Nawrócenie - po hebrajsku szub, po grecku metanoia. Zmiana, czyli przemiana wewnętrzna człowieka. Wyrażenie to obejmuje postępowanie zewnętrzne i ma wielki wpływ na przemianę wewnętrzną (metanoia).
Każdego dnia człowiek powinien się nawracać czyli wewnętrznie przemieniać - stawać się lepszym. Nawrócenie wymaga od człowieka poznania prawdy o sobie, uznania w pokorze swych słabości i grzechów i podjęcia postanowienia zmiany sposobu życia.
W życiu chrześcijańskim nawrócenie związane jest najczęściej z sakramentem pojednania. Nawrócić się, to znaczy zrezygnować z własnego planu życia, przyjąć plan Boży i wejść z odpowiedzialnością na drogę, która prowadzi do Boga. Każde nawrócenie wymaga od nas konkretu - zdecydowania o sobie i pełnej świadomości zerwania z grzechem.
Istotą nawrócenia jest uznanie, że Bóg miłuje człowieka i ma dla jego życia plan, który prowadzi do pełni szczęścia. Bóg nigdy nie opuszcza, choć człowiekowi może się wydawać, że wszyscy, nawet On go opuścili. Uwierzmy w to, że Bóg jest zawsze z nami, że tylko On może nas wprowadzić na drogę dobra i łaski z krętych i zawiłych dróg zła i grzechu. Możemy twierdzić, że nasze nawrócenie zależy wyłącznie od naszej wolnej woli - decyzji, gdyż każdy ma prawo decydowania o sobie. Zatem nawrócić się - to pozwolić, by Chrystus nas dotknął swoją łaską i mocą, dobro drzemiące wzbudził w nas, aby uleczył to, co w nas chore, grzeszne i złe.
Nawrócenie jest postawą życia polegającego na wytrwałym dążeniu do świętości. Proces ten jest codziennym upodobnianiem się do Chrystusa i powracaniem do wymagań Ewangelii. To konsekwentna, ciągła walka z grzechem, aby żyć w stanie łaski uświęcającej, to ściślejsze zjednoczenie z Bogiem, praktykowanie i świadczenie dzieł miłości bliźniego i zdobywanie trwałych i konkretnych postaw chrześcijańskich.
W podejmowaniu nawrócenia z pomocą przychodzi człowiekowi Kościół. W życiu chrześcijan szczególną rolę odgrywa Eucharystia, w której dokonuje się nasze zbawienie i uświęcenie. Nawrócenie dokonuje się w ścisłej więzi z życiem sakramentalnym chrześcijanina, z jego wewnętrzną przemianą. Jest to sakrament pojednania, posiadający bezpośredni związek z nawróceniem, w którym wierzący otrzymuje przebaczenie i pojednanie z Bogiem i Kościołem, łaskę do przezwyciężania grzechu i łaskę umocnienia w czynieniu dobra.
Niech słowa Psalmu 51 - będą dla nas umocnieniem do podjęcia nawrócenia:

Zmiłuj się nade mną Boże, w swojej łaskawości,
W ogromnie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość,
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
I oczyść mnie z mojego grzechu...