W Lelowie są już od 17 lat. Przybyły na prośbę ks. Juliana Cieska - wieloletniego proboszcza parafii. Siostry Albertynki. W Domu każda z nich ma swoje obowiązki i zajęcia.
Jednoczy je charyzmat założyciela Zgromadzenia Sióstr Posługujących Najbardziej Ubogim - św. Brata Alberta Chmielowskiego i przełożonej generalnej Zgromadzenia - bł. Siostry Bernardyny
Jabłońskiej. Tym charyzmatem jest pragnienie bycia bratem i siostrą najbardziej ubogich, niesienie dobra ludziom najbardziej potrzebującym.
Bo, jak powiedział św. Brat Albert, „miłość trzeba udowodnić”. Dom w Lelowie zamieszkują: s. Teresa, s. Celsia, s. Mirosława, s. Rajmunda, s. Adulfa.
Ich dzień od rana do wieczora wypełniony jest służbą Bogu i ludziom. Siostry albertynki rozszerzają swoje pole działania. Starają się wychodzić naprzeciw potrzebom wspólnoty parafialnej.
W Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Bogumiłku uczą religii, opiekują się dziećmi. Przy różnych okazjach i w czasie świąt odwiedzają Ośrodek wraz z dziećmi
z parafii. Wspólnie przygotowują jasełka, występy i zabawy. W ten sposób uczą dzieci postawy otwartości i tolerancji dla drugiego człowieka.
- Staramy się umilić im czas. Wspólnie się bawimy i śpiewamy - mówi s. Teresa.
Siostry odwiedzają też regularnie Dom Opieki Społecznej, w którym przebywa ok. 100 podopiecznych. Nie zapominają o nich zwłaszcza w okresie świąt. Teraz do ich obowiązków
dołączył także Dom św. Brata Alberta w Białej Wielkiej, otwarty 12 maja br. Śpiew i wspólna modlitwa wiernych przybyłych na uroczystość poświęcenia Domu, były początkiem zaangażowania
Sióstr. Twierdzą, że tam również potrzebna jest ich obecność i ich serce. Chcą być najbliżej ludzi.
Również chorzy, samotni i opuszczeni z parafii nie mogą czuć się pozbawieni opieki. Kiedy Siostry roznoszą do wszystkich domów opłatki, starają się rozmawiać z mieszańcami,
wysłuchać ich. Wtedy poznają ludzką biedę i potrzeby wspólnoty parafialnej. Starają się, w miarę możliwości, zaradzić problemom. Organizują pomoc dla najuboższych. Wraz z Księdzem
Proboszczem odwiedzają chorych. Opieka nad świątynią, Domem i ogrodem, oprawa muzyczna podczas Mszy św. - to stałe obowiązki Sióstr, wykonywane od lat.
Siostry dbają również o szerzenie kultu maryjnego w parafii. Przed słynącym łaskami obrazem Matki Bożej Pocieszenia w kościele w Lelowie, modlą się zwłaszcza
w maju i w październiku. Dużo czasu poświęcają dzieciom. Katecheza to tylko część ich pracy; starają się też jednoczyć młodzież i dzieci wokół parafii, uczą
ich otwartości.
Wyjazdy na pielgrzymki i udział w Festiwalu Piosenki Religijnej we Włoszczowej są tego dowodem.
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej kard. Pietro Parolin, pełniący te obowiązki do śmierci Ojca Świętego 21 kwietnia b.r., będzie przewodniczył obradom konklawe, które wybierze następcę Franciszka. Jest on najstarszym nominacją kardynałem-biskupem uprawnionym do udziału w wyborze papieża.
Kardynał Pietro Parolin, od 15 października 2013 roku do śmierci Franciszka sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, urodził się w Schiavon, w prowincji i diecezji Vicenza w północnych Włoszech jako syn kierownika sklepu z narzędziami i nauczycielki szkoły podstawowej, oboje praktykujących katolików. Kiedy miał zaledwie dziesięć lat, jego ojciec zginął w wypadku samochodowym. W bardzo młodym wieku poczuł powołanie do kapłaństwa i w wieku 14 lat wstąpił do seminarium w Vicenzy. Po święceniach kapłańskich w 1980 r., przełożeni wysłali go na studia prawa kanonicznego na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. W tym czasie rozpoczął przygotowanie do pracy w watykańskiej dyplomacji. Po ukończeniu pracy na temat Synodu Biskupów, rozpoczął formalną pracę jako dyplomata w 1986 roku.
Po pogrzebie papieża Franciszka kardynałowie wznawiają w poniedziałek w Watykanie kongregacje, czyli obrady, których celem jest przygotowanie konklawe. Obecnie najważniejszym zadaniem jest wyznaczenie daty jego inauguracji. Nieoficjalnie wiadomo, że kardynałowie są za tym, by zaczęło się ono 5 lub 6 maja.
Wybór papieża to jedno z najbardziej spektakularnych wydarzeń we współczesnym świecie, przede wszystkim ze względu na scenerię Kaplicy Sykstyńskiej i cały przywołujący wielowiekową tradycję i zarazem niezmienny rytuał. A ponieważ w nadzwyczajny sposób owiane jest to tajemnicą, pobudza wyobraźnię i domysły wywołując powszechne zainteresowanie, które daleko wykracza poza życie Kościoła.
W poniedziałek w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie odbyła się 9. ogólnopolska sesja poświęcona formacji, życiu i posłudze prezbiterów. Przewodniczył jej bp Damian Bryl, przewodniczący Zespołu ds. Przygotowania Wskazań dla Formacji Stałej i Posługi Prezbiterów w Polsce.
Podczas dziewiątego już spotkania osób odpowiedzialnych za formację stałą w diecezjach i zgromadzeniach, jej uczestnicy zastanawiali się nad rolą środowiska posługi i formacji prezbiterów oraz nad sytuacjami, które wymagają podjęcia specjalnych działań, zarówno w formie prewencji, jak i wsparcia w doświadczeniach. Do wybranych zagadnień wprowadzili ks. Grzegorz Strzelczyk i Magdalena Jóźwik, którzy również moderowali dyskusję. Dzisiejsza debata podczas sesji o prezbiterach skupiona była wokół dwóch grup tematycznych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
