Reklama

Niedziela Legnicka

Krzeszowskie Misterium Męki Pańskiej

Tradycją w Krzeszowie, sięgającą aż XVII w., jest inscenizacja Męki Pańskiej. Od wielu lat w Wielki Piątek młodzież z krzeszowskiej parafii przygotowuje misterium, aby w ten sposób obrazowo przybliżyć gehennę Zbawiciela. Wczesna pora roku uniemożliwiła wędrówkę przez plenerowe kaplice kalwaryjskie, więc przedstawienie rozpoczęło się o g. 10 w bazylice.

[ TEMATY ]

Krzeszów

misterium

Przemysław Groński

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Sens podjęcia się tak trudnego dzieła tłumaczy organizator i opiekun młodzieży ks. Mateusz Rycek: Wielki Piątek w naszej krzeszowskiej wspólnocie upływa przed południem właśnie jako misterium Męki Pańskiej. Wierni przez udział w tym misterium mogli poczuć namiastkę Ziemi Świętej, zagłębić się w tą szczególną drogę kalwaryjską, po której szedł Jezus. Człowiek spoglądając na te sceny mógł choć w drobnym stopniu uświadomić sobie jak wiele Jezus przecierpiał, jak wielka była jego miłość i jakie znaczenie ma dla naszego życia. Dzięki ofierze na krzyżu jesteśmy zbawieni, odnajdujemy sens w życiu i mamy nadzieję. Właśnie z krzyża Jezusa mamy zaczerpnąć tą moc i siłę na całe nasze życie.

Ewangeliści bardzo dokładnie opisali ostanie godziny przed ukrzyżowaniem. Dlatego kwestie wypowiadane przez aktorów pochodziły z Ewangelii św. Łukasza, a narrację przejęto z dzieła ,,Schmerzhafter Lieb - und Kreuz - Weg…” z 1682 r. Był to modlitewnik napisany specjalnie dla kalwarii krzeszowskiej, a jego autorami był opat Bernhard Rosa oraz Johannes Scheffler zwany Angelusem Silesiusem - najwybitniejszy śląski mistyk epoki baroku.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Niezwykłym odczuciem dla uczestników było usłyszenie dawnych modlitw i pieśni, które powstały przed wiekami w Krzeszowie. Ideą było w tym roku spróbować choć przez chwilę odczuć jak przeżywali to ludzie przed trzystoma laty, na jakich tekstach się opierali, jak się modlili, jak próbowali sobie wyobrazić Mękę Pańską - tłumaczy p. Stanisław Wesołowski, który był nie tylko lektorem w misterium, ale również odpowiadał za dobór tekstów. Najlepiej się przekonał, jak trudnym było to zadaniem: Tekst modlitewnika po kalwarii krzeszowskiej jest olbrzymi, ma ponad 500 stron, więc zostały wybrane tylko małe fragmenty. Mam nadzieję, że udało się pokazać choć namiastkę jak barwny był ten język. Potrafił on opisać sceny z życia Jezusa chyba znacznie lepiej niż telewizja we współczesnym świecie.

Znakomicie udało się przenieś duch starego modlitewnika do obecnych czasów. Dawni kronikarze opisywali, że przy jego lekturze pątnicy rzewnie płakali i mdleli. Dziś dało się zauważyć, że barokowy nastrój udzielał się parafianom, którzy szczelnie wypełnili ławki w bazylice. Słysząc komentarz lektora, przyglądali się kolejnym scenom męki. Ołtarz soborowy stał się Wieczernikiem, przy którym zgromadzili się apostołowie. Symbolicznie, tam gdzie na co dzień dokonuje się Przeistoczenie, odegrano Ostatnią Wieczerzę. Widzowie mogli oglądać jak kohorta pęta żelaznymi łańcuchami Mesjasza i prowadzi przed oblicze arcykapłanów. Annasz i Kajfasz oskarżali niewinnego Baranka, a opluwszy go, posłali do władcy krainy. Piłat wraz ze zmaltretowanym Zbawicielem ukazał się tłumowi, stanął w ambonie, wypowiadając słowa: Ecce Homo!

Wzdłuż niewielkich obrazów pasyjnych mistrza Jana Drobka, zawieszonych na pilastrach, kroczył Mesjasz, niosąc na swoich barkach ciężki, masywny i grubo ociosany krzyż. Kładąc go na swe okrwawione i pokaleczone ramiona Chrystus ukazał nam jak i my winniśmy wziąć cierpliwie nasz krzyż na siebie i nieść go z duchową radością - In patientia vestra possidebitis animas vestras [W cierpliwości waszej otrzymacie dusze wasze. Łk 21, 19] - pouczał świątobliwy autor modlitewnika pasyjnego.

Reklama

XVIII - wieczny konfesjonał zamienił się w bramę Jerozolimy, gdzie Chrystus spotkał swą Matkę, a parę kroków dalej odepchnięta przez legionistów Weronika upadła na kamienną posadzkę, trzymając w dłoniach tkaninę z odbitym Najświętszym Obliczem. Pomiędzy ławkami, jak najbliżej widzów, miało miejsce ukrzyżowanie. Przy konającym Zbawicielu klęknęła jego Matka, łzy oblały jej policzki, a wnętrze świątyni przeszyły słowa jej lamentu: Czy tak którejś się zdarzyło / Że cierpiała z taką siłą, / I gdy jeszcze panną była, / Miała nieść na marach syna. Gdy rozciągnięty na twardym pniu drzewa krzyża Wybawiciel oddał ducha w ręce Ojca dokonało się zbawienie. A że chciałeś życie własne, Dla mnie, Dobro ty najwyższe, / Ofiarować tak łaskawie, / Radość mnie odeszła rychle, / Wszystko jest mi obojętne, / Co mi niosło ukojenie, / Kiedy, miły Jezu Chryste, / Na krzyżu umarłeś iście. - modlił się Anioł Ślązak.

Dla młodych aktorów uczestnictwo w misterium było nie tylko próbą osobistej interpretacji słów ewangelicznych, aby jak najlepiej zagrać przed publicznością. Wielu wspominało, że było to niezwykłe duchowe przeżycie, pozwalające głębiej zrozumieć istotę przeżywanych dni: Misterium pozwala mi się bardziej zagłębić się w Triduum Paschalne, które jest ogromną tajemnicą zbawienia. Niepojęte jest dla mnie jak jeden Bóg - Człowiek umarłszy na krzyżu, odkupił niezliczone rzesze ludzi - powiedział Rafał Bijak, który wcielił się w postać św. Jana Ewangelisty.

Biblijne wersety przestawały być tylko zapisem dawnych wydarzeń, lecz intensywnie przenikały do świadomości młodych ludzi. Wieki Piątek możemy przeżyć tak bardzo dosłownie - jak to ujęła w słowach Emilia Gamoń, grająca płaczącą niewiastę. Swojej koleżance wtórowała Kinga Stanek, odgrywająca rolę Weroniki: Jest to bardzo głębokie przeżycie, zastanawiając się nad tym jak się czuła Weronika i jaką musiała być odważną dziewczyną.

Misterium Męki Pańskiej jest wydarzeniem szczególnym. Przypomina nie tylko o wielkiej ofierze Zbawiciela, ale przede wszystkim skupia nasz wzrok właśnie na kulminacyjnych chwilach ziemskiej wędrówki Mesjasza. Pięknie o ich znaczeniu pouczał Chrystus w objawieniu św. Gertrudy: Każdy grzesznik, nawet obciążony tyloma złymi czynami, ile ich tylko zdolny był popełnić, może mieć pewną nadzieję, że uzyska ich przebaczenie, jeśli ofiaruje mojemu Ojcu moją niewinną mękę i śmierć: albowiem nie ma na ziemi tak skutecznego środka przeciw grzechowi, jak wspominanie w nabożnym skupieniu mojej męki wraz z rzetelną pokutą.

2016-03-26 15:50

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Tryptyk Zbawienia - Misterium Wiary

[ TEMATY ]

misterium

Piotr Drzewiecki

Po Misterium Męki Pańskiej i Misterium Zbawienia przyszedł czas na zamknięcie tryptyku - Misterium Wiary, czyli opowieść o tym, czym jest Eucharystia. Trzecią część Tryptyku Zbawienia można było obejrzeć w niedzielę 22 marca w parafii Najświętszego Zbawiciela w Łodzi.

Misterium Wiary wystawione w niedzielny wieczór w murach świątyni, oparte było na objawieniach boliwijskiej mistyczki Cataliny Rivas. Dotyczą one tajemnicy Mszy Świętej, w której koncentrują się dotąd pokazane misteria. „Msza święta, jako żywa obecność zbawcza Chrystusa pośród nas, ale i jednocześnie Jego Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie. Msza św. widzi się tutaj jako dopełnienie, jako szczyt wszystkiego. Udział we Mszy św., to udział w życiu Jezusa, to zetknięcie nieba z ziemią. Dlatego zatytułowaliśmy tegoroczne misterium: MISTERIUM WIARY ? TAJEMNICA MSZY ŚW.” - tłumaczy nazwę przedstawienia ks. Grzegorz Klimkiewicz, proboszcz parafii Najświętszego Zbawiciela, jednocześnie opiekun grupy.
CZYTAJ DALEJ

Na drodze do budowy ekspresówki stanęła kapliczka. Co zrobił wykonawca?

2025-06-09 15:39

[ TEMATY ]

kapliczka

GDDKiA

Via Carpatia

droga ekspresowa

S19

Oddział Rzeszów

GDDKiA-Oddział Rzeszów

Kapliczka przy nowo budowanej drodze ekspresowej S19

Kapliczka przy nowo budowanej drodze ekspresowej S19

W Polsce realizowanych jest wiele inwestycji drogowych, w tym droga ekspresowa S19. Jest to część trasy Via Carpatia, która powstaje we wschodniej części Polski, od granicy z Białorusią do granicy ze Słowacją. Na drodze ogromnej inwestycji stanęła mała kapliczka. A właściwie stoi tu już około 100 lat.

Budowa drogi ekspresowej S19 na odcinku Babica - Jawornik to nie tylko monumentalne podpory obiektów, imponujące ilości wykorzystanej stali, betonu, sprzętu oraz ciężka praca ludzi. To również wyjątkowa historia przydrożnych kapliczek, które są integralną częścią podkarpackiego krajobrazu.
CZYTAJ DALEJ

Z pamiętnika pielgrzyma - dzień 4

2025-06-10 18:35

ks. Łukasz Romańczuk

Wczoraj zapomniałem powiedzieć o jednym ze świętych, który towarzyszył nam przez cala drogę. Gdy rozpoczynaliśmy wędrówkę z Sutri na placu była figura tego świętego. Podobnie w kościele, w którym sprawowaliśmy Mszę świętą tak żeby jego obraz i figura. Święty ten jest bardzo charakterystyczny ponieważ obok jego nóg jest świnia. Patrząc oddali na tę figurę myślałem że to Święty Roch a zwierzę pod jego stopami to pies. Przyjrzałem się jednak bliżej okazało się że jest to prosiaczek.

A wspomnianym świętym jest święty Antoni Opat, znany także jako Pustelnik. Swoje wspomnienie liturgiczne ma 17 stycznia a dlatego jest ukazywany z prosiaczkiem ponieważ według pewnej historii, gdy podróżował drogą morską pewna locha przyniosła do niego chory prosię, on uczynił na nim znak krzyża. Prosię wyzdrowiało. Co ciekawe dzisiejszy dzień, także jest z prosiakiem w tle. A związany jest on z sanktuarium, które mijaliśmy po drodze. Santuario Madonna della Sorbo. Swoje początki sakralne to miejsce ma w 1427 roku, kiedy to papież Marcin V przekazał to miejsce karmelitom. Według miejscowych opowieści krąży historia o objawieniu Matki Bożej i dlatego jest w tym miejscu kult maryjny Historia opowiada o człowieku z jedną ręką, który pasł świnie w dolinie Sorbo. Pewnego dnia, szukając jednej z zabłąkanych świń, znalazł ją w pobliżu jarzębiny, gdzie ukazała mu się Madonna. Maryja sprawiła, że ręka młodzieńca odrosła i powiedziała do niego: „Idź do wsi i przekonaj ich, aby zbudowali sanktuarium na tym wzgórzu. Każdy, kto przyjdzie tu w procesji, otrzyma moją łaskę. Jeśli ci nie uwierzą, pokaż im swoją rękę”. Nie znając tej historii, mogę powiedzieć, że Via Francigena pomaga, aby tę prośbę zrealizować. Do sanktuarium prowadzi 14 krzyży, na których znajdują się tabliczki z numerami stacji. Pierwszy krzyż czyli pierwsza stacja jest już około 3,5 km od sanktuarium. To idealny dystans, aby między poszczególnymi stacjami rozważać te ważne wydarzenia, związane z misterium naszego zbawienia. Idąc między stacjami była idealna przestrzeń, aby te 14 stacji odnieść do życia swojego oraz wydarzeń, które dzieją się obecnie w Kościele, świecie, czy też w sposób szczególny mnie dotykają. Takie myśli wypływające z serca i wlewające nadzieję. Żałuję tylko, że nie udało mi się ich nagrać, bo chętnie bym do nich jeszcze wrócił, a pamięć niestety bywa ulotna.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję