Reklama

Bliżej jedności

Niedziela przemyska 3/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Codzienne spotkania ludzi różnych wyznań, ich wzajemna współpraca, kontakty i działania pozwalają mieć nadzieję, że doczekamy takich czasów, w których spełni się modlitwa Jezusa do Ojca: „Spraw Ojcze, aby stanowili jedno...”. Takim miejscem na naszej ziemi jest wieś Kalników, w której przyszło żyć zarówno katolikom, jak i prawosławnym. Duchowni obu wyznań, ale także świeccy na co dzień urzeczywistniają jedność Kościoła w Mistycznym Ciele Chrystusa, wspólnie żyjąc i podejmując działania dla wspólnego dobra.
W dniu Wszystkich Świętych na cmentarzu komunalnym w Kalnikowie odbyła się uroczystość poświęcenia kaplicy, którą powierzono opiece Wszystkich Świętych. Dzieło to powstało w wyniku zgodnego współdziałania mieszkańców całej wsi, w której funkcjonują parafia rzymskokatolicka oraz parafia prawosławna; są także katolicy wyznania greckokatolickiego. Dzięki zaangażowaniu duszpasterzy obu parafii: ks. Kazimierza Florka i ks. Bazylego Zabrockiego przy wydatnej pomocy Społecznego Komitetu Budowy Kaplicy, któremu przewodniczył sołtys wsi Tadeusz Dacko, możliwe było w niedługim czasie wzniesienie tej budowli i oddanie jej do użytku. Obaj kapłani 1 listopada 2003 r. dokonali aktu poświęcenia świątyni w obecności wielkiej liczby wiernych obu parafii i odwiedzających groby swoich bliskich zmarłych, przybywających na ten szczególny dzień zadumy nieraz z bardzo odległych stron Polski i z zagranicy. W uroczystości uczestniczył także wójt gminy Stubno Janusz Słabicki. Na nic zdałyby się jednak te wysiłki, gdyby nie postawa mieszkańców, którzy siłą własnych rąk i wkładem finansowym, a także modlitwą wspierali to dzieło, które będzie służyło wielu pokoleniom w czasie sprawowania nabożeństw pogrzebowych i za zmarłych. Wydarzenie to było wyjątkowe w swoim wymiarze; liturgię sprawował ks. K. Florek, proboszcz parafii rzymskokatolickiej, jednak czynnie uczestniczył w tej ofierze Mszy św. również ks. B. Zabrocki, proboszcz parafii prawosławnej, a wierni modlili się w języku polskim i ukraińskim. Uroczyste obrzędy rozpoczęły się słowami powitania wygłoszonymi przez obu duchownych, następnie zostały odmówione modlitwy przewidziane w czasie nabożeństwa poświęcenia kościoła zgodnie z religią katolicką (w języku polskim) i wyznaniem prawosławnym (w języku ukraińskim). Po modlitwach, obaj duszpasterze zgodnie pokropili mury kaplicy i wiernych. Dalsza część uroczystości odbywała się zgodnie z przebiegiem Mszy św., z tym że pewne jej elementy odbyły się również w języku ukraińskim - Ewangelię odczytał ks. Zabrocki. Na zakończenie uroczystości odbyło się odczytanie przez sołtysa wsi i podpisanie przez wójta Gminy Stubno, obu kapłanów i przedstawicieli Komitetu, Aktu Erekcyjnego i wmurowanie go wraz z podpisami przedstawicieli wszystkich rodzin, które w jakikolwiek sposób uczestniczyły we wznoszeniu tego obiektu. Po zakończonej Mszy św. kapłani i wierni wspólnie modlili się za zmarłych w czasie procesji po cmentarzu.
Innym wspaniałym przykładem wspólnego przeżywania uroczystości religijnych jest szkoła, w której corocznie 6 stycznia odbywa się „Spotkanie z kolędą”. Dzień ten został wybrany nieprzypadkowo - katolicy obchodzą wówczas święto Objawienia Pańskiego a wyznawcy obrządków wschodnich wigilię świąt Bożego Narodzenia. W czasie tego spotkania dzieci, młodzież, nauczyciele, rodzice i księża oraz zaproszeni goście wspólnie dzielą się opłatkiem i prosforą składając sobie nawzajem życzenia. W trakcie tej uroczystości wystawiane są „ekumeniczne” jasełka, których przygotowaniem zajmują się katecheci obu wyznań pracujący w szkole. Dzieci odgrywają swoje role w dwóch językach, jak również wspólne kolędowanie odbywa się w obu językach, co budzi nieraz ogromne wzruszenie wśród przybyłych gości. Nie mogą się oni nadziwić, że jest to możliwe i że nie prowadzi to do żadnych konfliktów, a wręcz przeciwnie - do wzajemnego zrozumienia i szacunku.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Krajowy duszpasterz Apostolstwa Chorych: wózek inwalidzki i łóżko to narzędzia ewangelizacji

2024-05-20 20:17

[ TEMATY ]

chory

Rido/fotolia.com

„Wózek inwalidzki czy łóżko są ambonami, z których głoszona jest Ewangelia” - podkreślił ks. Wojciech Bartoszek, krajowy duszpasterz Apostolstwa Chorych, który 20 maja w hałcnowskim sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Bielsku-Białej przewodniczył Mszy św. dla uczestników pielgrzymki chorych. W święto Matki Bożej Kościoła u stóp Piety hałcnowskiej modliły się osoby zmagające się z chorobami, niepełnosprawnościami oraz ich bliscy i opiekunowie.

Mszy św. przewodniczył krajowy duszpasterz Apostolstwa Chorych. Przy ołtarzu modlili się inni księża diecezjalni, w tym m.in. bielsko-żywiecki duszpasterz chorych ks. Szczepan Kobielus.

CZYTAJ DALEJ

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Katecheci przeciwko zmianom zasad organizacji religii w szkołach

2024-05-21 16:42

[ TEMATY ]

katecheta

Bożena Sztajner/Niedziela

Nauczyciele ze Stowarzyszenia Katechetów Świeckich krytykują propozycję MEN zmian w zasadach organizacji lekcji religii w szkołach. Według nich spowodują one utratę pracy przez część katechetów. Opowiadają się za natomiast za wprowadzeniem obowiązkowych dla uczniów lekcji religii lub etyki.

Pod koniec kwietnia do konsultacji publicznych trafił projekt nowelizacji rozporządzenia ministra edukacji w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach. Zaproponowano w nim uelastycznienie możliwość organizacji nauki religii i etyki. Łatwiej niż dotychczas będzie można tworzyć grupy dzieci z różnych roczników i oddziałów klasowych.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję