunku.

MARYJA I PASTERZ MIKOŁAJ Mijały niespokojne lata. Nadszedł rok 1850. W pobliżu obrazu zawieszonego na sośnie zwykł wypasać powierzone sobie stado pasterz Mikołaj Sikatka. Znający go osobiście literat Julian Wieniawski tak pisał o nim: „Był to człowiek wielkiej zacności i dziwnej u chłopów słodyczy. Bieluchny jak gołąb, pamiętał dawne przedrewolucyjne czasy. Pamiętał parę generacji dziedziców i rodowody niemal wszystkich chłopskich rodzin we wsi. Żył pobożnie i przykładnie, od karczmy stronił, w plotki się nie bawił, przeciwnie – siał dookoła siebie zgodę, spokój i miłość bliźniego”.
CZYTAJ DALEJ

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku

2025-05-01 16:30

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Karol Porwich/Niedziela

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, kiedy myśli, że Go nie ma lub że umarł, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. Oto wyryłem cię na obu dłoniach, twe mury są ustawicznie przede Mną (Iz 49, 15-16) – powie Bóg.

Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję