Z przytoczonych powyżej słów można zatem wywnioskować, że stary kwas ma negatywną symbolikę. Pojęcie usuwania kwasu użyte jest już w Starym Testamencie. Taki nakaz otrzymują Izraelici w Księdze Wyjścia: aby „usunąć kwas z domów”. Wiązało się to z faktem, że podczas święta Paschy nie można było jeść chleba na zakwasie. Kwas symbolizował bowiem coś ukrytego, fermentującego, rozkładającego się. Był to obraz grzechu, który często niewidocznie, ale bardzo skutecznie wpływa na życie człowieka i osób, które go otaczają. Z kolei św. Paweł, nawiązując do tej symboliki, wskazuje, że stary kwas to „stary człowiek” – taki, który potrzebuje nawrócenia, i wymienia m.in. przestrzenie tego nawrócenia: złość i przewrotność. Takich miejsc, w których Apostoł Narodów nawołuje do przemiany umysłu i serca, jest wiele, dlatego też starym kwasem możemy nazwać każdy grzech, który oddziela od Pana Boga, i sprawia, że człowiek potrzebuje uzdrowienia.