Reklama

Wiadomości

Kraków: uroczystości pogrzebowe Andrzeja Wajdy

Prochy Andrzeja Wajdy spoczęły dziś na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Mszy pogrzebowej w bazylice Świętej Trójcy przewodniczył bp Grzegorz Ryś.

[ TEMATY ]

Andrzej Wajda

Krzysztof Sitkowski / KPRP

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Bliscy, przyjaciele, współpracownicy i mieszkańcy miasta pożegnali dziś w Krakowie śp. Andrzeja Wajdę. Urnę z prochami reżysera wystawiono w kościele dominikanów przy ul. Stolarskiej. O godz. 14.30 rozpoczęła się Msza św.

„Pokój w człowieku bierze się z nadziei. Eucharystia jest wezwaniem do dziękczynienia i nadziei. To jest też nadzieja pana Andrzeja Wajdy” – mówił na początku Mszy św. bp Grzegorz Ryś. Krakowski biskup pomocniczy dodawał, że chodzi o nadzieję kiedyś wypowiedzianą przez Hioba: „Ja wiem, Wybawca mój żyje, jako ostatni w imieniu prochu wstanie”. „Tak mówi człowiek, który wie, że jest prochem, że wziął się z prochu i w proch się obraca, a jednocześnie wie, że wziął się z prochu i z Ducha Bożego i zmartwychwstanie z prochu z Duchem Bożym do wiecznego życia, bo ostatnie słowo w życiu człowieka nie należy do śmierci, ale należy do życia, do Boga, do dobra, do miłości, solidarności. Czy nie dlatego tworzą twórcy, że wierzą w dobro, które ma ostatnie słowo na świecie i w ludzkiej historii?” – pytał retorycznie bp Ryś.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Okolicznościowe kazanie wygłosił dominikanin o. Jan Andrzej Kłoczowski OP. Na początku stwierdził, że Zmarły jest obecny nie tylko w postaci swoich prochów, ale żywy w ludzkich pamięci, myślach, sercach. „Żegnamy mistrza. Każde pożegnanie jest smutne, ale myślę, że warto, abyśmy sobie uprzytomnili, że w ten smutek musi wpleść się – i to bardzo mocno – nie tylko uczucie, ale świadomość wdzięczności” – mówił kaznodzieja zachęcając, aby zgromadzeni w świątyni podziękowali za Boży dar, którzy otrzymali za pośrednictwem Zmarłego.

Dominikanin przywołując artystyczną działalność reżysera zaznaczył, że Wajda opowiadał o człowieku, o jego niepokoju i nadziei, o jego złudzeniach i jego prawdzie a także o pięknie i tęsknocie za tym, co każdego przekracza. „Opowiadał Polakom o człowieku, a światu o Polsce. Robiąc to na najwyższym poziomie artystycznym” – dodawał o. Kłoczowski. Wspomniał, że „Człowiek z marmuru” obudził wielu tych, którzy już przysnęli, gdy reżim pozornie zelżał. „Ale po Radomiu, gdy obejrzeli film Wajdy, wiemy jaki – nie muszę wspominać, lepiej byli przygotowani na to, co już niedługo potem przywiózł papież w swojej pierwszej pielgrzymce” – zauważył kaznodzieja.

Krzysztof Sitkowski / KPRP

Podczas Mszy żałobnej w intencji Andrzeja Wajdy w kościele Ojców Dominikanów w Krakowie

Podczas Mszy żałobnej w intencji Andrzeja Wajdy w kościele Ojców Dominikanów w Krakowie

O. Kłoczowski zwrócił uwagę, że Wajda umiał słuchać, a grający u niego aktorzy cenili sobie jego uważność. „Zgromadził nas tutaj szacunek i wdzięczność. I ta wdzięczność, te uczucia, niech kierują teraz naszą modlitwą, medytacją, niech ta modlitwa sięgnie nieba i niebo niech się przychyli duszy mistrza Andrzeja” – zakończył o. Kłoczowski.

„Wszyscy czujemy, kochany Andrzeju, że duchem pokonałeś doczesną formę, nie umarłeś, skończyłeś tylko ziemskie dowodzenie” – mówiła Dorota Segda odwołując się do wyrecytowanego wcześniej fragmentu poematu „Niewola” Cypriana Kamila Norwida. „Czekaj na nas z nowymi pomysłami. Cześć twojej pamięci” – zakończyła rektor krakowskiej PWST.

Reklama

„Film żyje życiem motyla, rzadko dłużej – pisał Andrzej Wajda. Ale do jego dzieła to się nie stosuje. Nie dlatego, że Akademia Francuska przyjęła go do grona „Nieśmiertelnych”, ale dlatego, że jak do Sofoklesa, jak do św. Augustyna, jak do Szekspira czy do Norwida, możemy do niego wciąż wracać, możemy go słuchać i oglądać na różnych etapach naszego życia pojedynczego i zbiorowego i za każdym razem jego dzieło da nam nowe rozpoznanie, nową samowiedzę, nową nadzieję i nowe katharsis – nowe oczyszczenie” – mówił Henryk Woźniakowski dodając, że Andrzej Wajda hojnie obdarował nas tą samowiedzą, nadzieją i dlatego możemy ufać, że Ojciec Niebieski obdarzy go tą najprawdziwszą nieśmiertelnością, która jest pełnią i doskonałością zarówno życia, jak i sztuki. „Panie Andrzeju, spełnij wszystkie swoje niezrealizowane tu na ziemi projekty dla niebieskiej widowni” – zakończył.

Krzysztof Sitkowski / KPRP

Podczas Mszy żałobnej w intencji Andrzeja Wajdy w kościele Ojców Dominikanów w Krakowie

Podczas Mszy żałobnej w intencji Andrzeja Wajdy w kościele Ojców Dominikanów w Krakowie

Po Mszy św. urnę z prochami Zmarłego odprowadzono na miejsce wiecznego spoczynku na Cmentarzu Salwatorskim.

W uroczystościach pogrzebowych wzięli udział m.in. prezydent Andrzej Duda i były prezydent Bronisław Komorowski. Przed rozpoczęciem Mszy św. odczytano natomiast m.in. list od prezydenta Lecha Wałęsy.

Andrzej Wajda, wybitny polski reżyser nagrodzony m.in. Oscarem za całokształt twórczości zmarł w wieku 90 lat 9 października.

2016-10-19 18:41

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

"L`Osservatore Romano" o Andrzeju Wajdzie

[ TEMATY ]

Andrzej Wajda

YouTube.com

Andrzej Wajda był jednym z największych reżyserów polskich i, przynajmniej wśród najbardziej znanych, najbardziej reprezentatywnym. O zmarłym artyście pisze na łamach watykańskiego dziennika "L`Osservatore Romano" Emilio Ranzato. Włoski publicysta przypomina, że polskie kino zawsze było, jak niewiele innych na świecie, nierozłącznie związane z historią swojego kraju, pełniło bowiem funkcję obrońcy tożsamości narodowej, nieustannie wystawionej na zagrożenia ze strony krajów sąsiednich.

I nikt bardziej niż Wajda nie zajmował się historią narodową, posługując się jednocześnie takim językiem, który mógł być zrozumiały dla widzów zagranicznych. Wysiłek ten został dobrze wynagrodzony, jeśli weźmiemy pod uwagę zdobyte przez reżysera nagrody na festiwalach europejskich i w Ameryce, z których wystarczy przypomnieć wyróżnienia za całokształt twórczości: Złoty Lew w Wenecji w 1998, Złoty Niedźwiedź w Berlinie w 2006 r. i Oskar w 2000 r. Akademia filmowa w Los Angeles wielokrotnie zgłaszała jego kandydaturę do nagrody dla najlepszego filmu zagranicznego.
CZYTAJ DALEJ

Zmiany kapłanów 2025 r.

2025-05-19 08:45

[ TEMATY ]

zmiany księży

zmiany personalne

zmiany kapłanów

Karol Porwich/Niedziela

Maj i czerwiec to miesiąc personalnych zmian wśród duchownych. Przedstawiamy bieżące zmiany księży proboszczów i wikariuszy w poszczególnych diecezjach.

Biskupi w swoich diecezjach kierują poszczególnych księży na nowe parafie.
CZYTAJ DALEJ

Z pamiętnika pielgrzyma - dzień 4

2025-06-10 18:35

ks. Łukasz Romańczuk

Wczoraj zapomniałem powiedzieć o jednym ze świętych, który towarzyszył nam przez cala drogę. Gdy rozpoczynaliśmy wędrówkę z Sutri na placu była figura tego świętego. Podobnie w kościele, w którym sprawowaliśmy Mszę świętą tak żeby jego obraz i figura. Święty ten jest bardzo charakterystyczny ponieważ obok jego nóg jest świnia. Patrząc oddali na tę figurę myślałem że to Święty Roch a zwierzę pod jego stopami to pies. Przyjrzałem się jednak bliżej okazało się że jest to prosiaczek.

A wspomnianym świętym jest święty Antoni Opat, znany także jako Pustelnik. Swoje wspomnienie liturgiczne ma 17 stycznia a dlatego jest ukazywany z prosiaczkiem ponieważ według pewnej historii, gdy podróżował drogą morską pewna locha przyniosła do niego chory prosię, on uczynił na nim znak krzyża. Prosię wyzdrowiało. Co ciekawe dzisiejszy dzień, także jest z prosiakiem w tle. A związany jest on z sanktuarium, które mijaliśmy po drodze. Santuario Madonna della Sorbo. Swoje początki sakralne to miejsce ma w 1427 roku, kiedy to papież Marcin V przekazał to miejsce karmelitom. Według miejscowych opowieści krąży historia o objawieniu Matki Bożej i dlatego jest w tym miejscu kult maryjny Historia opowiada o człowieku z jedną ręką, który pasł świnie w dolinie Sorbo. Pewnego dnia, szukając jednej z zabłąkanych świń, znalazł ją w pobliżu jarzębiny, gdzie ukazała mu się Madonna. Maryja sprawiła, że ręka młodzieńca odrosła i powiedziała do niego: „Idź do wsi i przekonaj ich, aby zbudowali sanktuarium na tym wzgórzu. Każdy, kto przyjdzie tu w procesji, otrzyma moją łaskę. Jeśli ci nie uwierzą, pokaż im swoją rękę”. Nie znając tej historii, mogę powiedzieć, że Via Francigena pomaga, aby tę prośbę zrealizować. Do sanktuarium prowadzi 14 krzyży, na których znajdują się tabliczki z numerami stacji. Pierwszy krzyż czyli pierwsza stacja jest już około 3,5 km od sanktuarium. To idealny dystans, aby między poszczególnymi stacjami rozważać te ważne wydarzenia, związane z misterium naszego zbawienia. Idąc między stacjami była idealna przestrzeń, aby te 14 stacji odnieść do życia swojego oraz wydarzeń, które dzieją się obecnie w Kościele, świecie, czy też w sposób szczególny mnie dotykają. Takie myśli wypływające z serca i wlewające nadzieję. Żałuję tylko, że nie udało mi się ich nagrać, bo chętnie bym do nich jeszcze wrócił, a pamięć niestety bywa ulotna.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję